Zaman geçtikçe bu denli şeylere kafa yoracağımı bende bilememiştim veya bu denli delireceğimi. Bir sürü kitaplar okudum mutlu biten de mutsuz biten de. mutlu bitse daha kırgınlıklar pişmanlıklar doluydu. Ben bunu yaşamak istemiyordum. Mutsuz da olsa olurdu benim için. Kendimi bir yalana kandırmak veya hayal dünyamda yaşamaktansa toprağın altında huzurla yatarım daha iyi benim için, üzgünüm. Belki kendi kendimi bitirmiş olabilirim ama insanlardan dünya dan bu denli nefret edeceğimi kim bilebilirdi ki? Ben sadece Zamanın ansızın aldığı bu Dünyada ki bir yolcu olacaktım o kadar dahasına gerek yoktu gereği de yoktu. Kendimle mücadelem sonucu benliğim yenik düştü onu tekrar diriltebilecek kadar yetenekli olmadığımı biliyorum bu yüzden yazdım ya bunları. Her neyse sakın ağlamayın Sil Ağlayın, ağlayın ki arkamda ağlayacak insan bırakmışım öyle bir insanmışım diyebileyim.