DON'T MESS WITH ME

H22 Een brief?

Hallo ik ben terug, sorry dat ik zoalang niet heb geschreven. Ik ga wat meer op de manier schrijven zoals ik nu schrijf. Ik zal de andere hoofdstukken ook nig verbeteren de komende tijd. Maar voor nu geniet van dit hoofdstuk.

Luna's pov

We waren inmiddels aangekomen in de hut waar Eva, Natas en Nate ons op stonden te wachtten.

"Luna wil je me nu vertellen wat er met je gebeurd is?"

Ik keek Eva aan en kon nog net een aww inhouden. Haar kleine oogjes keken me smeken aan, hoe kan ik daar nou nee tegen zeggen.

"Ik hielp iemand en dat mocht niet en toen kreeg ik straf, maar het gaat alweer hoor".

"Maar je hoort toch mensen te helpen?"

"Dat hoort inderdaad Eef, maar soms vinden mensen dat je elkaar niet mag helpen".

"Wat een stomme mensen zijn dat dan".

Ik moest lachen om haar opmerking maar stopte daar algauw mee.

"Heeft Loen pijn?"

Ik keek op naar Eva, zo noemde mijn pleegouders mij ook altijd.

"Ja, maar het gaat wel Eef. Maak je maar geen zorgen".

"Ik ga je verzorgen Loen, ga maar liggen".

Ik keek vertederend naar het 12 jarige meisje dat voor me stond. Opeens hoorde ik een wat leek kraai geluid en opeens hoorde we allemaal een tik/boor geluid vanaf de buitenkant komen. Opeens verscheen er een gat en sprong er een zwart en blauw beest doorheen.

"Wat in vredesnaam is dat?"

"Vogeltje".

"Aliën".

"Monster".

We riepen door elkaar heen en je kunt denk ik wel raden van wie wat is.

"Het is een alliong".

We keken alle 4 Sem aan alsof hij 2 hoofden had.

"Een wat?" Vroeg ik

"Een alliong. Dat is een vogel die word gebruikt als opspoorder en als koerier. Met hun snavel kunnen ze geuren van iemand opsporen en echt werkelijk door alles heen boren. En zo te zien heeft hij een brief aan zijn poot".

"Kraaa Luna".

"DAT ENGE BEEST PRAAT EN HIJ ZEI JE NAAM!" Schreeuwde Natas

"De boodschap is voor jou Luna".

Ik ging naar het beest toe en ging voor hem op de grond zitten. Het beest hupte naar me toe en begon aan me te snuifen. Oke raar?

"Kraa Luna".

"Hij herkend je als de ontvanger voor de boodschap je kan hem eraf halen" zei Sem.

Voorzichtig raakte mijn hand zijn poot aan en haalde de brief van zijn poot af. Ik ontvouwde het en tranen begonnen zich onmiddelijk te vormen in mijn ogen.

Luna,

Jack hier. Je moet weten dat iedereen je hier ontzettend mist en we elke minuut van de dag bezig zijn om je te vinden. Hoe gaat het met je? Ben je gewond? Waar ben je? Je moet proberen terug te komen. Jacob word gek zonder je, hij loopt rond als een kip zonder kop. Als het niet was omdat je weg bent zou ik daadwerkelijk nog gelachen hebben. Als je kan laat dan alsjeblieft wat van je horen. Dat stelt deze oude man ook wat gerust. Onthoud dit Luna, we komen je halen. Hoelang het ook zal duren.

Jack.

"Luna gaat het wel?"

Ik keek op met betraande ogen. Ze zoeken me!

"Ja het gaat".

"Wat stond er in die brief?"

"Ze zijn me aan het zoeken en ze vragen of ik iets van we kan laten horen".

"Wie zijn ze?"

"Een goede vriend van me, mijn mate en zijn roedel".

"JE HEBT EEN MATE? WAAROM WIST IK DAT NIET?!"

Ik keek Natas vreemd aan en Nathan die haar probeerde te kalmeren. Sem keek een beetje schichtig, vast in de overprotected broer modus en Eva keek me boos aan.

"Is die mate je vriendje?"

"Ja Eef hoezo?"

"Ik mag hem niet, hij pikt jou af".

Ik glimlachtte naar haar. "Geen zorgen Eef, jij blijft mijn nummer 1".

Haar gezicht fleurde op en ze knikte goedkeurend.

"Wie is je mate eigenlijks?"

Ik keek om naar Natas die al wat gekalmeerd was.

"Jacob Knight alpha van de White Gemstone pack".

Geen idee of ik ooit zijn achternaam of pack heb genoemd maar vanaf nu is dit het

"Fijn een alpha als me zusjes mate, behandeld hij je goed?"

"Weet ik niet, de dag dat ik hem ontmoette werd ik ontvoerd door James".

"Waarvan ken jij James en hoe kent hij jou?"

"Dat leg ik nog wel een keer uit Sem ik ga nu eerst proberen terug te schrijven. Is hier iets waarmee ik kan schrijven?"

"Nee niet echt".

"Dan zo maar".

Ik stond op en liep naar een spijker in de muur. Ik trok hem eruit en sneed in mijn vinger.

"WAT BEN JE AAN HET DOEN?!"

"Rustig Sem, dit is alleen maar zodat ik kan schrijven".

Ik pakte het papier en begon er op te schrijven met zo kort mogelijke woorden. Want ja het heeft geen nut als ik doodga aan bloedverlies van een brief schrijven.

"Weet iemand waar we zijn?"

"Bedoel je echt de locatie?"

"Ja".

"Nee sorry dat word strikt geheim gehouden".

"Naja dan maar niet".

Ik schreef verder en toen ik klaar was bond ik hem op dezelfde manier vast aan de alliong zijn poot.

"Zoek de opdrachtgever van deze brief".

"Kra Jack?"

"Ja goedzo vind Jack".

Hij knikte, hupte toen weer naar buiten door het gat en vloog weg.

"Als jullie het niet erg vinden ga ik nu even liggen" zei ik tegen niemand in het bijzonder.

Ik ging liggen op dat matje en sloot mijn ogen van vermoeidheid.

Sem's pov

Ik zat samen met Natas, Eva en Nathan te kijken naar Luna die rustig sliep.

"Natas denk je niet dat het tijd word dat we het haar vertellen?"

"Hoe bedoel je Sem?"

"Nou je gaf haar zonet wel op haar donder voor het niet vertellen maar wij doen het net zo goed".

"Ja daar heb je gelijk in" zei ze terwijl ze in haar nek krabde.

"Laten we het morgen vertellen dan kan ze nu rusten".

"Is goed".

Niet veel later wenste iedereen elkaar weltrusten en viel ik in een diepe slaap.

Hint van vandaag: waarom kijk je naar mij?