Psyche{#Edited}

{#Fin}

Чи л миний хувьд хэн гэдгээ мэддэг байхад хангалттай. Бусдыг нь би зохицуулна...

Сана бяцхан хамгаалагч сахиусан тэнгэр болж хос хоёрт заяагджээ.
Жинхэнэ Им гэх нөхрийг барьж тогтоох гол түлхүүр болсон тэрээр сахиусан тэнгэр гэхэд ч багадна. 

Энэ бол сэтгэлзүйн дайн...

Хёнвон - Ммммм дахиад жоохон л унтчихья лдаа хайраа

IM - Одоо сэрэхгүй бол хоёулаа товлосон цагтаа очиж амжихгүй шдээ

Хёнвон - Хуримаа хийхгүйгээр ингээд зүгээр л шууд батлуулчих зүгээр гэж үү?

IM - Хоёулаа хурим хийлээ гэж бодоход хэнийг урих юм бэ?

Хёнвон - Тэр ч тийм лдээ. Ядаж сүм явах уу?

IM - Эхлээд батлуулчихаад явж болох юм

Хёнвон - Хүсэхгүй байгаа хэрэг үү? Яагаад ийм сул дуугараад байгаа юм бэ?

IM - Хён тайвшир зүгээр л сэтгэл хэтэрхий догдлоод бодолд дарагдчихаж

Хёнвон - Хүн айлгаад хаячих юм. Алив нааш ир

гэсээр гараа бүхэлд нь биеэр нь ороон өөртөө наан тэвэрсээр саяхан мэдэрсэн хүйтэн аураг хөөх мэт л нүдээ анин үнэрийг нь мэдрэнэ.

IM - Хён одоо явцгаая тэх үү? Хоцрох нь

Хёнвон - Ммх-аоч өвдөж байна

IM - Чимхүүлэх зүйлээ өөрөө хийчихээд

Хёнвон - Суугаагүй байх даа базаж байгаа юм чинь суувал бүүр алахнээ

IM - Гэрлэх юмуу? Болих юм уу?

Хёнвон - Хха зааза ойлголоо доо тоглож л байна. Тэглээ ч чи бүх хувцсыг минь хүртэл бэлдчихээд

Хосууд бүх зүйлээ жин тан болгоод зорьсон газар луугаа зүглэв.
Өнөөдөр бол хос хоёрын баярын өдөр билээ.
Гэрлэлтээ батлуулан жинхэнэ нөхрүүд гэж явах тайван цаг хугацаа тэдэнд одоо л шагнал мэт ирэх шиг.

Хёнвон - Одоо сүм сүм сүм явцгаая

гэсээр машины сандал дээрээ цовхчин хөөрсөн нөхрөө харан инээмсэглэн машинаа барих түүнд хичнээн жаргалтай байгааг нь зүйрлэшгүй биз.

IM - Нөхөр минь маргаашнаас амьдрах газраа хайж эхлэх үү?

Хёнвон - Нөхөр гэсэн чинь нэг л сонсголонтой байх чинээ. Ммхн тэгье дээ. Яг маргаашнаас харин одоо ирээдүйгээ биш одоогоо харцгаая. Хуримын анхны шөнө гэдгийг мартаа юу?