Mavi Gri - Alt Üst Olmuşum8. BÖLÜM
İLAHİ ANLATIM.
Polis ekiplerinin siren sesleriyle doldu yollar. Furkan Arslan, kız kardeşinin peşindeydi. Kaçırılmış mıydı? Ya da şüpheleri somutluk mu kazanmıştı?
Furkan Arslan'ın bulunduğu araç, Karaslan Malikanesinin önünde durdu. Güvenlik, Gökhan Karaslan'ın önceden bilgi vermesiyle sorun çıkarmadan kapıları açtı. Ekiplerden bir tanesi içeri girerken dört tanesi evin etrafını sardı.
Furkan, kapıya dayandı. Evin orta yaşlı kahyası açtı kapıyı. Polisleri görünce şaşırdı. Daha önce bu evde hiç böyle bir şey yaşanmamıştı.
Arkasına dönüp, kanepede oturan ve onları izleyen Gökhan Karaslan'a bir bakış atması yetti. Gökhan, yerinden kalkarak kapıya doğru ilerledi. "Furkan Arslan? Yollarımız yeniden kesişti!" Furkan, Gökhan'ı görmesiyle öfkelendi ve yumruklarını sıktı. Eda, bu huyunu abisinden almıştı. İkisi de en ufak şeyde yumruklarını sıkıyordu. Hem de sımsıkı.
Furkan, bu evin Gökhan Karaslan'a ait olduğunu bilmiyordu. Kayıtlarda başkasının adı geçiyordu; Haluk Karaslan.
Öfkesine hakim olmak zorundaydı. Sonuçta şu an görev başındaydı. Eda'nın abisi değildi. Komiser Furkan Arslan'dı.
"Eda nerede?" Dedi kaskatı bir öfkeyle. Gökhan, müthiş bir oyunculuk sergileyerek şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı. "Eda mı? O kim?" Furkan, yumruklarını daha da sıkılaştırdı. "Bana oyun oynama, Gökhan! Üstüne yerleştirdiğimiz çip, burayı gösteriyor!" Gökhan'ın kaşları çatıldı. "Neyden bahsettiğini anlamıyorum. Ama istersen evi arayabilirsin. Burada öyle birisi yok." Furkan alayla güldü, "Arayacağız zaten, arama iznimiz var." Furkan eve daldı ve peşinden polis memurları da girdi.
"Siz ikiniz alt katı arayın. Aranmadık delik kalmasın. En ufak şüphenizin olduğu yerlere bile bakın! Cemal sen de benimle yukarıya geliyorsun." Cemal... Pakgör'lerin adamı Cemal. Karaslan ailesi onu bilmiyordu. Ama Cemal onları ve burada neler döndüğünü çok iyi biliyordu.
Furkan, yukarı çıkar çıkmaz ilk odaya daldı. Burası Yaren hanımın odasıydı. Yaren, Furkan'ı görünce ince kaşlarını çattı. "Neler oluyor?" Furkan, kıza dik dik baktı. "Bir şey yok. Rahat ol." Furkan odayı aramaya başladığında Yaren ayaklandı. "Burayı böyle izinsiz-" Furkan sertçe sözünü kesti. "İznimiz var. Şimdi sessizce oturun lütfen!" Yaren söylenerek yatağına oturdu.
Furkan, Yaren Hanımın odasını ararken Cemal de Oğuz Beyin odasına girdi. Aramadı. Direkt o malum çekmeceye ilerledi. Katlanmış kıyafetlerin altındaki ince geniş kutuyu çıkarıp içinden Yağmur Pakgör ve Oğuz Karaslan'ın güzel anlarda çekilmiş fotoğraflarını aldı. Cebindeki fuları kutuya bıraktı ve kapatıp yerine koydu. Fotoğrafları ceketinin iç cebine koydu. Çıkıp hemen yan odaya girdi.
O sırada Furkan çıkmıştı. Cemal'in Oğuz'un odasından çıkıp diğer odaya girdiğini görünce kendisi de başka odaya girdi. Banyoydu.
Banyoda göz gezdirdi. Mor kutuyu fark etti ve üstünü okudu. Nefes Karaslan. Bu isimde kimseyi tanımadığına emindi. Kutuyu açıp içini kontrol etti ve kapattı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAĞMURUN NEFESİ : ZUHÛR (I)
Teen FictionFısıltı. Her gece rüyalarımda kulaklarımı çınlatan sonsuz bir fısıltı gibiydi onun sesi. Damarlarımda uçsuz bucaksız süzülerek akan kanı durdurabilecek tek güç gibiydi nefesi. Şah damarımdan. Savcı olma hayaliyle ikinci kez üniversite sınavına hazır...