Chapter 10

386 33 98
                                    

Την επόμενη μέρα

✨ Crystal's POV ✨

Ξύπνησα για άλλη μια φορά εξουθενωμένη αφού τις νύχτες τις περνούσα στο μέρος.Δεν καταλαβαίνω πως κάθε μέρα έχουμε πρώτη ώρα φίλτρα και αναγκάζομαι με το που ανοίξει το μάτι να βλέπω την μούρη του πατέρα μου. Ναι δεν λέω το αγαπώ αλλά είμαι και σε μια ηλικία και σπάει νεύρα.Μου θυμίζει εμένα αλλά υγεία.Πηγα στο μπάνιο έκανα ένα κρύο και γρήγορο ντους και κατέβηκα στην τραπεζαρία δεν ξέρω γιατί βιαζομουν αφού ήταν πολύ νωρίς και είχα άπλετο χρόνο μέχρι το μάθημα...

✨ Harry's POV✨

Ξύπνησα κεφατος θα μου πείτε γιατί...διότι πρώτη ώρα είχα φίλτρα.Οχι ότι ήθελα πρωινιατικα να ακούω τον Σνέιπ αλλά επειδή έχω μαζί με το Χαφαλπαφ(😌).Είχα ξυπνήσει πρώτος από όλους...ο Ρον κοιμόταν σαν μοσχάρι όπως πάντα...Πήγα προς το μπάνιο αφού είχα άπλετο χρόνο μεχρι το μάθημα...έκανα ένα ζεστό μπανάκι,επλεινα τα δόντια μου και κατέβηκα στην τραπεζαρία...Είδα την Κρίσταλ να κάθεται και να τρώει όλο κούραση και βαρεμάρα το πρωινό της.Εδω και 3 περίπου μέρες είναι πολύ στα κάτω της και όλο κούρασμενη...Κατευθύνθηκα προς στο τραπέζι του Χαφαλπαφ για να την καλημερισω.

Χ:"Χει καλημέρα!"
Κ:"Μέρα"είπε κατσουφιασμενη.
Χ:"Λίγη ζωντάνια παρακαλώ?"Της είπα και αυτή μου χαμογέλασε ψεύτικα.
Χ:"Το δέχομαι."
Κ:"Σόρρυ Χάρρυ αλλά δεν ξέρω τι έχω πάθει..."
Χ:"Δεν πειράζει όλα κομπλέ"της είπα και της χαμογέλασα."Εμ...λοιπόν αναρωτιομουν αν θέλεις και εσύ βέβαια Ν-ναι α-αν θ-θα η-ηθελες να πάμε..."
Κ:"Ναι Χάρι θα ήθελα πολύ να πάμε στον χορο μαζί μου είπε και χαμογέλασε.
Χ:"Ωραία,Cool,Nice..."είπε αλλά το πήρε πίσω κάνοντας μια κίνηση(🤦🏻‍♀️)"εμ...λοιπόν τα λέμε στο μάθημα βυε"
Κ:"Ναι βυε!"

✨ Draco's POV ✨

Έχω πολύ καιρό να μιλήσω με την Κρίσταλ κοντεύουν 2 μήνες τι να κάνει άραγε τόσο καιρό χωρίς εμένα δηλαδή ποιος δεν βαριέται χωρίς εμένα?!Τέλως πάντων νομίζω πως ξέρω που μπορεί να είναι...εννοώ όλο εκεί τριγύρω την βλέπω συνέχεια ειδικά την νύχτα.Πηγα απέναντι από την λίμνη και εκεί την είδα να κάθεται και να διαβάζει...Την πλησίασα...είχε αλλάξει ήταν ψυχρή και κάπως θλιμμένη τα μάγουλα της έχουν χάσει το ροδαλο τους όμορφο χρώμα...

Ν:"Γεια Κρίσταλ...!"δεν μου απάντησε αυτό το κορίτσι είναι πάντα στον κόσμο του..."Χειιι?!"είπα πιο δυνατά και ταρακουνηθηκε.
Κ:"Α γεια Ντράκο δεν σε είδα...'
Ν:"Συμβαίνει κάτι???"
Κ:"Όχι,γιατί το λες αυτό είναι μια χ-χαρα!!!"
Ν:"Εμ...οκ ας πούμε...Να σε ρωτήσω κάτι?"
Κ:"Ναι φυσικά πες τι θέλεις?"
Ν:"Θα ήθελες μήπως λέω εγώ τώρα να πάμε μαζί στον χορό???"είπα και η καρδιά μου χτυπούσε πολύ δυνατά κόντεψε να βγει από το στήθος μου!
Κ:"Εμμ.... Συγ-γνωμη Ντράκο αλλά ο Χάρι μου ζήτησε να τον συνοδέψω και να εγώ του ε-ειπα Ν-ναι..."
Ν:"Με τον Πότερ?!Από ποτέ κανείς παρέα με αυτόν εσύ?!"
Κ:"Γιατί το λες αυτό μια χαρά παιδί είναι!...μήπως ζηλεύουμε????"
Ν:"Τιιι!!???Εγώ ένας Μαλφοι να ζηλέψω?!πφφφ ας γελάσω Ενιγουεϊ έτσι και άλλωστε μου έχουν ζητήσει κάτι κορίτσια αλλά δεν έχω απαντήσει οπότε όλα κομπλέ"
Κ:"Οκε...είσαι λίγο χλωμός...εννοώ πιο πολύ από ότι συνήθως..."
Ν:"Ν-ναι μόλις θυμήθηκα ότι έχω μια εργασία για αύριο οπότε τα λέμε!"
Κ:"Εμ...μήπως θέλεις λίγη βοήθεια?"προσφέρθηκε ευγενικά.
Ν:"Εμ όχι είμαι κομπλέ αλλά θενξ! Βυε!"
Κ:"Εμ...οκ βυε!"

An Unexpected Hogwarts LoveWhere stories live. Discover now