Düzen Bozan

-48-FİNAL-

Sondaki soruları cevaplarsanız çok sevinirim 💖

Oy verip bolca yorum yapmayı unutmayın.

İyi okumalar...

- yine de hastanede kalsak daha iyi olurdu sanki ha ?

+ Taehyung duydun işte ! Bunun olabileceğini , şimdilik sorun olmadığını söylediler. Zaten doğumdan sonra kalacağım. Evimize gidelim.

Öyle bir bakıyordu ki yüzüme... Endişesi kilometrelerce öteden bile hissedilebilirdi.

+ lütfen... endişelenme.

Derin bir nefes aldı ve uyarıcı bir tonda konuşmaya başladı.

- tamam ama en ufak şeyde hemen geleceğiz. Tamam mı ? Ya da eve hemşire falan mı götürsek ?

+ hemşire ne yapabilir Taehyung ? Doğum başlasa o da hemen hastaneye gelmemizi söyler. Gidelim artık yoruldum ben.

Zor da olsa ikna etmiştim sanırım. Ben de endişe ediyordum elbette ama burda kalmak istemiyordum. Kafasını sallayıp elimi tuttuğunda arabaya gitmek üzere yürüyorduk. Normalde bu hafta doğurmam gerekiyordu ama bebişlerim gelmek için herhangi bir hamlede bulunmamışlardı. Doktorumuz ise gerekli kontrolleri yapmış , şimdilik korkulacak birşey olmadığını söylemişti. Eğer daha fazla gecikirlerse ya suni sancıyla ya da sezeryan olarak doğurmam gerekebilirdi.

Taehyung'un annesi , Taehyung'un isteği üzerine doğum çantasını getirmek için arabaya gitmişti. Bizi gördüğünde ise şaşkınlıkla bakıyordu.

- ne oldu ? Kalmıyor musunuz burda ?

- Çilek istemiyor. Doğumdan sonra da kalacağı için eve gidelim diyor.

- nasıl rahat edecekse öyle olsun tabii. Ben hep yanında olurum.

+ teşekkür ederim.

- çok ayakta kaldın geç hadi. Anne sen de bin de gidelim.

İkisinin de endişeli gözleri hala üzerimdeydi. Sanırım eve gidince biraz uyuyacaktım. Yorulmuştum. Kocaman bir karnım vardı ve ben kendimi taşımakta zorlanıyordum. Uykum vardı.

......... bir hafta sonraa........

- neden hala gelmiyorlar ? Ahh kafayı yiyeceğim !

Elimi karnımda gezdirmeye başladım. Koskoca 10 gün olmuştu ama bebeklerimiz hala gelmemişlerdi. Neredeyse iki hafta olacaktı ve biz gerçekten stresten kafayı yemek üzereydik.

Kısa süren sessizliğimizin ardından Taehyung ayağa kalktı.

- tuvalete gidiyorum. Birşey olursa hemen seslen tamam mı ? Tüm gücünle bağır koşar gelirim.

Onu rahatlatmak adına kafamı sallayıp gülümsedim. Hızlı adımlarla merdivene yöneldiğinde önüme dönüp gözlerimi kapattım. Biraz sancım vardı. Sabahtan beri şiddetini arttırarak varlığını sürdürmüştü. Şimdi ise sabaha göre çok daha fazla ve şiddetli bir sancıyla karşı karşıyaydım. Oturduğum yerde biraz kıpırdayarak rahat bir pozisyon aramıştım. Stresten ellerim terliyordu.

Taehyung'un annesi birkaç saatliğine kendi evine gitmişti. Dedemlere de ne kadar ısrar etsem de burada kalmak yerine otelde kalmayı istemişti. Üyeler muhtemelen evdeydi.

- iyi misin ?

Gözlerimi açıp Taehyung'a baktım. Nasıl görünüyordum kim bilir ? Derin derin nefes alıp vermeye başlamıştım. Hareketlerim refleks olarak gerçekleşiyordu. Derin nefesler aldığımı da yeni fark etmiştim.