The Angel and The Devil

Kaloi😪

Grayson's POV.

"Duhet ta kishit parë pamjen e fytyrës së Ethanit. Ai kurrë nuk ka kerkuar kurre falje sa këtë mëngjes."

Po bëja thashetheme me miqte e mi.Ata dinë për Ethanin që është anëtar i një bande pasi disa nga vëllezërit e motrat e tyre më të medhenj janë pjese e bandës, dhe të gjithë e dinë që Ethan vepron si një djalë i ashpër.

"Ethani është bërë i butë për një vajzë, unë duhet ta shoh atë." tha një nga miqtë e mi.

"Duke folur budallalleqe." tha zëri i vellait tim pas meje. Unë mbylla sytë e mi duke e ditur se jam futur ne telashe.

"Grayson po na thotë që ti i ke kërkuar falje njëqind herë femres tënde."

"Oh shume qesharake." tha ai. "Eja budalla." ai më kapi shpatullën duke më tërhequr butë.

Ktheva koken nga shoku im me shikimin "po tallesh?!"

"Unë në të vërtetë nuk po flisja pe-"

"Mbylle." tha ai.

E mbylla gojën. Pse flas madje.

Valerie's POV

Testi ishte shumë më i vështirë sesa perseritja qe kam bere deri tani. Ndihem sikur kam dështuar.

"Bluza jote eshte ajo?" tha Andrew ndërsa ne prisnim për Ethan.

Ai me qendron prane cdo moment , pa ndenje arsye.

"Jo. A është e dukshme." Thashë duke parë hoodien e zi që ishte padyshim oversize për trupin tim të shkurtër.

"Epo bluza jote te bën të dukesh si Bellie Eilish." Unë buzëqesha.

"Eshtë e Ethan.Mbrema qëndrova në shtëpinë e tij dhe nuk kisha marre rroba shtesë sepse ai më tha qe do të rrinim vetem një orë. " thashë.

"Ew."tha Andrew duke u tallur.

"Flit per Djallin. Ai është këtu. Shihemi nesër."thashë duke i dhene nje perqafim.

"Mirupafshim!" tha duke ecur drejt makinës së tij.

Hapa deren e pasagjerit.

"Hej engjëlli im." tha ai.

"Përshëndetje."thashë duke vendosur rripin tim të sigurimit."

"A je akoma e zemeruar? "pyeti ai.

"Nuk e di se per cfare po flet."thashë duke bere sikur asgje nuk ka ndodhur.

Ai psherëtiu dhe ndaloi drejt një hapësire parkimi dhe u kthye krejtësisht tek unë ndërsa une mbaja qendrimin përpara.

"Zemer.Vogelushe." Unë e injorova atë.

"Shpirt.Bukuroshja ime.Dashuri.Embelsire.Mbretëresha ime. Bota ime. Arsyeja ime për të jetuar. Dashuria e jetës sime."Fillova të ndiej që buzët e mia ngrihen në një buzëqeshje, por krenaria ime po më thotë të qëndroj indiferente.

"Engjëlli im i bukur. Të lutem më fal."tha duke u afruar me afer meje.Dreq , kur ai me thote "engjëlli im" gjithmonë une dashurohem me të përsëri nga e para. E shikova dhe e putha.

"Eshtë në rregull." Thashë duke ia mbajtur nofullën me kujdes.

"Faleminderit zotit. Fillova të besoj se do të ma copëtosh."tha ai.

Unë qesha.

"Provimi final ishte shumë më i vështirë se perseritja qe kam bere." Thashë.