လြမ္းေမာစရာရြာကေလး(စဆုံး)

ဆယ့္ခုႏွစ္

အပိုင္း(၁၇)

ညေနေစာင္းေရာက္ခ့ဲျပီမို႔ ေနဇင္တစ္ေယာက္လယ္ထဲမွအလုပ္ကိုရပ္ကာ အိမ္ျပန္ရန္စဥ္းစားမိလိုက္သည္။ဒီေန႔မွဘယ္လိုျဖစ္ေနမွန္းမသိ အိမ္ကိုပဲျပန္ခ်င္ေနမိ၏။ ခါတိုင္းဆို ေနဇင္ ၅း၃၀ ၆း၀၀မွျပန္ေနၾကျဖစ္၏ ။ မသိေတာ့ပါ မျဖစ္မေနအိမ္ျပန္ရေပေတာ့မည္။
" ငေက်ာ္ ငေက်ာ္ေရ ငေက်ာ္ "
" ေျပာ ေနဇင္ "
" ငါ အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္ကြာ စိတ္ေတြဘာျဖစ္ေနတယ္မသိဘူး အိမ္မွာတစ္ခုခုျဖစ္ေနသလိုခံစားရလို႔ အ့ဲဒါ က်န္တ့ဲအလုပ္မင္းဆက္လုပ္ထားခ့ဲသိလား ဦးေလးဖိုးထူးကိုလည္းေျပာလိုက္ဦး ငါျပန္ျပီလို႔ "
" ေအး ေအး ဂရုစိုက္ျပန္ဦး "
" အင္း ငါစိတ္ခ်မယ္ေနာ္ "
" ေအးပါကြာ ဒီအလုပ္ေတြငါလက္စသတ္ထားလိုက္မယ္ မင္းသာအိမ္ကိုစိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နဲ႔ျပန္ ငါနဲ႔ငါ့အေဖ ဒါေတြအကုန္နယ္ထားေပးမယ္ "
" အ့ဲတာဆို ငါျပန္ျပီေနာ္ "
ငေက်ာ္ ေခါင္းေလးညိတ္ျပသည္။ ေနဇင္ နယ္ေနသည့္စပါးေပၚမွဆင္းကာအိမ္ျပန္ရန္ေျခလွမ္းျပင္လိုက္၏။ စပါးေတြကိုေတာ့ငေက်ာ္သာဆက္ျပီး နယ္ထားလိုက္ပါသည္။

