DON'T MESS WITH ME

H13 Wraak

Luna's pov

Ik werd wakker met een pijnlijk gevoel in me nek. Ik ging recht zitten en merkte dat ik op een bed lag. Mijn gedachtens gingen terug naar wat er was gebeurd en toen herinnerde ik het me weer. Opeens ging er een deur open en zag ik wie er in de deuropening stond. 'James' siste ik naar hem. ' Morgen sweetheart, ik zie dat je eindelijk wakker bent, hoe is het met je nek?' 'Gaat jouw niks aan!' 'Maar schatje toch, hij pakte me bij de kin vast en dwong me hem aan te kijken, alles hier gaat mij aan, ik ben namelijk de baas.' ' Hoe komt het dat jij nog leeft?' ' Das een lang verhaal dat vertel ik je nog wel een keer, maar kort samengevat: ik leef en nu wil ik wraak op jou.' 'Dat lukt je toch niet.' ' Maar schatje toch, je bent hier dus is het me al gelukt.' 'Waar ben ik?' 'Op mijn terein, het wordt tijd dat je jezelf eens nuttig maakt'. Hij stond op en deed snel een band rond me polsen. ' Wat is dat?' 'Dat leggen de anderen je wel uit, maar eerst de regels. 1. Je doet wat wij zeggen dat je doet. 2. Als je niet luistert word je daarvoor bestraft, en de rest mag je lekker zelf ontdekken. Breng haar naar hut 6.' Ik zag een paar mannen knikken en naar mij toelopen, stonden die er de hele tijd al? Ik rukte me een paar keer los maar ze wisten me elke keer weer terug te grijpen. ' Vandaag nog heren als het kan' zei James. ' Sorry meneer ze is een beetje druk zo te zien'. Ik bleef me verzetten toen ik een helder momentje kreeg, waarom verander ik niet gewoon in me wolf, ik face palmde mezelf en veranderde. Althans dat probeerde ik maar het wou niet. ' Wtf! Waarom kan ik niet veranderen?' 'Zoals ik al zei sweetheart, je doet wat wij zeggen en als ik het me goed herinner wil ik niet dat jij verandert'. Hij deed de deur open en de mannen namen me mee, toen we over het gras liepen zag ik allemaal mensen naar me staren. Ik zag 2 soorten mensen. 1. Mensen die gewapend rondliepen met zwepen, geweren en messen. 2. Mensen die emotioneel en fysiek helemaal uitgebuit waren, wat deden ze hier ooit met die mensen, en wat gaan ze doen met mij? Ze deden de deur van een houten hut open, jeweetwel zo'n houthakkers hutje, en gooide me letterlijk naar binnen en deden de deur weer opslot. Ik wreef met mijn hand over mijn achterhoofd die tegen het hout was aangekomen tijdens mijn korte vliegles. Ik keek rond in het hutje, ergens kwam het me bekend voor maar ik wist niet meer waar. Ik verveelde me en zag allemaal stro op de vloer liggen en pakte een paar strookjes en begon ermee te vlechten. Na wat uren leek te duren vloog de deur open en werdt er een meisje door de deur gegooid. Ik keek verbaasd naar het meisje en zij ook naar mij. 'Nieuw hier?' vroeg ze. Ik wist niks uit te brengen dus knikte ik maar. ' Ik zou je eigenlijk welkom moeten heten maar dit is nou niet echt een plek daarvoor' zei ze met een klein lachje op haar gezicht. 'Nee inderdaad niet. Waar ben ik?' 'Je bent in Firebox.' 'Firebox?' Ze knikte. 'Oke en wat houdt dat in?' 'Hebben ze je dat niet vertelt?' Ik schudde mijn hoofd. 'Zie het maar als een soort strafkamp, ze laten je hier werken en als je iets doet wat ze niet bevalt wordt je gestraft met de zweep,mes of geweer, tis maar net hoe ernstig zijn het vinden.' Ik knikte maar omdat ik nogsteeds niks wist uit te brengen. 'Ik heb mezelf nog niet eens voorgesteld ik ben Natasha'. Ik pakte haar uitgestoken hand en schudde die. 'Luna'. Ik zag een vreemde blik in haar ogen.' Is er iets?' 'Nee niks'. Ik keek haar vreemd aan maar liet het erbij. De deur vloog open en een enge man stond in de deur. ' Nieuwe meekomen je moet aan het werk'. Ik keek nog even naar Natasha die met haar hoofd gebaarde dat ik erheen moest. Ik stond op en liep naar de man toe.' Meekomen'. Hij pakte me arm ruw vast en trok me het veld over. Hij stopte en gooide me op de grond. ' Kun je me ook normaal neerzetten ik ben geen voorwerp' riep ik boos naar hem. ' Wat zei je daar?' Hij kwam boos op me aflopen en sloeg me in het gezicht. Mijn hand ging naar mijn kaak die aan het tintelen was. ' Ik dult geen tegenspraak, al helemaal niet van zo'n klein wicht, en nu aan het werk.' Ik wou niet maar iets in me zei dat ik dat maar beter kom doen.' Wat moet ik doen dan?' 