4 Kız Kardeşin Hikayesi

Aile Kitabı

Yemekten sonra bize gösterilen odalara çıktık.  Daniella ve Gabriella hariç hepimizin odası farklıydı . Yine yalnız kalmıştım evde. Fikirlerimle hatıralarımla düşüncelerimle yalnız kalmıştım. Yatağıma uzandım. Olan herşey bir yapbozun parçası gibiydi. Kardeşlerimi bulmuştum. Ama annem ve babamın kardeşlerimin annelerinin nasıl öldüğünü nasıl bu kadar yani bir örüntü gibi devam ettiğini çözemedim. Kardeşlerimi bulmuşken bir abla olarak onlara kanat germem lazımdı. Ayağa kalktım. Kapıyı açtım ve karşımda Sophia:
-Bende tam sana haber vermeye geliyordum. Tamam dedim. Daniella ve Gabriella'nın odasına gittik. Büyükannemde oradaydı. Fakat,büyükbabamı hiçbir yerde bulamamıştım. Belkide hastadır dedim ve bu düşünceyi kenara çektim. Büyükannemin elinde bir kitap vardı. Bir aile vardı içinde. Eskiden var olan ama şimdi öğrenilen bir aile. Büyükbabamın parmak izi büyükannemin, babamın, annemin, annelerinin, parmak izleri. Ne işe yarıyordu bu izler? Peki biz aynı odada parmak izlerimizi  basmak içinmi gelmiştik? Julia parmağını getir dedi büyükannem. Bu ailenin tamamlanması için elimi verdim ona. Başparmağımı alıp mürekkebe bastı ve daha sonra o kitaba. Benim parmak izimin yanında bir parmak izi daha vardı,ismi yazmıyordu. Ardından kızlar da parmaklarını bastılar. Büyükannem ailesini çok severdi. Meğerki parmak izleri de bu aile içinmiş. Peki o isimsiz parmak izi kimindi? Hemde benim ismimin yanındaki parmak izi....

Devam edecek...