DON'T MESS WITH ME

H16 uitleg

Sems Pov

"Oke ik weet dat het als een schok komt maar ik zal je alles uitleggen".

"Vele jaren gelden was er een oorlog tussen de 2 wolf roedels. De beide alpha's wouden de macht van de ander. De oorlog was al maanden bezig en het leek niet te stoppen, totdat de godin van de wolven verscheen op het slagveld. Beide alpha's waren met stomheid geslagen, want ja iedereen dacht dat ze een mythe was. Ze beveelde de alpha's te stoppen, en haar kracht is groter dan ieder ander, zo'n bevel kan je niet negeren. Ze creërde voor beide alpha's een groter koninkrijk en voor beide zorde ze voor een mate. Ze konden weer in vrede naast elkaar leven. Alpha Tyson en zijn mate luna Alexandria kregen kinderen. Micheal en Mirella heetten ze. Alpha Drake en luna Christina kregen maar één kind. Hij heette Maximus. Maximus en Alexandria waren mates en kregen ook kinderen waarvan één van hun kinderen de mate van Micheal was. En zo ging het vele generaties lang door. Maar toen kwam de oorlog wederom. De huidige Alpha's van toen: alpha Mason en alpha Alex kregen ruzie om hun mate. De vrouw Crystal was van beide alpha's hun mate. Alpha Mason en alpha Alex besloten eerst de godin van de wolven om raad. De godin kwam met een voorstel, ze zouden beide een test ondergaan en degene die slaagde werdt mate Crystal toegewezen, de verliezer zou daarintegen een andere mate krijgen. Maar er was één nadeel, het raadplegen van de godin kwam niet zonder een offer, de verliezer zou een normaal mens als mate krijgen, zij zou nooit in een wolf kunnen veranderen. Maar hun kinderen daarintegen wel als ze het Gen mee kregen. Alpha Mason kwam als winnaar uit de test en kreeg mate Crystal toegewezen, en alpha Alex kreeg mate Lynn toegewezen. Alpha Mason was trots op zijn mate en vertrok in vrede, maar alpha Alex daarintegen was niet zo vredeliefend. Hij dacht dat de godin dit expres had gedaan en zweerde wraak. Vanaf dat moment verklaarde de godin de roedel van Mason als Full Blood, de wolven zonder normale mensen. En de roedel van Alex als Half Blood, de wolven met normale mensen en het Wolf-Gen. Tot op het heden heeft alpha Alex zijn wrok tegen de godin en aan alpha Mason niet verloren en doorgegeven aan zijn kinderen. Er kwam weer een oorlog en de Full Blood wolven zijn daardoor op een handje vol allemaal gedood, de rest is gevlucht en van de godin is niks meer vernomen".

"Dat verklaart nog steeds niet waarom ik een broer heb waarvan ik niks vanaf weet" zei Luna. "Bij onze geboorte zijn wij gescheiden en voor jouw veiligheid hebben we onze ouders jouw geheugen gewist en je bij je pleegouders achter gelaten". "Waarom"? "Omdat wij anders zijn Luna, wij zijn Full Blood wolven, wij stammen van de godin en alle andere Full Blood alpha's af. Iedereen hier is een Half Blood wolf of mens. Door dat teken in je nek net zoals ik weet je wanneer iemand een Full Blood is". "Dus wij zijn mensen met het Wolf-Gen"? vroeg Nathan. "Inderdaad". Ik richtte me weer op Luna. "We moeten hier weg, er is oorlog op komst". "Hoe weet je dat"? vroeg Natasha. "Ik heb een visioen gekregen, een direct verband met de godin, je zei dat ik mijn zusje zou tegenkomen en dat zij alleen de oorlog kom stoppen". Luna keek me met grote ogen aan. "Jij krijgt die visioenen ook Luna, ze zal proberen contact met je te leggen. Oke genoeg voor vandaag, laten we eerst maar slapen, morgen weer een dag voor de boeg". Iedereen knikte en legde zich neer. Ook ik legde me neer en viel al snel in slaap.

Luna's Pov

Iedereen legde zich neer en viel inslaap, maar ik kon gewoon simpel weg niet slapen. Ik moest het verhaal van Sem nog even verwerken. Maar mijn gedachtes dwaalden ook af naar Jacob. Ik mis hem zo erg het is verschrikkelijk, er is een soort leegte vanbinnen. Tranen liepen over mijn wang heen en ik proefde de zoute smaak ervan. Beetje bij beetje vielen mijn ogen dicht en viel ik inslaap.

Jacob's Pov

-------------Tijdssprong----------------

Het is nu al 5 weken geleden dat Luna is ontvoert en ik ben kapot. Ook de roedel is van slag dat het toekomstige Luna weg is. Elke dag ga ik met een paar mensen de grenzen af opzoek naar ook maar een minuscuul spoor dat leidt naar Luna. Dain kwam binnen en ik keek hem hoopvol aan. Hij schudde zijn hoofd en de moed zakte me weer in de schoenen. "Kop op man we vinden haar echt wel". "Maar het is al 5 weken Dain, ik weet niet eens of ze nog wel leeft". "Zo moet je niet denken, verbeeld het je dat ze hier staat. Het meisje dat hier voor het eerst de test aflegde, die je mate bleek te zijn, die je mij van de bank af liet duwen". Bij dat laatste moest ik een beetje lachen. "Kijk dat is het, dat moet je vasthouden, ik weet dat het lang duurt maar geloof me je zult herenigt worden met haar". "Ja je hebt gelijk, ik zal de hoop niet opgeven, desnoods moet ik de hele wereld rondgaan. Wij horen bij elkaar, ze heeft mijn hart en geloof me als ik zeg, wij zullen herenigt worden.

Oke ik ben vandaag in een goede bui want wij gaan snowboarden met onze klas en ik en daarom heel happy dus hier ,Bam... Dat was h16 alweer mensen, vonden jullie het wat? Wat is Jacob toch een schat, ik hou van hem. Hint van vandaag: Oke dit is best wel eng. Ik weet het tis onduidelijk, maar zo hou ik het een beetje spannend voor het volgende hoofdstuk. see ya all later.xxxme