Düzen Bozan

-15-

Oy verirseniz sevinirim ;) iyi okumalar...

Oy verin 🙃

Alışveriş. Aslında sevmesem de şuan gidip yapmam gerekiyordu. Bir iki güne gidecektim. Çocuklar için birşeyler götürmek istiyordum. Yemek tarzı şeyleri gitmeden alacaktım. Üyeler istedikleri şeyleri bana mesaj atmıştı. Zaten Taehyung da beni her gün görüntülü arıyordu. Bazen üyeler de konuşmaya dahil oluyorlardı. Onlarla konuşmak bana iyi geliyordu. Onları seviyordum. Taehyung'un beni araması da çok hoşuma gidiyordu. Ultra haşmetli seksi adam Kim Taehyung. Hem bu kadar çekici hem de tatlı olmayı nasıl beceriyor anlamıyorum. Annesi ve babası eserleriyle gurur duymalılar bence. Çok iyi iş çıkartmışlar.

Bir an onun da benden hoşlanma ihtimalini düşündüm. Tehlikeli ama güzel. Heceyan vericiydi. Onu düşünmek. Kendini onula aynı hayalin içinde bulmak bile o kadar heyecan vericiydi ki... düşündükçe kalbim patlayacak gibi atıyordu.

Keşke o da benden hoşlansaydı. Belki bu hoşlantısı bir sevgiye dönüşüp benim sevgimle buluşabilirdi. Diyelim ki o da beni sevdi , birlikte olabilecek miyiz ? Bang pdnim izin verir mi ? Ya hayranlar ? Kesin beni öldürmek isteyeceklerdir. Gerçi asıl soru Taehyung beni sevecek mi olmalıydı. Belki severdi. Evlenirdik bile belki. Çocuklarımız olurdu belki. Ama belki.

+ offff !

Taehyung beni sevsin istiyordum. Yavşasam olmaz. E akışına bıraksam da o zaman da olmama ihtimali var. Kafam karışmıştı. Her ne kadar platonik takılan biri olsam da bu sefer karşılıklı olsun istiyordum. Onu istiyordum.

Umutsuz vakaydım. Kesinlikle. Yüzümü ellerimin içine yerleştirip üzgünce Mu'ya baktım.

+ Keşke konuşabilsen... ne güzel olurdu.

Ayağa kalkıp çantamı aldım. Alışveriş yapmam gerekiyordu değil mi?

■■■■■■■■

İki gün sonra

+ sizi çok özleyeceğim. Yine görüşürüz.

- tabii kızım. Biz de seni çok özleyeceğiz. Kendine dikkat et.

+ tamam dedem , siz de dikkat edin. Fisun teyze dedem sana emanet.

- hadi yolun açık olsun kızım.

Dedeme arabadan el sallayıp camı kapattım. Gidiyordum. Mu da vardı yanımda. Uzun bir süre dönmeyecektim. Dedemle iyice vedalaşmıştık. Gözüm arkada kalmıyordu. Her ne kadar Fisun teyzeyi sevmesem de dedeme iyi bakıyordu. Dedemi seviyordu da. Herneyse işte. Evime dönüyordum. Onları özlemiştim.

Bir saate havaalanına gelmiştik. Uçağa binince dönüşte daha iyi gideceğimi düşünüyordum. Ağrılarım artık daha azdı ama hala varlıklarını hissettiriyorlardı. Yerimde doğrularak tabletimi çıkarttım. Dizi indirmiştim. Yol boyu izlemeyi düşünüyordum. Yanımdaki güvenliğe döndüm.

+ sen de izlemek ister misin ? Kablosuz kulaklık zaten birini sana verebilirim.

- gerek yok efendim.

+ sen de uyumayacaksın zaten hem ekran büyük ikimiz de gayet güzel görebiliriz.

Israrım sonucu kabul etmişti. Diziyi açıp izlemeye başladık. Sekiz dokuz bölüm izlemiştik. Yol da az kalmıştı zaten. Bir bölüm daha açıp izlemeye başladık. Bu bölüm biraz duygusaldı. Duygusal biri değildim ama ağlamak için bahane arıyordum şu sıralar. Her gece Taehyung'u düşünüyordum. Şimdi dizi izlerken de başrol oyuncuların yerine ikimizi koyup hayal ediyordum.

- bu bölüm çok duygusal olmuş.

+ evet.

Adama silah doğrultmuşlardı. Kesin kız önüne atlar şimdi. Düşündüm de acaba ben öyle bir durumda olsam ne yapardım ? Silahın önüne atlamak yerine silahın önündekini arkama saklardım. Ya ikimiz de kurtulurduk ya da adam silahı tekrar ateşlerdi. O kurşun da beni bulurdu. Ya da önünden çektikten sonra kaçırırdım onu. Aman ! Ne saçmalıyorum ben.