Karanlık Gece

59 9 0
                                    

Yürümeye devam ediyordum o karanlıkta. Yürürken o yola gelmiştim. Kayıp ilanlarını Sophia ile birlikte buraya asmıştık. Fakat burada kayıp ilanları yoktu. Sokak lambalarından fark etmiştim. Nereye gitmişti kayıp ilanları ? Yoksa yoksa bunlarda onların oyunumuydu? Mezarlık. Mezarlık yakındaydı. Sebepsizce içime bir şey doğmuştu sanki. Anne ve babamın yanına oraya gidecektim. Bu soğukta koştum nefes nefese koştum. Mezarlığa geldim korkusuzca. Çok karanlık gözüküyordu. Telefonumun fenerini açtım. Anne ve babamın mezarını aradım zaten hemen girişte olması lazımdı. Onları bir süre bulamadım çünkü buraya yeni mezarlar eklendiğini fark ettim. Hemde babamın mezarının yanında 3 yeni mezar. Merak ettim. Çünkü buraya sadece aileden kişiler gömülürdü. Tam telefonu tahtaya tutup isimleri okuyacaktım ki telefon çaldı. Arayan Erica idi. Açmadım. O kadar çok aradı ki beni sonunda telefonumun şarjı bitti. Karanlıkta ortada kalmıştım. Gidecek hiçbiryerim yokken ve arayacak kimsem yokken telefonumun da şarjı bitmişken nabacaktım? Bir de kimindi bu mezarlar? Daha doğrusu son günlerde kimse ölmemişti. Aileden kimse ölmemişti. Gece karanlığında görebildiğim kadarıyla mezarlıktan çıkmaya çalıştım. Tek yapabileceğimi yaptım. Nedensiz sebepsiz gidecek bir yerim varmış gibi yürüdüm o karanlık gecede sebepsizce yürümeye devam ettim....

   Devam edecek......

4 Kız Kardeşin HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin