An Unexpected Hogwarts Love

Chapter 16

✨ Crystal's POV ✨

Ξύπνησα στο νοσοκομείο του σχολείου.Ενιωσα ένα χέρι πάνω στο δικό μου. Άνοιξα περισσότερο τα μάτια μου και το χέρι αποτραβήχτηκε.Ηταν ο Σεντρικ.
Σ:"Καλημέρα!"μου είπε γλυκά.
Κ:"Καλημέρα"του είπα τρίβοντας τα μάτια μου κάνοντας έναν μορφασμό από τον πόνο στο χέρι μου.
Κ:"Αχχχχ!"φώναξα.
Σ:"Δεν πρέπει να το κουνάς έχεις εξάρθρωση τον ώμο σου!"
Κ:"Μα πως έγινε αυτό αφού ήμουν μια χαρά!"
Σ:"Έπαθες υποθερμία και για αυτό δεν το ένιωσες και μετά λυποθιμισες."
Κ:"Πόση ώρα κοιμάμαι?"
Σ:"Δύο μέρες"
Κ:"Δύο μέρες?!"
Σ:"Ναι"
Κ:"Τα μαθήματα?πόσα μαθήματα έχασα και σε λίγες εβδομάδες είναι οι εξετάσεις!"
Σ:"Μην ανησυχείς θα σου δώσω της σημειώσεις μου"
Κ:"Ευχαριστώ με σωζειςςς"
Σ:"Τίποτα!"μου απάντησε.Τοτε μπήκε μέσα η Χο.
Χ:"Αγάπη ακόμα εδώ είσαι?!"
Σ:"Εμ..ναι ήρθα να δω τι κάνει η Κρίστα-"δεν πρόλαβε να τελειώσει την πρόταση του.
Χ:"Μάλιστα και τι θα γίνει με το ραντεβού μας?!"
Σ:"Εμ...ναι το είχα ξεχάσει..."του έπιασα το χέρι κάνοντας έναν μορφασμό πόνου.
Κ:"Πήγαινε...είμαι καλά"είπα καθώς έριξα ένα δολοφονικό βλέμμα στην Τσανγκ.
Σ:"Εντάξει....τα λέμε!"
Χ:"Ας ελπίσουμε όχι συντομα..."ψιθυρίσε.
Κ:"Πολύ κρύο εδώ μέσα...μάλλον επειδή μπήκε η παγοκολονα?!"
Χ:"Τι είπες ρε?! Σεντρικ την αφήνεις να μου μιλάει έτσι?!"
Σ:"Εμ..."είπε ενώ τα μάτια του ήταν σαν να λένε συγγνώμη..."Κρίσταλ μπορείς να μην μιλάς έτσι στην κοπέλα μου?"μου είπε.
Κ:"Να το σκεφτώ....Όχι?!Θα είχα σηκωθεί να φύγω αλλά ναι είμαι τραυματισμένη!"
Χ:"Τότε να πηγαίνουμε ε μωρό μου?!"είπε και τον τράβηξε έξω από την αίθουσα.Και έμεινα πάλι μόνη μου...
.
.
.
Μετά από δύο ημέρες

