4 Kız Kardeşin Hikayesi

Tren Yolculuğu

Julia;
Artık evimi terk ediyorum. Kardeşlerimi bulmaya adayacağım kendimi. Tabii bana karşı çıkanlar olacak. Onların anneleri farklı. Ama babamız aynı sonuçta. Belki kan grubumuz bile aynıdır. Yola çıktım ve bir taksi tuttum. Gideceğim yeri söyledim,tren istasyonu. Yolda düşünüyordum belki onlar kardeşlerinin olduğunu bile bilmiyorlardı. Ama ben öğrenmiştim ve biliyordum,hissediyordum elbet çok yakında kavuşacaktık. Ben bunları düşünürken tren istasyonuna gelmiştik bile. Hemen bir bilet aldım. Tam vaktinde gelmiştim buraya. Yarım saat sonra trenim kalkacaktı. Ben otururken bilet almaya iki kız ardından da 1 kız gelmişti. Aynı yere gidecektik. Zaman doluyordu artık. Trene bineceğimiz yere doğru ilerledim. Uzun bir tren yolculuğu bekliyor beni dedim. Yollar,o güzel manzaralar bekliyor beni. Tren kalkıyordu. Hemen bana verilen biletteki odaya gittim. Kendime bir yatak seçtim ve oraya oturup sosyal medyaya bakmaya başladım. Şimdi maceram başlıyor....
Birden kapıdan içeri 1 kız geldi. Simsiyah saçları koyu kahve gözleri. Merhaba,sanırım oda arkadaşınızım dedi. Merhaba dedim sevecen bir tavırla. Kanım hemen kaynamıştı sanki bu kıza. Onun arkasından hemen 2 kız daha geldi.
-Geç kalacaktık yine. Senin yüzünden hiçbiryere tam vaktinde yetişemiyoruz.
-Tamam abartma. Yetiştik işte.
Kızlar adeta bir güneş gibi girmişlerdi odaya. Işık saçıyorlardı resmen. Merhaba dedim. Yanımdaki kızda öyle. Gelen kızlarda aynı anda merhaba dedi. Bir kaç süre sonra adlarımızı sorduk birbirimize. Nedensiz his vardı  içimde. Kanım her birine o kadar kaynamıştıki kardeş olsak ancak bu kadar olurdu dedim. Konuşmaya başladık.
-Ben Julia
-Esmer kız: Sophia
-Sarışın kızlar: Daniella ve Gabriella.
Normalde olsa kimseyle konuşmazdım. Merhaba bile demezdim. Ama içimdeki his yönlendirdi beni. Sanki onlarla konuş diyordu.
-eee.. yolculuk nereye? Dedi esmer kız. Kimse ağzını açmadı ama.Sarışın kızlar;
-Aynı trene bindiğimize göre aynı yere gidiyoruz dedi. Bende fikrine katıldım. Burdan sonra hiç sohbet etmedik. Fakat nerdeyse 23 saatlik yolumuz vardı. Daniella ve Gabriella ikizlerdi.
-İçecek birşey veya yiyecek birşey istermisiniz?
Olur dedik ve Daniella birşeyler almaya gitti. İkiz olmalarına rağmen onları karıştırmadığım için kendime şaşmıştım açıkçası. Kimse aile hayatından falan bahsetmedi. Daha çok okul yıllarından bahsettiler. Ortada baya koyu bir sohbet olmuştu. Hepimiz birbirimizi sevmiştik. Daha kim olduğumuzu bilmeden. Tren yolculuğu böyle devam etti. Artık yolun sonuna gelmiştik. Ayrıldık ve farklı taksilere binerek birbirimizden uzaklaştık.

Devam edecek........

Not: hikaye Julia'nın ağzından devam etmektedir. İyi okumalar.