꧁Anime Evrenine geçit (otɑku)꧂

💢 Bu Benimle Dalga Geçiyor! 💢

Bir süre bekledim sessizce ardından tekrar seslenmeye karar verdim.

-Bakugou! Bakugou! BAKUGOU!

Bir şey demeden yavaşça yatakdan doğruldu ve bana yaklaşıp başımı eliyle kavrayarak yastıktan kaldırıp yüzüne yaklaştırdı yorgun gözlerle bana baktı.

-sana sessiz olmanı söylemiştim... Neden sadece iyi bir kız olup susmuyorsun?

-kendi odana gitmen gerekiyor Bakugou burası benim odam.

Birşey söylemedi başımı yavaşça yastığa geri bıraktı ve başını boynuma koydu nefesini hissettiğimde hafif titredim ardından boynuma küçük buseler kondurmaya başladığında onu sertçe ittirdim.

-Bakugou kes şunu! Sabah kendine gelip bu yaptıklarını hatırladığında pişman olacaksın!

-sen benim hala sarhoş olduğumu mu sanıyorsun, hem pişman olacağımı kim söyledi?

-Ne, Bakugou sen kendinde misin?

-hiç olmadığım kadar...

-Bakugou git ve kendi yatağına yat! uyuyacağım.

-beni yanında istemiyor musun?

-Bakugou şuan gözlerimi zar zor açık tutuyorum ve sana laf anlatmakla uğraşamam.

-beraber uyuyalım o zaman.

-Bakugou sen kendin de falan değilsin sadece benimle oyun oynuyorsun!

-çünkü bu oyunu sadece seninle oynamayı seviyorum...

-Bakugou hadi artık odana git ben de uyuyayım.

-istemiyorum.

-hadi üstümden kalkta sana kahve yapayım kendine gelirsin.

-sana İSTEMİYORUM DEDİM!

Verdiği tepkiyle korkudan bir anlık küçük dilimi yutuyordum bir kaç saniye kızgınca suratıma baktı ardından başını tekrar boynuma koyup uyumaya devam etti. Bakugou o kadar inançıydı ki ona söz dinletmek imkansızdı. Sabah kendine geldiğinde surat ifadesini çok merak ediyorum...bunu düşünürken ben de artık uyumaya karar verdim..

Sabah gözüme gelen güneşle gözlerimi araladım. Üzerimdeki ağırlığı hissettiğimde Bakugou'nun hala bana sarılarak uyuduğunu fark ettim. Sıkkınlıkla gözlerimi geri kapattım bir anlık düşündüm. Ben uzun zamandır bu anı bekliyordum değil mi? Belki de sadece bu anın keyfini çıkarmalıyım sonuçta uyandığında yine bana bağırıp çağırmaya başlayacak... Elimi saçına koydum ve ben de ona sarıldım sıkıca.. Bir süre uyanmasını bekledim. sanırım yarım saat sonunda mırıldanarak kıpırdanmaya başladığında hemen gözlerimi kapatıp uyuyor numarası yaptım çünkü kulağımın dibinde bağırmaya başlasın istemiyordum. Yavaşça üzerimdeki ağırlığın kalktığını hissettiğimde gözlerimi belli olmayacak şekilde araladım yatakta oturmuş gözünü ovuşturuyordu başını bana çevirdiğin de korkarak ecel terleri dökmeye hazırdım..

-neden uyuyor numarası yapıyorsun? Uyanık olduğunun farkındayım.

Gözlerimi yavaşça açtım ve ona baktım. Sakin görünüyordu.

-kızgın değil misin?

-neden olayım?

-dün yaptıklarını hatırlamıyor musun?

-hepsini hatırlıyorum.

-delirip bana bağırmanı falan bekliyordum.

-asıl ben senin bana sinirlenmeni bekliyordum.