Zawgyi💛
ဘယ္လိုမွအိပ္လို့မရေအာင္ ႏွိပ္စက္ေနသည့္ ငိုသံတို့အား ေပ်ာက္ကြယ္ေစရန္ နားကိုေခါင္းအုံးႏွင့္ပိတ္ထားေသာ္လည္း တိုးဝင္ျမဲတိုးဝင္ဆဲ ။
ေမွာက္လိုက္လွန္လိုက္ လူးလိမ့္လိုက္ႏွင့္ပင္ အိပ္စက္ျခင္းဆီအေရာက္လွမ္းဖို့ အက်ိတ္အနယ္ၾကိဳးစားေနတ့ဲ ကြ်န္ေတာ့္ပန္းတိုင္က မေအာင္ျမင္နိုင္ ။
ညသန္းေခါင္အသံေတြတိတ္ခ်ိန္မို့ ပို၍သိသာထင္ရွားစြာ ထြက္ေနတ့ဲ ကေလးငိုသံက အိမ္ေရွ့ခန္းဆီက ။
အိပ္မရမည့္အဆံုး စိတ္တိုတိုႏွင့္ ေမြ႕ယာေပၚမွဆင္းကာ တံခါးအားဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ Lee Jenoနဲ႔ေမေမတြတ္ထိုးလို့ေနသည္ ။
" သားရယ္ ေျမးမေလးကငိုလွခ်ည္လား "
" ကြ်န္ေတာ္လည္းေခ်ာ့ေနတာပဲ မာမီ ။ သမီးက အငိုကိုမရပ္တာ "
" ေလနာလို့မ်ားလား "
" မေျပာတတ္ပါဘူး မာမီရာ ။ ေအးပါ သမီးရယ္ တိတ္ပါကြာ ။ ဒယ္ဒီေခ်ာ့ေနတယ္ေလ "
တိတ္မလား ။
ေခ်ာ့ေနပုံကိုကအလုပ္မွမဟုတ္တာ ။
" တစ္ညလုံးငိုေနရင္ေတာ့ မေကာင္းဘူးသား ။ ဒါနဲ႕ ေျမးေလးေရာ "
" သားကအိပ္ေနျပီ ။ သမီးသာ ဖေအကိုဂ်စ္တိုက္ေနတာ "
" ငါ့သားေလးလည္း ပင္ပန္းလွပါျပီ "
" ကြ်န္ေတာ္ပင္ပန္းတာထက္ Renjunနိုးသြားမွာ စိုးမိတာ မာမီ ။ နဂိုကတည္းကမွ သားနဲ႕သမီးကို ၾကည္တာမဟုတ္ဘူး ။ သူအိပ္ေရးပ်က္မွ ပိုျပီးေဒါသူပုန္ထေနမွာ "
" ထစရာရွိရင္ေတာ့ ထရမွာပဲ "
" Renjun "
" ဒါလူအိပ္ခ်ိန္ဆိုတာ မင္းတို့နားမလည္ၿကဘူးလား "
" ငါလည္းေခ်ာ့ေနတာပဲကြာ ။ သမီးကမွ အငိုမတိတ္တာ "
" မတိတ္ရင္ တိတ္သြားေအာင္ ပါးစပ္ထဲ ဂြမ္းဆို့ထား "
" Huang Renjun နင္လူကေမြးထားျပီး လူစကားေျပာ "
" ေမေမ့မ်က္လုံးထဲမွာ ကြ်န္ေတာ့္ကိုလူလို့မွ မျမင္ေတာ့ပဲနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္လူစကားေျပာေနလည္း ေမေမေဟာင္တယ္ထင္ရင္ထင္ေနမွာပဲ "
YOU ARE READING
မုန္းတာေလးကို ခ်စ္တယ္💛 { မုန်းတာလေးကို ချစ်တယ်💛 }
Fanfictionကိုယ္ျမတ္နိုးရတဲ့ နႈတ္ခမ္းပါးေလးက ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာထြက္က်လာတဲ့ မုန္းတယ္ဆိုတာေလးကို ကိုယ္ခ်စ္တယ္💛 Jeno💛Renjun
