4 Kız Kardeşin Hikayesi

Labirent

Hikayemiz... bizim hikayemiz. Engellerle, zorluklarla,yalanlarla devam ediyordu. Herşey karma-karışık haldeydi. Araba da bir not defteri vardı. Elime aldım. İçindeki kalemi de alıp temiz bir sayfa açtım. Bir şeyler karalamaya başladım..

-Buluşma
-Açıklama
-Aile defteri
-Daniella
-Büyükbabam
-Gabriella
-Sandık
-Fotoğraf
-Sophia
-O ev
-Büyükanne, o adam, Erica
-Mezarlık
-O ev...

Herşeyin özeti bunlar gibi görünüyordu...
Babam 3 sene önce ölmüştü. Bildim bileli. O sözde benden kin tutmamamı, Sophia'dan kimseyi unutmamasını, Daniella'dan kimseyi kırmamasını, Gabriella'dan kimseyi incitmemesini...
Büyükannemin sakladığı gerçekleri öğreneceğimiz biliyordu yıllar önce. Kimden öğrenecektim gerçekleri peki? Şimdi planı gerçekleştirme vaktiydi...
Şoför beni bıraktı ve villaya gitti. Hemen oradaki bir ağacın arkasında onu beklemeye başladım. O gelince sonunda annemi babamı ve kardeşlerimi görecektim. Onları o kadar çok özlemiştim ki..
Kolay değildi bir anneden ve babadan ayrılmak. Annemi görmeyeli 5 sene olmuştu. Sadece mezarını biliyordum. Hepsinin mezarını görmüştüm ama içleri dolumuydu? İşte onu bilmiyordum. Birden bilinçaltımın sesini kapattım. Gelen seslere odaklanmaya başladım. Belki azda olsa seslerini duyabilirdim...
Doğru düşünüyordum. Birkaç dakika sonra seslerini duydum. Kızlar bir olup kurtarın bizi diye bağırıyordu. Dayanamıyordum. Bir an önce gidip açmak istedim kapıyı. Bir toz bulutu olup camdan girmek istedim. Ama yapmayacaktım. Şuan bu saçma şeyleri düşünemezdim. Eğer oraya gidersem bir daha elime böyle bir şans geçmeyeceğini biliyordum. Şoförü bekleyecektim. Tam zamanını ,doğru olanı bekleyecektim...
Hayatım çıkmaz bir yola girmişti sanki. Ne karmaşıklığı çözebiliyor ne de bir çıkış yolu bulabiliyordum. Filmlerdeki gibi sırlar kaplamıştı hayatımı. Bir o kadar korkunç bir o kadar gizemli bir o kadar çıkmaz...
Bir araba sesi ile irkildim. Gelen şofördü. Yanıma koştu. Artık bir yol bulabilmiştim. Hissediyordum sonunda doğru yola koşuyordum...

Devam edecek.....