SEVMEK... Sevmek zordu. Normal bir insan için bile bu kadar zor iken benliği karanlığa bürünmüş bir adam için daha zordu. kadın bekledi usulca. sevmeyi sevilmeyi istiyordu yalnızca. Yaklaştı kalbini esir alan adama, açık pencereden içeri sızan rüzga...
Evetttttttokurcanlar, yeni bölümle karşınızdayım. bu bölümde size dağınık bir ALÇİN ve nefret etmeye devam edeceğiniz bir YARKIN bırakacagım. :-)
keyifli okumalar dilerim....
Bölüm şarkısı: Halil Sezai-İçim Paramparça
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kırık birer cam parçasıydı yüreğim. öyle eksik, öyle acı dolu, öyle paramparça....
.
--- PARAMPARÇA----
1 hafta sonra;
Zihnim düşüncelerimden arınmak istiyordu. Yorgundu, belki biraz umursamaz. Ruhum paslanmaya yüz tutmuş bir keman yayıydı. Bedenim arafta kalmış, buz tutmuştu sanki. Bilmem kaçıncı aldığım nefesi geri verirken beni kilitledikleri odada yatağımda oturuyordum. Tam bir hafta olmuştu ben bu eve, bu odaya geleli. Tek başıma bir odada yalnızlığımla oturuyordum. Günün belli saatlerinde mesut denilen adam geliyordu, zaten ondan başka gelen de yoktu. Erkman'ı ise bir haftadır görmemiştim, görmekte istemiyordum zaten. Fakat merak ettiğim, cevaplanmasını istediğim bir çok soru vardı zihnimde.
Bu adam neden bana karşı bu kadar öfkeliydi?
Neden benden bu kadar çok nefret ediyordu?
Sanki beni tanıyor gibiydi. Benden almak istediği bir şey var gibiydi. Peki ama neden?
Zihnimin düşüncelerle kemirilen her tarafı yalnızca boşluğa çıkıyordu. Boşluklar içinde yuvarlanan ruhumu kapının kilit sesiyle son anda yakaladım. Tavanda başı boş gezen harelerimi kapıya çevirdim. Elin de kahvaltı tepsisi ve bir kaç poşet ile içeri giren Mesut tepsiyi komidinin üzerine, poşetleri kapının girişine bırakıp duygusuz bakışlarını bana çevirdi.
"Alçin hanım, Yarkın bey gönderdiği gelinliği giymenizi üç saat sonra sizi aşağıda görmek istediğini söyledi. Bugün nikahınız kıyılacak."
Mesut'un dedikleriyle kulaklarımda uğuldayan Erkman ile evlenme düşüncesi yüreğime kor olup düşmüştü. Ne yani bu adamla evlenecek miydim ben şimdi.
"Ne saçmalıyorsunuz siz ha, git söyle o psikopat patronuna onunla evlenmeyeceğim. "
Yaş dolan harelerimi odanın içinde bir haftadır beni izlediğini bildiğim kameraya çevirdim. Biliyordum, oradaydı ve eminim ki şuan ki halimden çok memnundu.
"Alçin hanım Yarkın bey ne diyorsa yapın , ikiletmeniz sizin zararınıza olur."
Titriyordum. Nasıl evlenecektim onunla, sevmediğim bir adamla. Peki ya bana dokunmasına nasıl dayanacaktım? Titremem şiddetlenmişti. yutkundum. Çaresizce etrafta dolanan bakışlarım, aynadan yıkılmak üzere olan bedenimle buluştu, transa girmiş zihnim bulanıktı. kendime doğru attığım her adımda yıkılmamak için çaba sarf ediyordum. O kadar kötü görünüyordum ki.
