DON'T MESS WITH ME

H2 Laten zien ziekenhuis

Luna's pov
Ik werd wakker door het geluid van fluitende vogels. Ik rekte en schudde me uit. Ik liep naar het beekje en dronk er wat uit. Opeens rook ik ze........weerwolven.

Ik deed iets wat ik in geen 2 weken had gedaan, ik veranderde weer in een mens. Ik deed me kleren aan en ging zitten bij het beekje. Ik was niet bang voor ze, want ik heb in mijn nek een zilveren halve maan, een soort tattoo, waardoor ze niet kunnen ruiken dat ik een weerwolf ben.

Maar het werkt alleen als ik mens ben en niet als weerwolf. Ik hoorde geritsel in de bosjes wat voor mij betekende dat ze veranderden in een mens. En ja, even later kwamen er 2 mannen uit de bosjes gelopen. De een was zo rond de 50, terwijl de ander niet ouder was dan 20.

"Wat doe jij hier?" vroeg de meest gespierde man.

"Ik was hier aan het kamperen, alleen mijn tent ging kapot bij de rotsen, dus liep ik verder en kwam ik hier uit".

"Het spijt me dat ik het zo moet zeggen, maar jij komt met ons mee".

"En waarom dan wel"?

"Omdat het hier gevaarlijk is, wist je dat wel?"

Ik zag op de minder gespierde man een glimlach verschijnen. Hahah ze moesten eens weten dacht ik.

"Oh in dat geval ga ik wel mee".

"Mooi, deze kant op".

De minder gespierde man liep voorop, ik in het midden en de andere achter mij.

"Hoe heten jullie eigenlijk?" vroeg ik ze.

De voorste zei: "ik ben Dain en die man achter jou is Jack".

"Oke mijn naam is Luna".

"Wat een mooie naam" zei Jack.

"Haha dank u".

Toen we een paar minuten hadden gelopen hoorden we gegrom uit de bosjes komen. Er sprongen 5 wolven uit de bosjes, aan Jack en Dain te zien hoorden ze niet bij hun.

"Luna ren!" schreeuwde Jack.

Ik rende naar de dichtsbijzijnde boom en klom erin. Ik zag hoe Dain veranderde in en blonde wolf en Jack in een bruine wolf. Na een paar minuten waren er 2 dood en vochten Dain en Jack nog met de andere 3. Opeens haalde een wolf naar Dain uit en vloog hij tegen een boom aan.

Ik zag dat de wolf op Dain afkwam en dat Jack naar hem toe wilde gaan, maar hij werdt tegen gehouden door die andere 2. Ik had geen keus, ik moest transformeren, dat betekende dat ik mezelf moest laten zien. Ik sprong uit de boom, concentreerde me op mijn wolf en voordat ik het wist was ik een wolf.

Ik rende op de wolf en Dain af. Ik beukte de wolf aan de kant tegen een boom aan. Daarna liep ik naar Jack en hielp hem met die andere 2. Nadat die andere 2 ook gedood waren ging ik naar die wolf die tegen de boom aan lag en beet hem in zijn nek. Ik liep naar de bosjes en veranderde terug in een mens, daarna liep ik naar Jack en Dain die inmiddels ook terugverandert waren en die me met verbaasde ogen aankeken.

"Wat?" vroeg ik.

"Hoe.....Wat...... "

Ze kwamen niet uit hun woorden dus zei ik maar: "luister, ik weet ook niet hoe het komt, maar door de zilveren hale maan in mijn nek kunnen andere weerwolven niet ruiken dat ik een weerwolf ben zoals jullie. Maar ik kon wel merken dat jullie weerwolven waren. Zo goed? "

Ze staarden me aan, maar knikten toch.

"Je zal mee moeten naar de alpha Luna, maar dat wist je denk ik al".

Ik knikte en liep naar Dain.

"Hoe gaat het Dain?" vroeg ik.

"Mwha kon beter, ik denk dat me benen zijn gebroken".

"Draag jij hem Jack of moet ik het doen".

"Nee ik draag hem wel".

Jack liep naar de bosjes en kwam even later terug in zijn wolfvorm. Hij ging voor Dain liggen, maar hij kwam er niet op.

"Wacht, Jack sta op".

Jack deed wat ik zei en stond op.

"Oke Dain ik ga je nu optillen en je moet heel stilliggen begrepen?"

"Ja begrepen".

Ik knielde voor hem neer en tilde hem op zoals een bruid. Hij kreunde van de pijn. Ik liep naar Jack en zette hem op zijn rug.

"Je leek er geen last van te hebben".

"Waarvan?"

"Dat je Dain op moest tillen, hij is de lichtste niet".

"Hou je kop Jack" mopperd Dain.

Ik moest lachen en hoorde een raar geniffel ut Jack komen.

"Geen idee hij was eerlijk gezegt best licht".

Nu draaide zelfs Dain zijn gezicht naar de mijne.

"Oke ik geef toe ik ben de lichtste niet, maar licht ho eens ff dat ben ik al helemaal niet".

"Kunnen de heren eroverop houden en gaan lopen, anders zitten we hier 's avonds nog te kwekken met jou gebroken benen".

"Ze heeft gelijk, nu iets wat ik altijd al wilde zeggen".

Ik keek hem vreemd aan, maar toen kwam de zin: "HUP JACK HUP LOPEN OUDE DOOS!!!!"

Ik kon het niet laten en barste in lachen uit. Ik zag Dain ook mee lachen en hoorde Jack ook gniffelen om de zin van Dain.

"Dain je bent gestoord weet je dat?"

"Ja dat weet ik" glimlachte Dain.

Ik zag Jack met zijn kop heen en weer schudden alsof hij wou zeggen: heb je hem weer.

We liepen verder todat Dain zei: "Luna kun je me van Jack afhalen anders past hij straks niet door de deur".

Ik knikte en haalde Dain van Jack af. Jack liep naar de bosjes en veranderde terug.

"Oke geef hem maar".

Ik gaf Dain aan Jack en volgde hun.

"We zetten Dain eerst af bij de dokter en daarna gaan wij naar alpha".

Ik knikte en volgde hun naar de dokter.

"Wacht jij maar even buiten".

Ik knikte en bleef buiten wachten. Na een paar seconden kwam Jack naar buiten. "Volg mij maar".

Ik knike en liep hem achterna. We kwamen bij een soort grote villa aan. Ik staarde er met grote ogen naar, het was zo mooi.

"Blijf je daar staan of kom je mee" zei Jack.

Ik schudde me hoofd en liep achter Jack aan het huis in.

En dat was hoofdstuk 2 alweer. Arme Dain maar hij kan er tenminste om lachen.  Dit was het wel zo'n beetje. Ik zou het leuk vinden als jullie zeggen wat jullie ervan vinden zodat ik me er aan kan aanpassen.

See ya all later xxx albertha

Oh en ik kan jullie niet echt zien hoor tis maar een geintje😊😊