Zawgyi💛
" ဒီအေျခအေနမ်ိဳးက ခဏခဏျမင္ေတြ႔ရမယ့္ အေနအထားတစ္ခုျဖစ္လာမယ္လို့ ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္ "
" ဘာကိုေျပာတာလဲ ေဒါက္တာ "
" လူနာရဲ့မွတ္ဥာဏ္ေတြက တေျဖးေျဖးနဲ႔ သူ့ကိုလွုံ႕ေဆာ္လိမ့္မယ္ ။ အဲ့လိုျဖစ္တိုင္း လူနာက ဒီလိုပဲ သတိလစ္ေမ့ေမ်ာေနမွာပဲ "
" ခဏခဏ သတိေမ့တာက သူ့အတြက္ စိုးရိမ္ရေစလားေဒါက္တာ "
" ရလဒ္ကိုေတာ့ အတိအက်မေျပာတတ္ဘူး ။ အဲ့ဒါကလည္း သူ့စိတ္နဲ႔ဆိုင္တာကိုး ။ လူနာက အျပင္းအထန္မွတ္မိဖို့ၾကိဳးစားေလ ဦးေႏွာက္က လက္မခံပဲ အခုလိုcaseမ်ိဳးျဖစ္လာရတာပါ "
" အျခားနည္းလမ္းေရာမရွိဘူးလား ေဒါက္တာ "
" အတက္နိုင္ဆုံးေတာ့ ကုသရမွာေပါ့ ။ မွတ္ဥာဏ္ေတြျပန္ေရာက္လာဖို့ စိတ္အားထက္သန္ေနတာကိုေတာ့ ေလွ်ာ့ေစခ်င္တယ္ ။ အခ်ိန္တန္ တေျဖးေျဖး ျပန္ေပၚလာမယ့္အေၾကာင္းအရာေတြအတြက္ အတင္းၾကီး အားစိုက္မထုတ္ေစခ်င္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးပါ "
" ကြ်န္ေတာ္သူနားလည္ေအာင္ေျပာျပလိုက္ပါ့မယ္ ေဒါက္တာ "
" ဂရုစိုက္ေပါ့ ။ ျဖစ္နိုင္ရင္ေတာ့ ေလာေလာဆယ္ တစ္စုံတစ္ရာကို အမွတ္ရသြားေစနိုင္တဲ့ ေနရာေတြ ေခၚမသြားေသးနဲ႔အုန္း ။ တေျဖးေျဖး အသားက်လာေတာ့မွ ခပ္ေျဖးေျဖး ျပန္recallေခၚၾကတာေပါ့ "
" ဟုတ္ကဲ့ေဒါက္တာ "
ဆရာဝန္ၾကီးအခန္းထဲမွထြက္ကာ Renjunဆီျပန္လာေတာ့ ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ကာ Jaeminနဲ႔စကားစျမည္ေျပာလို့ေနသည္ ။
" Jeno "
" Renjun "
" အင္း "
" မင္းငါ့ကိုမွတ္မိဖို့မလိုဘူးလို့ ငါေျပာခဲ့တယ္ေလ "
" ငါမင္းကိုခ်စ္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြကို ျပန္မွတ္မိခ်င္တယ္ Jeno "
" အဲ့ဒါက မင္းကိုထိခိုက္ေစနိုင္တယ္ေလ "
" မင္းငါ့ကိုစိတ္ဆိုးေနတာလား "
စိုးရိမ္သံစြတ္၍ေမးလာသည့္ Renjunလက္အားေျဖးညွင္းစြာဆုတ္ကိုင္ကာ ခပ္ဖြဖြနမ္းရွိုက္မိတယ္ ။
YOU ARE READING
မုန္းတာေလးကို ခ်စ္တယ္💛 { မုန်းတာလေးကို ချစ်တယ်💛 }
Fanfictionကိုယ္ျမတ္နိုးရတဲ့ နႈတ္ခမ္းပါးေလးက ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာထြက္က်လာတဲ့ မုန္းတယ္ဆိုတာေလးကို ကိုယ္ခ်စ္တယ္💛 Jeno💛Renjun
