Хэтэрхий бүгчим халуун байсан тул Хёнвон хөнжлөө сөхөх гээд хальт сэрсэн боловч дээр нь хөнжил бус хүн байх нь тэр.
Хёнвон - Хэн бэ?
Энэ асуулт мэдээж юм шиг санагддаг хэрнээ байнга асуух хэрэгтэй зүйл болоод тогтчихсон. Зөвхөн энэ гэрт. Бас хэзээ ч IM өөрийнх нь дээр ингэж хэвтэхгүй гэдгийг маш сайн мэднэ.
"Таалдаа хонгор минь. Би хэн бээ?"
Хёнвон - Танихгүй юм байна. Танилцацгаая.
Юу ч болоогүй мэт дээр нь хэвтэх төстэй царай руу харан ийн өгүүлэх нь хэзээ ч гарч ирж байгаагүй дүр гэлтэй.
"Сана гэдэг юм хайрт минь. Би ч царайлаг ах нарт дуртай шүү"
Яг л өгөөшөө харсан араатан шиг ийн хэлэх нь Хёнвонд харин эгдүүтэй санагдана. Хёнвоноос сул дорой түүний төрх. Цаанаас нь байж суух газаргүй болгох аж.
Хёнвон - Өхөөрдөм юмаа Сана
Эмэгтэй юм болохоороо хэлсэн үгэнд нь амархан иччихдэг бололтой хоёр хацар нь улайгаад ирэв.
Хёнвон - Одоо бүүр ч сэтгэл татам байна. Гэхдээ нэг зүйлийг асуумаар байна.
Сана - Юу юм?
Хёнвон - Чи яаж үүсчихсэн юм?
Сана - Мэдэхгүй. Хайрлуулах гэж л байх.
Юу ч болоогүй юм шиг ингэж хэлснийхээ дараа толгойгоо барин унаад өгөв.
Хёнвон - Одоо бас хэн бээ?
Сүүлийн үед хурдан хурдан солигдох нь яагаад ч юм Хёнвонд залхмаар санагдана. Гэсэн ч бас сонирхолтой шүү дээ.
IM - Ахх Данеэл ихэр болчихжээ.
Хёнвон - Эгдүүтэй юм байна лээ. Яг л эсрэг туйл шиг нь.
IM - Тиймээ эгдүүтэй. Дүр нь юм чинь. Чи ч болзох охинтой болчихлоо доо.
Хёнвон - Миний сэтгэлийг нь булааж авч чадаагүй ганц төрх чи юм даа.
IM - Шуналтай юмаа. Ханаж цадах гэж байна уу чамд?
Хёнвон - Та нараас болоод л ийм байна. Бусад зүйлс ийм сонирхолтой байсан бол юу гэж та нартай зууралдах вэ дээ.
IM - Илэн далангүй хэрнээ шуналтай юм даа. Тийм дээ хүн л хойно адилхан байлгүй.
Хёнвон - Зөвхөн та нарт л.
IM - Ойлголоо. Өлсөж байна уу? Хоол хийгээд өгөх үү?
Хёнвон - Хэрэггүй дээ захиалчих. Чамайг өөрөөсөө холдуулмааргүй байна.
IM - Надад захиалгын хоол идэх хүсэл алга. Нөгөө хэд хоол хийж чаддаггүй болохоор байнга иддэг гэдгийг чи мэднэ шүү дээ.
Аяархан хэрнээ аргадангуй. Энэ л IM ийг илтгэдэг зан чанар байх.
Хёнвон - Тэгвэл би ядаж нуруунаас чинь тэврээд байж байя тэгэх үү?
IM - Тэгдээ. Угаасаа үгэнд орохгүй гэдгийг чинь мэдэж байна.
Хоол хийх бус Хёнвон л хошуугаа унжуулан "хурдан хэвтэцгээе лдээ" гэх хэдэн үгийг байнга шахуу хэлж өөдөөс нь IM ийн "одоохон дууслаа жоохон л хүлээчих" гэх аргадангуй үгс дуулдана.
Хёнвон - Амттай байна. Хаана хоол хийж сурсан юм?
IM - Сэрэх тоолонд ходоод өвддөг байсан болохоор хийж сурсан юм. Тэд нар хэзээ ч биеэ боддоггүй.
Хёнвон - Би одоо байгаа юм чинь аргалнаа. Хажуудаа удаан байлгамаар байна.
IM - Хоол ч хийж чаддаггүй байж.
Хёнвон - Сурахад л болно шдээ. Заагаад өг. Ядаж ганц хоёрыг. Тэд нарыг сэрэх тоолонд хийж өгч байя.
IM - Данеэл, Сана хоёр идэх байх. Гэхдээ Чангкюн. Тэр идэхгүй л болов уу?
Хёнвон - Хүлж байгаад ч болов идүүлнэ дээ муу бацааныг. Бас нэг зүйл байна. Хоёулаа гарч Санад хувцас, үс, будаг гэх мэт зүйлс авах хэрэгтэй байх аа. Гэхдээ миний залхуу хүрээд байна. Тэгсэн ч гэсэн чамайг ганцааранг чинь явуулмааргүй байна. Би санана шдээ.
IM - Тэгье дээ. Эмэгтэй хүүхэд болохоор хэцүү байна байх. Дагуулж явахад чинь бас хэцүү л санагдана.
Хёнвон - Надад бол зүгээр ч. Охин хүүхэд гэдэг утгаар нь л хэлж байна даг.
IM - Ойлгосон болохоор гарцгаая
______________________________________
YOU ARE READING
Psyche{#Edited}
Fanfiction- Чиний бүх дүрд хайртай - Тэд нар ганц чамтай л ингэж харьцдаг - Бүгд үү? - Тиймээ би ч бас Changkyun+Hyungwon=Love ~Tiff~s first fanfiction