လယ္ထဲမွတစ္ဆင့္ ေတာေလးကိုျဖတ္ကာရြာထဲသို႔ေနဇင္ဝင္လာခ့ဲလိုက္သည္။ေျခလွမ္းမ်ားအား ျမန္နိုင္သေလာက္ျမန္ကာ အိမ္သို႔သုတ္ေျခတင္လိုက္မိပါ၏။ ေရာက္လာပါျပီ သူ႔ရဲ့ရင္ခုန္သံေလးေရာက္ရွိေနသည့္ထိုအိမ္။က်န္႔ၾကာျခင္းမရွိပဲ အိမ္ထဲကိုဝင္လိုက္ေတာ့သည္။
အိမ္အေပၚထပ္ကိုတက္မည္အျပဳ အေထြးကသူ႔အနားေရာက္လာျပီး………
" ကိုၾကီးေနဇင္ ကိုၾကီး "
" ဘာတုန္း ဟာ့ ေျပာေလ "
" အေပၚမွာဧည့္သည္ေတြေရာက္ေနတယ္ "
" ဟုတ္လား စဲြ စဲြေလးပါလား "
" အာ ကိုၾကီးကလည္း စဲြေတာ့မပါဘူး အေထြးတို႔တစ္ခါမွမျမင္ဖူးဘူး လာတာမွႏွစ္ေယာက္ေတာင္သိလား အယ္… … … ဟိုေလ တစ္ေယာက္က အစ္ကိုေလးစဲြအေဖရဲ႕တူေလးတ့ဲ က်န္တစ္ေယာက္က ဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႔သိလား ဘာမွန္းလဲမသိဘူး မသိရင္ဒီအိမ္ကသူ႔အိမ္အတိုင္းပဲ ေရာက္ေရာက္ျခင္း အေထြးကိုျခင္းဆဲြခိုင္းေတာ့တာပဲ ဒီမွာေတြ႔လား လက္ေတာင္နီရဲေနေသးတုန္းပဲ"
အေထြး သူ႔ဖဝါးေလးကိုျပကာေျပာလိုက္သည္။
" ဟုတ္လား ဒါဆို အ့ဲတစ္ေယာက္ကနာမည္မသိရဘူးေပါ့ ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာ"
" ဟုတ္တယ္ တစ္ခုရွိေသးတယ္ အ့ဲအစ္ကိုကေလ ကိုၾကီးရဲဲ႕အခန္းထဲမွာသြားအိပ္ေနေလရဲ႕အေထြးတားဖို႔ေတာင္မမီလိုက္ပါဘူး ျမန္လိုက္တာ လွ်ပ္စီးလွ်ပ္သလိုပဲ "
" ဘယ္လို အ့ဲေကာင္က ငါ့အခန္းထဲမွာ သြားအိပ္ေနတယ္ဟုတ္လား "
"ရူး တိုးတိုးေျပာပါကိုၾကီးကလည္း အဘကသိပ့္ေနေကာင္းခ်င္တာမဟုတ္ဘူး ၾကားသြားဦးမယ္ တိုး တိုး "
" ဟုတ္သားပဲ ကိုၾကီးအသံက်ယ္သြားတယ္ အေထြးလုပ္စရာရွိတာသြားလုပ္ေတာ့ေလ ကိုၾကီးအ့ဲေကာင္ကိုသြားေျပာလိုက္ဦးမယ္ "
" အင္း ကိုၾကီး အေထြးဟင္းခ်က္စရာရွိေသးတယ္ "
အေထြးေျပာျပီး ေနာက္ေဖးထြက္သြားေလေတာ့တယ္။ ေနဇင္မွာေတာ့ မခံမရပ္နိုင္ျဖစ္လို႔ေနရဲ႕။
" သူကဘာအေကာင္မို႔လို႔ငါ့အခန္းထဲ သြားအိပ္ရဲရတာလဲ ေတြ႔မယ္ ငါနဲ႔ေတြ႔ကိုေတြ႔မယ္ "
ေနဇင္တစ္ေယာက္ေတာ့ အေပၚထပ္ကသူ႔အခန္းဆီသို႔တက္သြားလိုက္တယ္။ ေတြ႔ပါျပီ ေတြ႔ပါျပီ ။
ေနဇင္ တံခါးမပိတ္ထားတ့ဲအခန္းထဲသို႔ေျခေလးေဖာ့ရင္းဝင္သြားလိုက္ေတာ့သည္။
" အမယ္ အမယ္ ဒင္းက ငါ့ေခါင္းအုံးကိုမ်က္နွာေပၚတင္ျပီးစက္ေတာ္ေခၚေနေသးတယ္ ရတယ္ေလ ေဟ့ေကာင္ ေဟ့ေကာင္ ထစမ္း "
" အင္း…… … … ၅ မိနစ္ထဲ "
စဲြ လက္ေခ်ာင္းငါးေခ်ာင္းေထာင္ျပကာေျပာရင္း လက္ကေမြ႔ယာထက္ျပန္လည္းက်ရျပန္သြားပါသည္။
အားလားလား အလာၾကီးပါလားဟာ့။
"ဘာမွမ ၅မိနစ္ဘူး ထ အခုခ်က္ခ်င္းငါ့အခန္းထဲကထြက္သြား "
" အား ဆူလိုက္တာ အင့္ဟာ… … "
စဲြ စိတ္တိုစြာ ေနဇင့္ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုေျခေထာက္ေလးျဖင့္ကန္ေက်ာက္လိုက္ရင္း ျပန္လည္ကာအိပ္ေပ်ာ္သြားေလေတာ့သည္။
" အဟားဟား အ့ဲလိုလားရတယ္ေလ မင္းငါ့ကိုစိန္ေခၚလိုက္တာပဲ ကဲ ကဲ "
ေနဇင္ စဲြမ်က္နွာေပၚကေခါင္းအုံးေလးကိုဆတ္ခနဲဆြဲလုလိုက္သည္။ စဲြ အိပ္ေနရင္း မ်က္၀န္းမွအလင္းေတြဟပ္လာသည္မို႔ မ်က္လုံးကိုဖြင့္ဖို႔ၾကိဳးစားလိုက္သည္။