Killing You Softly (ANATHEMA SERIES O1) Under_Revisions_V1.1_(On-going)

Chapter 3

CHAPTER THREE: CURSE

Authors Note:

Sorry for the Grammatically errors... Enjoy Reading!

_______

Halos takasan ako ng Kaluluwa nang masilayan ko ang mukha niyang Mala demonyo. Para akong nanigas sa kina-poposisyunan ko ngayon, Parang gusto ko na lang magpalamon sa lupa para tapusin lahat ng 'to. Hanggang kelan pa ba ako maghihirap? Ano vang nagawa ko para maranasan ko lahat ng 'to? Sa dinami-dami ng taong pwedeng makaranas into, Bakit ako pa kung pwede namang sila na lang?

"Go back here."Utos niya, Muli akong nakaramdam nang kakaibang takot. Takot na pakiramdam ko ay syang papatay sakin. Takot ako sa magulang ko pero mas takot ako ngayon. ''I said Go back here!" Pasigaw niyang sabi Ngunit ng Hindi ako sumunod ay padarag niya akong hinila dahilan para manlabong muli ang paningin ko...Pumaibabaw sya saakin at hinalikan ako kung saan saan...wala akong ibang magawa kundi ang pumalahaw sa iyak...Ipanalangin na sana ay Hindi pa Ito ang katapusan ko.

"Huwag po...wag niyong gawin to Pakiusap!!!''Umiiyak na Pakiusap ko Ngunit tila wala syang narinig. Mabilis na Hinubad niya ang damit niya at ang sinturon niya dahilan para Hindi lang tuhod ko ang manginig kundi buong sistema ko. Sinubukan kong magpumiglas pero mahina na talaga ako... Sobrang nanghihina na ako na ultiming paghinga ay mas lalo akong pinaghihina. Itinali niya ang kamay ko sa kahoy nang Kama niya...Sinubukan Kong manlaban Ngunit wala akong nagawa...

'Diyos ko...Tulungan niyo po ako... Kung madudungisan man lang ang pag katao ko...Kunin nyo na lang po ak0.'

Pilit niyang hinuhubad ang damit ko ng bigla siyang bumagsak sa Tabi ko kasabay nang pag bagsak nang Bilog at matigas na kahoy na agad namang dahilan para manlaki ang mga mata ko.

Kasabay nang Malakas kong pag-iyak ang pagkawala ng takot na kanina ko pa nararamdaman.

"Hey!"

Patuloy lang ako sa pag kawag at pag iiyak, Nakakapagod. Nakakasawa.

"Shit! Calm yourself!"Sigaw nang isang lalaki...Nanlaki ang mata ko nang rumehistro sa Utak ko ang itsura niya...

"Olive?"

Ngumiti sya.

"Oliver."Napahagulhol na lang ako sa Dibdib nya at mahigpit na yumapos sakanya.Sobrang nanginginig ang katawan ko.

Salamat sa Diyos at Hindi niya ako pinabayaan.

Salamat po Panginoon at Hindi mo ako pinabayaan.

Salamat panginoon.

Napapikit na lang ako nang mariin habang nakayakap nang mahigpit Kay Oliver at paulit ulit na nananalangin. Kinalasan niya ang kamay ko at ibinalot saakin ang itim niyang Jacket.

Hinaplos niya ang mukha ko ng paulit-ulit saka niya ulit ako biyajap ng sobrang higpit.

"Gab Tara na!"

Hinila niya ako sa Kamay at sabay kameng tumakbo papalabas nang Bahay nang demonyong iyon.

Napaatras kame nang may marinig kameng Nag kekwentuhan sa may pasilyo daanan para makalabas.

"Dito tayo!"-bulong niya at hinila ako...

Umakyat kame sa mataas na pader para makatakas dahil naka sara ang tarangkahan...Inuna niya akong itulak para makalabas at sumunod naman sya.

Tumakbo kame nang tumakbo hanggang sa makalayo kame sa lugar na iyon.. Sa lamig at sa itsura nang dilim...Parang mag uumaga na, Hindi ito yung dilim na panggabi.