Chapter 12

356 32 42
                                    

Πίσω στο Χόγκουαρτς

Crystal's POV

Βγήκα από το τρένο,πήγα στον κοιτώνα μου και τακτοποίησα τα πράγματα μου.Κατεβηκα στην μεγάλη τραπεζαρία για να φάω το μεσημεριανό μου. Είδα στο τραπέζι του Ρειβενκλοου την Λουνα να με φωνάζει να πάω να φάω μαζί της το γεύμα.
.
.
.
Κ:"Γεια Λουνα!"
Λ:"Γεια θες να φάμε το μεσημεριανό μαζί?"με ρώτησε γλυκά.
Κ:"Ναι θα το ήθελα πολύ"της απάντησα με ένα χαμόγελο.
Χο:Μπα μπα τι έχουμε εδώ την κυρία Ντέλερ."
Κ:"Ναι..."της είπα και της έριξα ένα δολοφονικό βλέμμα.
Χ:"Πως και από εδώ?"μου είπε ειρωνικά.
Κ:"Δεν μπορώ να φάω με την φίλη μου?!"της απάντησα εκνευρισμένη.
Χ:"Εμ...οχι?"
Κ:"Και γιατί αυτό Τσανγκ?"
Χ:"Δεν θέλουμε ανθρώπους σαν και εσένα στο τραπέζι μας,εμείς οι Ρειβενκλοου είμαστε αξιοπρεπής άνθρωποι!"
Κ:"Είπε η πιο ηλίθια του κοιτώνα,αλήθεια αναρωτιέμαι πώς και μπήκες στο Ρειβενκλοου μιας και είσαι η πιο ηλίθια του σχολείου?!"
Χ:"..."
Κ:"Τώρα δεν μιλάμε ε?...καλά Λουνα θα έρθεις να φας στο τραπέζι μας?αλλά το αφήνω έτσι μόνο για τώρα Τσανγκ!"
Λ:"Εντάξει"μου χαμογέλασε και πήγαμε να φάμε ήρεμα το φαγητό μας.
.
.
.
Μετά το μεσημεριανό αποχαιρέτησα την Λουνα και πήγα κατευθείαν στον κοιτώνα μου πήρα το χρυσό αυγό και πήγα στην βιβλιοθήκη.Εκει είδα το Ντράκο με την Πανσι και τον Μπλέιζ
Κ:"Γεια!"
Μ+Π+Ν:"Γεια!"
Κ:"Τι κάνετε?"
Μ+Π+Ν:"Έχουμε μια εργασία στα φίλτρα 3 περγαμηνές!"είπαν με έναν αναστεναγμό.
Κ:"Σας λυπάμαι"
Ν:"Εσύ έχεις κάποια εργασία?"
Κ:"Ακόμα χειρότερα πρέπει να λύσω αυτόν τον ηλίθιο γρίφο! Έχω συγχυστει!"
Π:"Έχεις προσπαθήσει να ανοίξεις το αυγό?"
Κ:"Εμ...όχι"είπα αμήχανα αφού ήμουν τόσο ηλίθια που δεν το σκέφτηκα.
Μ:"Άνοιξε το!"
Κ:"Οκ"είπα και το άνοιξα,και βγήκε ένα δυνατό τσιριχτο!
Μ:"Το παιρνω πίσω...ΚΛΕΙΣΤΟ!!!"το έκλεισα.
"Τι στον Μέρλιν ήταν αυτό?!"είπαμε όλοι μαζί.
Κ:"Δεν έχω ιδέα πως υποτίθεται ότι αυτό είναι στοιχείο?!"και οι τρεις ανασηκωσαν τους ώμους τους.
"Τέλως πάντων λέω να πηγαίνω τα λέμε!"
"Γεια!"είπαν και οι τρεις ακόμα τρίβοντας τα αυτιά τους.
Έψαξα σε όλα τα βιβλία της βιβλιοθήκης αλλά κανένα δεν έλεγε κάτι για χρυσά αυγά που ουρλιάζουν.Τι περίεργο?!.Είχε αρχίσει να νυχτώνει αλλά όσο κουρασμένη και αν ήμουνα δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Ήμουν από τους τελευταίους μαθητές στην βιβλιοθήκη. Βγήκα στην αυλή και κατευθύνθηκα προς την λίμνη. Κάθησα ακριβώς στο χείλος ίσα ίσα που δεν βρεχουμουνα από το καταγάλανο νερό της λίμνης. Άρχισα να παίζω με το αυγό και να το πετάω από το ένα χέρι στο άλλο,με αποτέλεσμα να μου πέσει μέσα στην λίμνη,πήγα να το πιάσω αλλά άνοιξε εγώ αντανακλαστικά πήγα να κλείσω τα αυτιά μου αλλά δεν ακουγόταν τίποτα.Το αυγό φώτιζε στο σκοτάδι έβαλα το κεφάλι μου μέσα στο νερό ακουγόταν ένα υπέροχο μελωδικό τραγούδι.Ελεγε..."Έλα να μας βρεις εκεί όπου οι φωνές μας ηχούν"τι να σημαίνει άραγε?Έβγαλα το κεφάλι μου από το νερό  και πήρα το αυγό στα χέρια μου πήρα μια ανάσα και άρχισα να σκέφτομαι τι μπορεί να σημαίνει. Το τραγούδι ηχούσε στο κεφάλι μου που μου ήταν αδύνατο να το ξεχάσω.Ενα χέρι ακούμπησε τον ώμο μου. Τρόμαξα.
Κ:"Ααα"είπα βγάζοντας το ραβδί μου και σημαδεύοντας το μυστηριώδες άτομο.Τα μάτια μου ήταν ακόμα θολωμενα από το νερό της λίμνης.Η όραση μου επανήλθε και είδα πως ήταν ο πατέρας μου.
Κ:"Μπαμπά...εσύ είσαι με κατατρομαξες!"
Σ:"Συγγνώμη μικρή αλλά είχα "περιπολία"έξω και όταν είδα την λάμψη ήρθα...δεν ήθελα να σε τρομαξω. Βλέπω πως βρήκες στο στοιχείο...
Κ:"Ναι...βασικά κατάλαθως αλλά υγεία!"
Σ:"Θα ήθελα να σε βοηθήσω αλλά είμαι καθηγητής και αυτή η ενέργεια μπορεί να σε αποβάλλει.Ακόμα και να με απολύσει και την θέλω την δουλειά μου οπότε...."
Κ:"Δεν πειράζειι"είπα νυσταγμενη.
Σ:"Τώρα δεσποίνης θα σας παρακαλούσα να πάτε στον κοιτώνα σας αμέσως"μου είπε με ένα σοβαρό αλλά και θεατρικό ύφος.Του χαμογέλασα.
Κ:"Καληνύχτα"Καθηγητά"!!!"τον κορόιδεψα.
Σ:"Καληνύχτα μικρή"μου ψιθύρισε κλείνοντας μου το μάτι.
Και πήγα πίσω στον κοιτώνα μου να 'κοιμηθω'.

·Ηευ ποττερχεαντς ❤️⚡✨

·Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο✨

·Ευχαριστω όσους με υποστηρίζουν και διαβάζουν την ιστορία μου 💞🥺

·Πειτε σκέψεις ή ιδέες ή ότι θέλετε😂στα σχόλια 💞

·Αν θέλετε πατήστε το 🌟

Βυεε αγαπεςςς 💞🧹⚡

·Quote of theday✨:
"We all got both light and darkness inside of us.What matters is the part we choose to act on"❤️

An Unexpected Hogwarts LoveWhere stories live. Discover now