Düzen Bozan

-5-

Başım resmen çatlıyor. Damarlarımda kan yok da , yerine benzin dökmüşler gibi. Her yerim ağrıyor , damarlarımın içi kaşınıyor ve yanıyordu.

Hastane kokusu alıyordum. Burda olmak istemiyorum. Lanet olsun. Yine kriz geçirmiştim.

Gözlerimi açtım. Bingo! Hastanedeydim. Odada kimse yoktu. Nerdeyse bir haftadır bişey yemiyordum. Aldığım ek ilaçlar ve iğneler bir boka yaramamış beni krize sürüklemişti.

Yavaşça yattığım yerde doğrulmaya çalıştım. Ama kahretmesin yapamıyordum. Çok bitkin düşmüştüm.

Kenardaki koltukta kana bulanmış  kıyafetlerimi gördüğümde hemen üstüme baktım. Klasik hastane kıyafetleri. Kolumda iki damar yolu vardı. Birine serum birine de kan bağlıydı. Harika ! Kan takviyesi alıyordum ha ! Sıçış budur işte.

- yha ! Aissh ! Yha! Kimse yok mu ? Hadi ama heey!

En yüksek sesimle seslenmeye çalıştım. Birden kapı açılıp içeriye üyler ve menajer girmişti. Hepsi de meraklı ve endişeli gözlerle bana bakıyordu.

- şey.. iyi misin ?

- ooh , evet iyiyim Taehyung Oppa. Çok teşekkür ederim. Yani şey yardımından dolayı.

Gülümseyip kafasını salladı. Herkes çok meraklı bakıyordu. Namjoon bir anda yanıma geldi.

- iyisin değil mi ? Bak ben gerçekten özür dilerim. Yanlışlıkla oldu. Daha dikkatli olacağım.

- iyi de , ben anlamadım. Sen niye özür diliyorsun ki oppa?

- seni düşürdüm ya. Amanın , yoksa hafızanda problem mi var ? Gerçekten çok özür dilerim Hee Ji.

- yoo , onunla alakası yok ki. Sen rahat ol. Turp gibiyim.

- evet ama şimdilik küçük hanım.

Doktorun konuşmasıyla onun geldiğini görmüştüm. Biraz ciddi duruyordu. Hepimiz pür dikkat onu izliyorduk.

- bak , nasıl desem bilemiyorum. Az önce hastane raporlarına baktım. Son 2 senede toplam 19 kriz geçirmişsin. Bununla beraber 20 oluyor. Bu çok fazla. Atakları saymıyorum bile.

- yani ? Görüyorsunuz ya işte hala ölmedim. Yaklaştım , hissediyorum ama hala hayattayım. Geçmiş geleceği etkilemiyorsa boşa konuşmayın. Sadece zamanımı çalarsınız. Ama eğer durum farklıysa anlatın da bileyim her neyse. Az kalmış gibi hissediyorum.

Doktor kafasını salladı. Ne yapacağını bilemiyor gibiydi. Bekliyordum. Büyük birşey geliyordu. Anlamıştım.

- herşeyin derecelerine , şiddetlerine herşeyine baktık. Yani..

- yani ?

- bidahakini kaldıramazsın. Eğer diğer kriz belirli bir şiddettin üstünde olursa , kalbin de ciğerlerin de kaldırmaz. Bünyen daha fazlasını götürmez. Zaten yemek yiyemiyorsun. Sinir , stres , depresyon gibi ruhsal çöküntü ve yükselmeler de bunu tetikleyebilir. Kurtulma şansın yüzde ellinin çok altında.

- ne yapmamız gerek ? Bu durumu nasıl düzeltebiliriz ?

Menajer endişesi sesine yansımıştı. Üyelere de bir göz gezdirdim. Hepsinin gözü kulağı doktordaydı.

- bundan sonra eski beslenme listesini uygulamayacak. Çoğu şeye alerjisi olduğu için durum biraz zor ve karışık ama halledeceğiz. Yiyemediğini biz alabileceği şekilde kandan vereceğiz. Geri kalanı için de liste oluşturacağız. Bol egzersiz şart. Danstan ayrı olarak tabiki. Bi de kesinlikle stres sıkıntı yok. Dediğim gibi direncini ancak böyle yükseltebiliriz. Seni bu şekilde normal haline döndüreceğiz. Ben reçetelerinizi hazırlayım. Takviyeler bitince çıkabilirsiniz.