Ξύπνησα για άλλη μια φορά στο κρεβάτι του νοσοκομείου.Η νοσοκόμα ήρθε κοντά μου.
Ν:"Κορίτσι μου είσαι έτοιμη να φύγεις όμως για λίγο καιρό θα φοράς αυτόν τον νάρθηκα για να επουλωθεί το τραύμα"μου είπε και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου σηκώθηκα και πήγα στον κοιτώνα μου.Αλλαξα και έβαλα την σχολική στολή.Κατεβηκα στην τραπεζαρία για να φάω το μεσημεριανό.Μολις μπήκα στην αίθουσα όλοι με κοιτούσαν!Μα γιατί έχω κάτι? εκτός απο το ότι φοράω έναν νάρθηκα και έχω πληγές σε όλο μου το σώμα, είμαι μια χαρά!Σκέφτηκα.*Συνηδητοποιηση*.Α ναι!Πήγα στο τραπέζι του Χαφαλπαφ για να φάω, αυτό το νοσοκομειακό φαγητό ήταν αηδία!Έβαλα φαγητό στο πιάτο μου και άρχισα να τρώω ήσυχα.Με πλησίασε ο Σεντρικ.
Σ:"Εμ...γεια Συγγνώμη για την Χο..."
Κ:"Δεν πειράζει το έχω ήδη ξεχάσει!"του είπα και του χαμογέλασα.
Σ:"Εμ..ναι ήρθα να σου δώσω τις σημειώσεις μου"
Κ:"Α ευχαριστώ πολύ,σου χρωστάω."
Σ:"Όχι εγώ σου χρωστάω"
Κ:"Γιατί μου χρωστάς?"τον ρώτησα μπερδεμένη.
Σ:"Φαντάζομαι θυμάσαι τον δεύτερο άθλο?"
Κ:"Ξεχνιέται?"
Σ:"Ναι...με έσωσες το θυμάσαι?"
Κ:"Α ναι τίποτα!"του χαμογέλασα.
Σ:"Καλά εγώ να πηγαίνω.."
Κ:"Δεν θα καθήσεις για μεσημεριανό?"
Σ:"Εμ...όχι έφαγα έχω κάπου να πάω.."
Κ:"Εμ..εντάξει δεν χρειάζεται να μου κρυβεις ότι θα πας στην Τσανγκ🙄.
Σ:"Δεν στο έκρυψα,καλά τα λέμε"
Κ:"Ναι...."και έφυγε.Ειχα μείνει μπερδεμένη αλλά τελείωσα το φαγητό μου και πήγα στην βιβλιοθήκη για να κάνω όλες τις εργασίες που δεν έχω κάνει.Μετα από τρεις ώρες ήμουν εξουθενωμένη,είχα τελειώσει όλες τις εργασίες μου📚.Πήγα στην λίμνη για να χαλαρώσω είδα τον Πότερ με την Τζίνι να κάθονται σε ένα δέντρο αγκαλίτσα.(me feeling more alone while writing this)Οσο και αν θύμωσα με το περιστατικό που έγινε εκείνη την ημέρα του χορού.Συμπαθουσα από πάντα την Τζίνι τόσο δυναμική αλλά ντροπαλή ταυτόχρονα τόσο γλυκιά αλλά και με τόση αυτοπεποίθηση και να μην μιλήσω για εξωτερική εμφάνιση καταλαβαίνω τι της βρήκε ο Πότερ αλλά ακόμα τον μισώ!Έφυγα δεν ήθελα να το χαλάσω στην Τζίνι!και μόνο...Πήγα στον κοιτώνα μου,ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και άφησα έναν βαθύ και δυνατό αναστεναγμό.Σιγα σιγά άρχισαν να κλείνουν τα μάτια μου από την κούραση.Αποκοιμηθηκα.

Ηευ ποττερχεαντς ❤️⚡🧹

·Τιποτα το ιδιαίτερο σε αυτό το κεφάλαιο 😔.

·Ξερω ότι σε αυτή την ιστορία κάνω την Χο ή Τσο όπως θέλετε την λέτε την έχω πολύ κακία ακόμα και αν δεν είναι έτσι αλλά για προφανείς λόγους την κάνω έτσι😌💎.

·Ευχαριστω όσους με υποστηρίζουν και διαβάζουν την ιστορία μου 💞🥺.

·Πειτε γνώμη στα σχόλια 💞✨.

·Αν θέλετε πατήστε το 🌟.

·Βυεε αγαπεςςς 💞🧹📚♟️🍗.

Quote of the ✨ day ✨:
"Such a ✨ beautiful ✨place to be with....friends"🥺💕.