I Heart KaRa 7

280 5 0
                                    

ARA POV

"Mika?"

"A-ahh H-hi Ara"

"Sorry Mika, hindi ka namin napansin" paumanhin ko at bumaling ng tingin kay Kate

"Ok ka lang?" Sinserong tanong ni Kate

"Y-yeah! I'm fine.." hindi talaga marunong magsinungaling tch

"Good to hear, sige Mika mauuna na kami, let's go babe?" Malambing na sabi ni Kate

"Sure babe, again Mika i'm sorry"

Dumeretso kami sa table at bahagya ko siyang sinulyapan na kasalukuyang naghihintay ng taxi sa labas.

"Hay naku! Eh kung sundan mo na lang?" Natinag ako ng magsalita si Kate

"Hindi na!"

"Hmm naku If i know"

"Pssh"

"Bakit kasi hindi niyo pa ayusin may pag papaselos ka pa nalalaman pero pinapadalhan mo naman ng regalo"

"Ano ka ba Kate pag may nakarinig sa'yo sasakalin kita"

"Hay sige magpanggap ka pa, pag iyan napagod masaktan ewan ko na lang sa'yo loko ka"

"Hindi ba't ikaw ang nagisip ng planong ito"

"Pero pagseselosin lang hindi mo gaganyanin loko, mangiyakngiyak na iyong tao"

"Anong gagawin ko?"

"Sundin mo puso mo"

"Sayo pa talaga nanggaling yan?" Biro ko

"Ha ha ha ha funny how you Ara"

"Suplada"

"I know right"

Napaisip naman ako sa sinabi niya. Sa totoo lang ako ang nagpadala ng jacket sa kanya matagal ko ng nabili iyon, surprise ko talaga sa kanya. At kung bakit andito pa rin ako at kung bakit may Kate?

FLASHBACK

"Ara sigurado ka bang sasama ka sa akin?"

"Opo mama, ayaw ko na muna dito. Masyadong masakit sa akin ang mga nangyari"

"Pero hindi solusyon ang pagtakas iha"

"Pero ma--

"Ililipat kita ng school sa international school, ng sa gayon ay hindi kayo magkikita ng madalas. Pwede ba iyon?"

"Eh mama--

"Alam ko iha, nasasaktan ka na hindi ka masaya ngayon pero mas hindi ka sasaya kung sasama ka. Ayusin mo ang gusot at problema sa buhay mo ng hindi tumatakbo"

"Opo mama"

"Sooner or later mahahanap mo ang solusyon sa problema mo"

Hindi nagtagal ay naayos ni mama ang papers ng paglipat ko sa international school. Umalis siya ng masaya at mataas ang paniniwalang maayos ko rin ang lahat.

Unang araw ko sa bagong skwelahan ay pinili kong manahimik lamang. Dahil na rin sa nais kong mapag isa.

"Waaah ang init init bakit ba nauso pa ang ma init na klima sa bansang Pilipinas? Hindi ba pwedeng malamig na lang"

Kasalukuyang nakasandal ako sa puno upang magpahinga ng may biglang sumigaw.

"Ang ingay mo"

"Aay may tao?"

"Hindi WALA!"

"Ang sungit mo, sa'yo ba tong field? Makaarte ka"

"Haay" tumayo ako upang umalis na lamang

I Heart KaRaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon