4 Kız Kardeşin Hikayesi

Gizli Oyun

O anda telefon çaldı. Benim telefonum. Arayan ise gizli bir numaraydı. Açtım çünkü heryere kayıp ilanı asmıştık ve benim numaram yazılıydı. Arayan bi kadındı. Afişteki kızları bulduğunu söylemişti. Saat sabahın 5 idi hemde. Konum attı. Sophia'yı da yanıma alıp büyükannemi yalnız bırakıp evden çıktık. Verilen konuma doğru gidiyorduk. Tedirgin olsak bile onları bulmalıydık. Belkide bütün ailemi bulacaktım ? Ölmemişlerdi. Fakat bulamıyordum. Arayacaktım. Ömrümün sonuna kadar arayacaktım. onları. Verilen konuma gelmiştik.  Burası şehirin kıyısı gibiydi. Bir deniz kenarı vardı. Arabadan çıktım. Kocaman bir ev duruyordu karşımda. Kocaman fakat eski bir ev. Buraya benim girmem gerekiyordu. Gerekirse ben ölecektim. Sophia'ya arabada beklemesini söyledim. Şoföre ise kapıları kilitlemesini. Eve doğru yürüyordum. O ahşap çürümüş basamaklarından çıktım. Kardeşlerimi bulmak ümidiyle. İçeri girdiğim de ise  biraz ilerledim. Evi inceliyordum. Dışarıdan neden bu kadar büyük durduğunu anlamıştım. Tavanı oldukça yüksek ve camları da oldukça tavana yakındı. "Çat" diye bir ses geldi birden arkamdan. Kapı, kapı kapanmıştı. Ne ? Bu bir oyunmuydu. Sorun kapının arkasında açmaya yarayacak birşey yoktu. Kapıyı bütün gücümle ittim, açamadım. Kilitli olmalıydı? Oysaki kim kilitlemişti beni?Boyuma yakın sadece küçük bir cam vardı. Hemen ona koştum. Arabamızın gittiğini farkettim. Diğer kardeşimi de kaçırıyorlardı. Hemen buradan çıkmam lazımdı. Telefonum . Evet telefonumla büyükannemi arayabilirdim. Yavaşça elimi arka cebime attım. Fakat bulamadım. Kahretsin arabada kalmıştı. Nasıl çıkacaktım buradan? Kardeşlerimi nasıl bulacaktım? Bu bize oynanan bir oyundu. Nedense içimdeki his büyükannemin de bu işin içinde olduğunu söylüyordu....

Devam edecek....