Geçmişimi, ailemi, tüm hayatımı bile geride bırakmıştım bu kumpas için. Yıllardır onlarla olan tüm bağlarımı kesmiştim. Sırf beni araştırdıklarında hiç bir şey bulamasınlar diye. Çok zamanımı almıştı bu benim. Fazlasıyla. On beş yaşından beri istediği bir adamın gerçek ismini bulamadığı için on iki yıldır pilan yapıp onu uygular mı bi kız? Sanmam. Adamın geçmişi yoktu. Resmen üzerinden siyah kalemle geçilmiş gibiydi. İsmine dair hiç bir bok bulamamıştım. Küçük yaştan beri fazlasıyla inatçıydım. İstediğim bir şey varsa onu mutlaka alırım kafasındaydım. Ama bu adam hakkında hiç bir şey bulamamıştım. Sadece iş adamı olduğunu ve etrafta takma ismiyle gezdiğini biliyordum hepsi bu. Adamın yirmi iki yaşında, üzerinden bir silgiyle geçilmiş bir geçmişe sahip olması kafa karıştırıcıydı. Takmıştım bu adama, hemde en pis inadımla. Ama keşke o gün o gazetede o adamı görüpte siktiğimin kafasıyla bir şey yapmasaydım. Ama çok geçti, inadıma yenik düşmüştüm yine. Hep inadıma yenik düşerdim zaten, ne kadar çabalasamda vazgeçemezdim. Uyuşturucu gibi bir inada sahiptim. Hep inat yapmak istiyordum. Bu inadım hep başıma belalar almama neden olmuştu. O kadar fazla zıvanadan çıkmıştım ki, en tehlikeli bilgisayar uzmanlarıyla bile iş birliği yapmaya çalışmıştım. Bütün hacker'lık maceram da böylece başlamıştı. Şimdi bir yanlış yüzünden bütüm herşey mahvolmuştu. Allah kahretsin gerçektende mahvolmuştu. Bunun farkına ben şuan varmıştım.