'Zie je die groep jongens daar die met messen aan het gooien zijn?' Ik knikte. 'Jij haalt de messen op.' 'Terwijl ze gooien?' vroeg ik verbaasd. 'Terwijl ze gooien, wees gerust je bent niet alleen, en als ze willen mikken ze niet op jou. Als ze willen.' Ik zag een grijns op zijn gezicht tevoorschijn komen. Als ik niet op jouw ga mikken riep ik mokkend in mijn gedachten terwijl ik naar die jongens toe liep.' Zozo wat hebben we hier, een nieuweling' zei een jongen met blond haar en een piercing door zijn lip.' Ja so what, moet ik die stomme messen nog ophalen of wat? vroeg ik geërgerd aan zijn toon. 'Zozo een nieuw met pit hou ik van.' Hij nam een paar stappen naar mij toe zodat hij pal voor me stond. Hij bracht zijn mond naar mijn oor en fluisterde: 'pit kan hier zomaar je einde betekenen dus ik zou maar oppassen. Zeker voor zo'n mooie dame als jij.' Hij streek een lok achter me oren, ik raakte geïriteerd dus pakte ik zijn hand vast en sloeg die van me af.' Bedankt voor de waarschuwing maar als je me er nu langs wil laten kan ik je stomme messen halen.' Hij keek me boos aan maar deed toch een stap opzij, ik liep langs hem en zag de andere jongen lachen. ' Wat staan jullie nou te lachen, heb ik gezegd dat jullie mochten stoppen'! schreeuwde hij. Ze keken allemaal geschrokken en gingen snel verder met gooien. 'Hé lange kom eens hier'. Een lange jongen van ik schat zo'n 1.95 kwam aanlopen.' Wat?' 'Leer deze jongedame eens hoe het moet en snel graag, binnen een minuut wil ik jullie weer bezig zien.' Hij knikte en de blonde jongen liep weg. ' Ik ben Nathan, die jongen van zonet was Jason, en jij bent?' 'Oh ik ben Luna', ik pakte ook zijn uitgestoken hand en schudde die. Ook hij keek me even met een vreemde blik aan maar begin al snel te praten. ' Het is simpel, je haalt gewoon de messen op terwijl ze gooien en legt ze neer op het tafeltje.' Ik knikte. 'Kom dan gaan we bezig voordat we Jason op ons dak krijgen.' Ik volgde hem naar de doelen en zag hoe hij naar voren liep om de messen te pakken. Een paar messen raakte hem op een paar centimeter na maar hij was niet eens bang. 'Kom op Luna, als Nathan het kan kan jij het ook' fluisterde ik tegen mezelf. Ik begon naar voren te lopen en de messen vlogen langs me oren, letterlijk. Ik raapte de messen van de grond, liep terug, legde ze op het tafeltje en herhaalde het. Na een paar uren kwam Jason aanlopen. ' Het is klaar jullie mogen naar jullie hut, hé lange zij slaapt bij jullie in de hut dus neem haar mee wil je'. Nathan knikte, pakte me bij mijn arm en trok me mee. 'Nathan rustig je trekt mijn arm bijna uit de kom". "Sorry Luna maar als je niet opschiet krijg je straf en dat wil je niet geloof me". Ik keek hem verbaasd aan. " Stel die vraag later nog maar eens" kreeg ik als antwoord. We stonden stil voor een hut en Nathan trok me naar binnen. Ik keek rond en zag Natasha ons met een vreemde blik aankijken. " Natasha dit is......". " Ik weet wie dit is oliebol we hebben al kennisgemaakt voordat je haar hierheen sleurde". Oh nou in dat geval, welkom terug in de enige rustplaats hier in Firebox". " Wauw, subtiel Nathan" zei ik. " Weet ik toch". " Zijn jullie familie van elkaar?" vroeg ik. " Jup Nathan en ik zijn een eeneiïge (geen idee hoe je dat spelt) tweeling alleen is Nathan eerder geboren" Ik knikte op haar antwoord en ging tegen de muur aan op de grond zitten. Een paar uur later werdt de deur opengeslagen en kwam er een man met een dienblad naar binnen lopen. Hij zette het in het midden neer en vertrok weer. "We krijgen alle 4 een stuk brood en een glas melk" legde Natasha uit. Ik knikte en pakte mijn eten. "Wacht zei je nou 4?" Nathasha knikte. " Maar we zijn maar met z'n 3'en?" "Sam komt altijd later" zei Nathan. Ik knikte maar en begon verder te eten. Na een paar minuten sloeg de deur weer open en gooiden ze een jongen maar binnen. Wat sloegen en gooiden ze hier vaak dacht ik. Toen de deur dicht was keek ik om naar de jongen en ik schrok. Zijn t-shirt was was achter bijna helemaal aan flarden en je zag allemaal bebloede strepen op zijn rug. Ik wou naar hem toegaan maar Natasha pakte mijn arm vast en schudde haar hoofd. Ik liet me weer terug zakken tegen de muur en sloot me ogen. Langzaam viel ik in slaap.

