꧁Anime Evrenine geçit (otɑku)꧂

💔Kahretsin!💔

Gece saat 2 gibi yatağımdan kalktım uyuyamıyordum. İçimi kemiren tuhaf bir duygu vardı. Televizyonu açmaya karar verdim önüme gece haberleri çıktı genelde kötü haberleri geceleri bildiriyorlardı çocukların görüp etkilenmemesi için. masamın yanında ki cips paketini alıp açtım. Uykulu gözlerle haberleri dinliyordum. Alt taraftaki son dakika haberi gözüme çarptı;

SON DAKİKA!: evrenler arası kaçak olan Moe Koji hakim bir çok insanın kaybolmasına neden olduğu için idamına karar verdi. daha fazla bilgi için beklemede kalın.

Elimdeki kumanda yere düştü. Olamaz bu olamaz! Hayır lütfen birisi bana bunun gerçek olmadığını söylesin! Ağlayarak gecenin bir yarısı White Ghost'u aradım. Ağlayarak hıçkırıklar eşliğinde bekledim açmasını ağlamamı durduramıyordum. White Ghost endişeli bir sesle ne olduğunu sordu.

-M-Moe koji onunla görüşmek istiyorum lütfen!

-Nana sakin ol ne demek istediğini anlamıyorum.

-Moe Koji adına idam kararı çıkarılmış(!)

-evet, duydum ama neden ağlıyorsun?

-b ben hepsi benim yüzümden onun ölmesini istemiyorum.

-Nana yanına geliyorum tamam mı? Sadece sakinleş.

Bir şey söylemedim sadece ağladım bu nasıl bir saçmalıktı idam kararı vermekte neyin nesi?! ona bir seri katil muamelesi yapıyorlar bildiğin üstelik kimseyi öldürmemişken(!) bir süre yere çöküp gözlerim şişinceye kadar ağladım. Kapının çalmasıyla başımı kaldırdım. Oturduğum yerden kalkıp göz yaşlarımı silerek kapıya gittim. Kapının kulbunu kavrayıp yavaşça açtım. White Ghost gerçekten endişeli görünüyordu. İçeri davet ettim. Geçip oturdu bir süre sedece benim konuşmamı dinledi.

-neden idam kararı çıkarılmış bu nasıl bir saçmalık böyle?!!!

-Nana o bir çok kişinin ortadan kaybolmasına neden oldu ayrıca o senin çantanı çalmaya da çalışmamışmıydı, peki bu adamı bu kadar umursama nedenin ne?

-o bana tekrar yaşama umudu verdi! Ben onu zaten tanıyorum orada beni kurtarmak için numara yaptı ayrıca birisinin benim yüzümden ölmesindense ben ölürüm daha iyi hem bu kişi benim hayallerimi gerçekleştirmek için bu kadar çabalamışken!

-Nana, Moe Koji denilen adamla olan arandaki ilişki ne?

-o benim dostum, tamam bir çok insanın kaybolmasına neden olmuş olabilir ama bunu yapan beni hayata bağlayan kişiyle aynı kişi.

-Nana, o bir suçlu ayrıca Mahkeme kararını çoktan verdi.

-ben kendimden nefret ediyorum!

-Nana seni son kez onunla görüştürebilirim ama verilen kararı değiştiremeyiz üzgünüm...

Ağladım yani eninde sonunda idam edilecekti beni hayallerime kavuşturan kişi... Onunla olan tüm anılarımı düşündüm. ben ona hep mesafeli davrandım ama o bana hep yakın davrandı. Ben bu duyguyla yaşayamayacağımı hissediyorum. Ben yapamam o idam edilirken ben hayallerimi yaşayamam(!)

-b-ben bu duyguyla yaşayamam.

-Nana ne dediğinin farkında mısın?!

-evet farkındayım.

-suçlu bir adam için böyle bir şeyi göze almamalısın!

-beni onun yanına götür madem ölec..ek.. Onu son kez göreyim.

