Chapter 7

487 32 113
                                    

Crystal's POV ✨

Όσο και αν μου άρεσε που τα βρήκα με τον Σέντρικ...μου έλειπε ο Όλιβερ...Ναι το ξέρω κανόνας 1 δεν γυρνάμε σε πρώην....αλλά....Οι σκέψεις μου διακόπηκαν όταν μια συγκάτοικος μου μπήκε φουριοζα μέσα στον δωμάτιο και μάντεψε ποιον κρατούσε....🥺.....Τον Όλιβερ....ήθελα τόσο να την σφαλιαρισω αλλά και να σκοτώσω τον Γουντ με τα ίδια μου τα χέρια😤!Το έπαιξα αδιάφορη και πήγα να βγω έξω αλλά για να πειστεί και πιο πολύ πέταξα και ένα"Να περάσετε καλά αγαπεςςς!με ένα ψεύτικο χαμόγελο...."Αα και μακριά από το κρεβάτι μου" είπα και απόμακρυνθηκα απο το δωμάτιο... Είχα βουρκωσει έτρεξα στο μπάνιο των κοριτσιών άρχισα να κλαίω με λοιγμους...όμως δυστυχώς για εμένα με άκουσε κάποιος...Ο Μαλφοι!😒😩

Draco's POV✨

Προσπαθούσα να ξεφύγω από αυτή την ηλίθια την Πανσυ!Περνούσα από τις κοριτσίστικες τουαλέτες...άκουσα ένα γνώριμο κλάμα...πήγα μέσα για να δω το άτομο που έκλαιγε....και εκεί την είδα κάτω στο πάτωμα να κλαιει...ο φωτισμός ήταν χαμηλός αλλά τα μάτια της έλαμπαν σαν τα αστέρια στον κατάμαυρο ουρανό...άκουσε τα βήματα μου ταράχτηκε...
.
.
.
Κ:"Τι θες Μαλφοι?!"του είπε φανερά εκνευρισμένη.
Ν:"Άκουσα κάποιον να κλαιει και ήρθα να δω ποιος ήταν....
Κ:"Η περιέργεια σκότωσε την γάτα ξανθοκοπαν3!"του είπε...βλέποντας ότι το βλέμμα του έχει αλλάξει δεν έχει το ειρωνικό και αντιπαθητικο βλέμμα αλλά ένα συμπονετικό και γεμάτο αγάπη βλέμμα...
Ν:"Εντάξει Κρίσταλ φεύγω δεν έχω όρεξη να τσακωθω..."πήγε να φύγει γεμάτος απογοήτευση...Κάτι του τράβηξε το μπράτσο κάνοντας τον να σταματήσει ή μάλλον κάποια....
Κ:"Γιατί είσαι καλός μαζί μου?!Και με αποκαλέσεις με το όνομα μου και όχι 'μικρη' ή 'ομορφη'!"Τον ρώτησε όλο απορία...
Ν:"Ναι σχετικά με εκείνο που είχε γίνει εκείνο το βράδυ τα παιδιά μου είχαν κάνει μια πλάκα και μου είχαν δώσει ένα φίλτρο για αυτό συμπεριφερομουν έτσι...😒"
Κ:"Ντρακο...μου λες αλήθεια ή είναι καμία δικαιολογία για να σπάσεις πλάκα?!"
Ν:"Από τα βάθη της καρδιάς μου....Τέλως πάντων γιατί εκλαιγες?"
Κ:"Εμμ...τίποτα το σημαντικό..."είπε χωρίς αυτός να πιστέψει ούτε λέξη φυσικά.
Ν:"Μάλιστα...και εγώ υποτίθεται ότι πρέπει να σε πιστέψω τώρα?🤨Για να έκλαιγε ένα τόσο όμορφο πλάσμα θα είναι κάτι σημαντικό..."
Κ:"Καλά θα σου πω.."Έτσι πέρασε περίπου μία ώρα με την Κρίσταλ να εξηγεί τα πάντα στον Ντρακο...και ήταν εντελώς παραξενεμένη αφού ο Ντρακο είχε πάρει ακριβώς την ίδια απόχρωση με τον Σέντρικ όταν του το είπε...Σταμάτησε να σκέφτεται γουρλωσε τα μάτια της και γύρισε προς τον Ντρακο ήταν έτοιμος να εκραγεί!!!
Κ:"Ντράκο ηρέμησε βαθιές ανάσες όλα ανήκουν στο παρελθόν δεν με ενδιαφέρει για αυτόν πια οπότε σκάσε και μην τον σκοτώσεις γιατί δεν θέλεις να πας στο Αζκαμπαν....!"

An Unexpected Hogwarts LoveМесто, где живут истории. Откройте их для себя