Natasha's pov

Luna was inslaap gevallen, ik keek naar Sam en die lag ook te slapen. Ik zag dit als mijn kans en liep naar Nathan toe. " Wat vind jij van Luna?" " Kweet nie ze is niet zo open dus dat maakt het wat moeilijker. Ik ben benieuwd wat haar verhaal is" Ik knikte. " Ja ik ook. " Ik liep weer terug en viel uiteindelijk ook inslaap.

Jacob's pov

Ik smeet de vaas die ik in mijn handen had tegen de muur aan en hij vloog in scherven in het rond. Luna was weg. Luna was weg. Dat was het enige waar ik nu op dit moment aan denken kon. Ik was alleen maar even gaan kijken wat er in die bosjes was toen ik een pijn in mijn nek voelde en ik flauwviel. Ik weet alleen nog dat ik wakker werdt en Luna was weg. Ze is nu al 2 dagen zoek en sindsdien heb ik niet meer geslapen, dat kon je ook wel aan mijn gezicht zien. Mijn moeder kwam het huis binnen en keek me met een bezorgde blik aan. " Jacob ga naar boven probeer wat te slapen". Te moe om te protesteren liep ik naar boven en deed mijn, of beter gezegt onze kamerdeur open en liep naar binnen. Ik plofte neer op het bed en rook aan de dekens, ze roken nog naar haar geur. Beetje bij beetje viel ik inslaap.

Dat was h13 alweer mensjes. Hint van vandaag: dit meen je niet!. Zo meer zeg ik lekker niet. Ik nodig jullie ook allemaal uit om mijn nieuwe boek te lezen. Hij heet streetfighter en hij is in het engels, omdat ik dat chill vond. Ik hen voor de mensen die het makkelijk vonden als er van die "" dingen bij stonden het zo goed mogelijk gedaan, hopelijk begrijpen jullie er zo wat meer van. Vote's and comments zijn altijd welkom. Doei 🙏💕