Kadının kalbine saplanan sözler bir hançer gibiydi . Kadının sapladığı sözlerde hançer gibiydi . Adam sebep olduğu yaraya yara bandı olabilecek miydi ... Peki kadın yeniden açtığı yarayı kapatabilecek miydi? Çenemi yukarı kaldırdım ve ağzımdan çıkan kelimelerin anlamını düşünmeden: " Size acıyorum." dedim . Sorgular bir şekilde tek kaşını kaldırdı . Düşünmeden devam ettim : " Çocuklar ailesinde ne gördüyse yetişkinliğe erişince aynı üslupla devam ederler . O yüzden -" derken sözümü kesti ve sinirden titreyen çenesiyle ve çatılan kaşlarıyla o tok sesiyle : " Bir aileye sahip olmayanlarda var . Karşısındakini yargılayıp kendi avucundakine bakmayanlar... Çok yazık dimi .." dedi ve sert adımlarla yeri döverek reviri terk etti . Kulaklarımda postallarının çıkardığı ses kaldı. Aklıma sinirden titreyen çenesi ve çattığı kaşları geldi . Sinirlenince daha da kalınlaşan ve korkutan o sesi ... Onu acıtmıştım . Canını yakmıştım .Ve nedense benimde içim acıyordu . Niye acıyordu ? Bu adam bana hiç tatmadığım duyguları yaşattırıyordu . Ama oda beni acıtmıştı , canımı yakmıştı . Peki bundan sonrasında ne olacaktı ?