-görüşme saatleri yarın.

-biliyor musun? Babam keşke o gün beni öldürseydi...

-Nana...

-ya da annemin yerine ben ölseydim. Ölseydim ki Moe-san benim gibi iğrenç birisini hiç tanımasaydı! Ben ben buraya Bakugou için geldim her ne kadar o bundan habersiz olsada gerçi öğrense de umurunda olmaz.

-ne? Bakugou katsuki mi?

-evet, ben onu seviyorum bu yüzden japonyaya geldim...tabi Moe-san olmadan bunu başaramazdım...

-bu yüzden onun idam edilmesini istemiyorsun demek.

-eğer buraya gelmeseydi benimle birlikte yakalanmayacaktı.

-Nana kendini suçlayamazsın çünkü bir gün elbet yakalanacaktı.

-hayır, buna ben sebep oldum.

-Nana kendini daha fazla üzme söz veriyorum yarın seni onunla görüştüreceğim ama şimdi uyu ben yanında kalacağım çünkü aptalca bir şey yapmandan korkuyorum.

-peki...

Yatağıma uzandım her ne kadar içimdeki alev beni yakıp kavursada uyumaya çalıştım...
Sabah beni White Ghost uyandırdı.

-Nana seni onunla görüştürmek için özel bir izin aldım. Şimdi görüşmek istiyor musun?

Yatağımdan hızla doğruldum.

-evet istiyorum.

Hızlıca hazırlandım. White Ghost ile birlikte yola koyulduk. Kısa sürede Moe-san'ın tutulduğu hapishaneye vardık. Beni bekleme odasına aldılar göz yaşlarım her an gözlerimden firar edebilirdi. Bir komiserin bana seslenmesiyle koşarak onu takip ettim. Bir kapının önünde durup bana baktı.

-içeride istediğiniz gibi sadece ses almayan kameralar var istediğinizi konuşabilirsiniz. Onu kurtarmaya çalışsan bile bu büyük bir aptallık olur dışarıda bir sürü pro kahraman var yani hemen yakalanırsınız bu yüzden bir aptallık yapmaya kalkmayın.

-onu kaçırmaya çalışacak falan değilim.

-ben sadece uyardım.

Kapıyı yavaşça araladı. İçeri girdikten sonra arkamdan kapıyı kapattı. Karşı tarafta da bir kapı vardı bir süre bekledim. Kapının sesini duymamla başımı kaldırdım. İçeri giren kişi Moe-san'dı.
Koşarak ona sarıldım. Hıçkırıklarım eşliğinde.

-benim için bu kadar ağlayacağını düşünmezdim. Nana-chan.

-ben özür dilerim hepsi benim suçum!

-kendini suçlama bu elbet bir gün olacaktı.

Moe-san'ın titrediğini hissettim, Ağlıyordu...

-Nana-chan sana bunu böyle itiraf etmek istemezdim ama ben seni seviyorum Nana-chan...ben sana aşık olduğum halde seni aşık olduğun kişiye kavuşturmak için uğraştım her ne kadar bu canımı yaksa da... Ben sadece seni mutlu etmek istedim..

-Moe-san...

Ben ona hiç o gözle bakmamıştım. Bu onun canını yakıyordu. Daha sıkı sarıldım ağlayarak.

-Moe-san ölmeni istemiyorum!

-özür dilerim Nana-chan seni yarı yolda bıraktığım için beni affet olur mu?

-hayır, ben bunu istemiyorum.

-yalvarırım ölme Moe-san...

UMARIM BEĞENİRSİNİZ MEDYADAKİ ŞARKIYI DİNLEYEREK OKUYUN OLAYIN İÇİNDEYMİŞSİNİZ GİBİ OLUYOR BEN YAZARKEN AĞLADIM. :'( VOTE VERİP YORUM YAPARAK DESTEK OLURSANIZ SEVİNİRİM. ✨⛩️✨

(HAYALET OKUYUCU OLMAYIN LÜTFEN!)