꧁Anime Evrenine geçit (otɑku)꧂

🌟Geçmişten Bir Gün🌟

Bir süredir yeni bölüm atmıyorum kusura bakmayın.
Bu bölüm biraz Nana'nın geçmişine inelim dedim ♡
Ayrıca yazdığım şarkı son bölüme biraz göndermeli anlarsanız bir şeyler artık. ヾ(＾-＾)ノ
Umarım bölüm hoşunuza gider medyadaki şarkıyı dinleyerek okumayı unutmayın iyi okumalar dilerim! (≡^∇^≡)
      ♥*♡∞:｡.｡　　｡.｡:∞♡*♥　　

☆♬○♩●♪✧♩　　☆♬○♩●♪✧♩　　☆♬○♩●♪✧♩　　
Uyuyamasam bile, ona baktığımda şafak sökecek
Değişmeyen o beyaz duvarın üzerinde güneş parlıyor, saat ilerliyor seninle birlikte yaşadığım mevsimler yavaş yavaş,
benden uzaklaşıyor
Bu şekilde geceye doğru dalıp gidiyorum
Acı veriyor uyuyamasam bile,
ona baktığımda şafak sökecek
bir şeyler değişiyor, bir şeyler bitiyor,
bir şeyler başlıyor
Burada olmasan bile yaşamaya devam edebilirim, beni üzen şey bu
Baksana, şafak sökmek üzere
Şafak söküyor
İlkbaharda çiçek açan, sonbaharda soluyor
Öyle olsa bile, tekrar ve tekrar filizlenecek
Bu "buraya kadar" Demek değil
"Oradan başlayacak" Demek
Anlıyorum
Uyumasam bile, şafak sökecek
Ellerimiz Birleşmiş olsa bile, sonunda ayrılacaklar
Yolumu kaybetsem, ağlasam bağırsam bile,
Sonunda bu bitecek
Burada olmasan bile,
Yaşamaya devam edebilirim ama sevilmesem bile
Seni özlüyorum
Baksana, şafak sökmek üzere
Şafak söküyor
Hâlâ kimsenin bilmediği bir dilek,
Bunun gerçekleşip gerçekleşmeyeceği
İnsanların umut dediği şeydir
Sen burada olmasan bile, şafak sökecek
Ayrılmış ellerimiz tekrardan birleşecek
Biri uzun gecenin sonundaki o ışığı fark edecek
Bu yüzden korkutucu olsa bile,
Yaşamaya devam edebilirim
Güneş yükseldiğinde, tekrar yürümeye başlayacağım
Baksana, şafak neredeyse söküyor,
Bu yüzden iyi olacak
Çok geçmeden baksana, neredeyse orada
Şafak söküyor...
☆♬○♩●♪✧♩　　☆♬○♩●♪✧♩　　☆♬○♩●♪✧♩　　

2 hafta geçmişti tam olarak 2 hafta... Bir hafta boyunca göz altında kaldım 2. Haftanın başında ise okul müdürümüz Nezu sensei sayesinde cezam para cezasına çevrildi kısa sürede çıktım 10.500 yen olan para cezasını okulum karşılamıştı tüm bu hatalarıma rağmen beni desteklemeye devam ediyordu Nezu sensei ama bu uyuşturucu kullanımımdan sonra elbette azar yiyip ceza almadan kurtulamamıştım. Bağımlılığıma gelecek olursak çok ağır olmasada tedavi görmeye başladım. Tecavüz konusunu Bakugou, Midoriya ve Hawks dışında kimse bilmiyordu tabi bildiğim kadarıyla... Umarım Hawks birisine bu konudan bahsetmemiştir. Kendimi iğrenç hissediyorum o kabus gibi olan geceden sonra sürekli korkunç rüyalar görüyorum umarım içimdeki bu acı bir gün benimle birlikte yok olur!

Aizawa sensei'in yüzündeki hayal kırıklığını gördüğümde anladım eğer böyle devam edersem herkes benden umudunu kesecekti davranışlarımı düzeltmem gerek buraya gelme amacımı unutmuş ve ilerlediğim yolda başka bir yola sapmış gibi hissediyorum geri nasıl dönebilirim bilmiyorum.
Keşke eski güzel günlere geri dönebilseydim...
Mutlu olacağımı söylemiştin ama ben neden sürekli ağlıyorum....... Anne?

~Anılar~

Yaptığım resmi alıp annemin odasına koştum içeri girmemle beni annemin o güzel lavanta kokulu parfümü karşıladı bu koku her zaman beni rahatlatıyordu. Gözlerim odada annemi aradı bir kaç saniye, ayna karşısında o güzel beyaz saçlarını tarıyordu yanına koşup elini tuttum bana döndü o nazik gülümsemesiyle heyecanla elimdeki resmi ona uzattım annem resmi eline alıp inceledi ve başımı okşadı.

-Yine mi aynı rüyayı gördün?

-Evet! Ama bu sefer siyah saçlı bir adam daha vardı gülümseyerek bana bakıyordu gözlerinde acı çekiyormuş gibi bir ifade vardı ama o yinede şefkatle bana gülümsüyordu.