꧁Anime Evrenine geçit (otɑku)꧂

⚔Evrenler Arası Büyük Savaş⚔

Medyadaki şarkıyı dinleyerek okuyun lütfen.
İyi okumalar dilerim şimdiden! (^з^)-☆Chu!!

⋆ ˚｡⋆୨୧˚♡˚୨୧⋆｡˚ ⋆

Ayağa kalktım hızlıca o an ki bir mücizeden başka bir şey değildi. Mesaj sesi tüm cafede küçük bir yankı oluşturmuştu, resmen o büyük karmaşadan önceki bir umut sesi gibiydi yavaşça telefonumu elime aldım ve gelen mesaja baktım.

●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○

◽Nana-san! Orada mısın?!

◽Lütfen cevap verin artık..

Midoriya-san! ◽

Yardıma ihtiyacımız var! Villainler'den birisi bu◽
evrene bir kapı açmış ama daha fazla kişi olabilirler. Şuan 500'den fazla insan katledildi.
Eğer kapı hala açıksa belki başarabilirsiniz lütfen buraya bir yardım yollayın!

◽Nana-san elinizden geleni yapın ben kahramanlara ve yetkili kişilere haber verdim. dayanın Nana-san!

Acele edin lütfen Midoriya-san! ◽

◽Merak etme Nana-san geliyoruz.

Biz de elimizden geleni yapacağız! ◽

◽Size güveniyorum!

●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○●○

Telefonumu cebime koydum ve Bakugou'ya baktım anlamıştı ne demek istediğimi hızlıca ayağa kalktı, kapıya doğru koştuk ama Kafe sahibi bizi durdurdu.

-Ne yapıyorsunuz? Eğer dışarı çıkarsanız ölürsünüz!

-Merak etmeyin biz sadece gerekeni yapacağız şimdi gitmemize izin verin.

-Peki bundan ben sorumlu değilim.

Bakugou Kafe sahibinin elindeki anahtarı aldı ardından kapıyı açıp hızla dışarı çıktı. Dışarısı korkunçtu ağlamak istedim o an, bir kaç bina yıkılmış ve yerlebir olmuştu etrafta yanmış cesetler vardı. Köşede ağlayan iki küçük kızı gördüm hemen yanlarına gittim.

-İyi misiniz?

-.....

-O babamı öldürdü...

-Biz size yardım edeceğiz hemen şu kafenin içine saklanın orada bir kaç yetişkin var size yardımcı olurlar ben sizi şimdi oraya taşıyacağım olur mu?

-Tamam..

Küçük kızları kucağıma aldım. Bakugou'ya dönüp kendimden emin bir şekilde baktım.

-Bakugou sana güveniyorum! Elinden geleni yap. Bende etraftaki kaçmayı başarmış insanları güvenli yerlere taşıyacağım.

Bakugou başını salladı ve hızlıca koşarak uzaklaştı. Küçük kızları kafeye götürdüm, kapıyı kimseye açmamaları için de herkesi tembihledim. Koşarak etrafa baktım heryer yıkık döküktü büyük bir sessizlik vardı bu her ne kadar beni huzursuz etse de devam etmek zorundaydım. Etrafa bakınarak bir kaç yeri aradım bir grup insanın kırık dökük kapının arkasında saklandıklarını fark ettim. Hepsi yetişkindi aralarında iki tane yaşlı vardı. Sessizce kapıyı tıkladım ve başımı içeri uzattım. Bana baktılar korkuyla yaklaşık 50 kişi civarındalardı sanırım.