KAPAN (TAMAMLANDI)

Bölüm 6: "Hissiyat"

'Kararlıysan tam gaz ilerle. Tek bir saniye durduğun an, zaten vazgeçtin demektir.'
-Y.K.

Aralık ayının soğuk günleri, nizâli* bir kış mevsimi geçirileceğinin habercisiydi. Dün gece yağan şiddetli yağmurun ufak izleri, yerlerin kuru görüntüsüne tezat bir şekilde yaprakların üzerinde varlığını koruyordu. Oldukça sancılı geçen günün ertesinde; güneş en tepeye ulaşmış, verebildiği tüm ısı etkisiyle, kalan yağmur kırıntılarını süpürmeye çalışıyordu. Güneş gören kimi yerler ışıl ışıl parlıyor, kimi yerler ise gölgede kalarak sert soğukluğa kucak açıyordu. Bu dengesiz ısı dağılımının bulunduğu arka bahçenin çakıl yollarında, bir çift ayak yavaşça hareket ediyordu. Defne çoktan uyanmış, çocuklar ve birkaç üye ile birlikte kahvaltısını yapmış, şimdi ise bahçeyi keşfetmek üzere, Canan'dan almış olduğu kalın hırka ile dışarı çıkmıştı.

Dün gece tüm gençler birkaç saat daha sohbet etmişler, birbirleriyle daha çok kaynaşmışlardı. Hepsinin burada bir odası olduğunu, Yağız ve Lider haricindeki herkesin, ikili olarak odalarda kaldıklarını öğrenmişlerdi kızlar. Nöbet sistemi kurduklarının da bahsetmişlerdi. Grubun yirmi gencinden on beşi erkekti. Kız sayısı az olduğu için, onlara nöbet tutma zorunluluğu verilmemişti. Her gün bir erkek mutlaka Enduz da kalmak zorundaydı. Onun dışında isteyenler, nöbet tutan kişiyle birlikte kalabiliyorlardı. Geriye kalan üyeler ise kendi evlerine dağılıyordu. Tıpkı dün gece olduğu gibi. Gecenin ilerleyen saatlerinde üç kız ve üç erkek dışında herkes kendi evlerine gitmişlerdi. Nöbet sırası dün gece Turan da idi. Bu nedenle o, zaten kalmak zorundaydı. Yağız ve Lider de bu gece Enduz da kalmanın daha güvenli olacaklarını düşündükleri için, Turan'a eşlik etmişlerdi. Kızlardan da Eylem, Canan ve Kader üçlüsü kalmayı tercih etmişlerdi. Canan ve Kader'in tek derdi bir an önce uyumaktı, evlerine gitmeye üşenmişlerdi çünkü. Ancak Eylem'in niyeti onlarýn ki kadar masum değildi. Lider'i o kızlarla baş başa bırakma fikri bile sinirden tüylerini diken diken etmeye yetiyordu, elbette onlarý yalnýz býrakýp da gitmeyecekti! Hâlbuki kızlar, evlerine giden diğer üyelerle birlikte ortak salondan çıkarak odalarına gitmişlerdi. Ufak bir durum kritiği yaptıktan sonra ise Rüya Defne'yi yalnız bırakmak istememiş, iki arkadaş birlikte Defne'nin odasında sarmaş dolaş uyumuşlardı. Daha sonra Lider ve Yağız sabah altıya doğru kendi odalarına çıkmış, günün yorgunluğu eşliğinde hemen uykuya dalmışlardı. Eylem'in düşündüğü gibi bir baş başa kalma durumu kesinlikle olmamıştı. Zaten kızların, odalarına gittiğini görünce, bir süre sonra o da kendi odasına çıkıp uyumuştu.

Sabah dokuz da kahvaltı saati başlıyor ve yaklaşık bir saat sürüyordu. Sonra da çocuklar sınıf olarak kullanılan geniş salona geçerek özel derslere giriyorlardı. Gece yatmadan önce Canan tarafından öğrenmişti kızlar kahvaltı saatini. Uyandıktan sonra yemek salonuna doğru gitmiş ve tüm çocukların orada olduklarını görmüşlerdi. Salon, çocuk sesleriyle dolup taşıyordu. Daha sonra ileride çoktan kalkıp kahvaltıya inmiş olan; Canan, Kader ve Eylem'i görüp yanlarına ilerlemişlerdi. Nöbeti biten Turan da onlara katılmış, keyifli bir kahvaltı faslı geçirmişlerdi. Lider ve Yağız ise geç yattıkları için hala uyuyorlardı.

"Feci uykum geldi, kahvaltı biter bitmez yatağıma koşacağım. Tufeyli'ye gitmeden önce enerji depolamam lazım." dedi Turan, aceleyle hazırladığı ekmeği yemeye başladığı sırada.

"Tüm gece ayakta kalmak zor olmuş olmalı." dedi Defne, çocuğa üzülerek.

"Yok ya zor değildi. Ufaktan sabaha karşı zorlanıyorsun sadece. Zaten Lider ile Yağız bütün gece benimle birliktelerdi." dedi Turan.

"Niye yatmadılar hayırdır?" diye sordu hemen Eylem merakla. Lider kelimesini duyunca av köpekleri gibi kulakları dikiliyordu.

"Benden duymuş olmayın ama iki gün sonraki yılbaşı hakkında konuştuk biraz. Ne yapabiliriz falan diye." dedi Turan, eliyle ağzını siper edip fısıldayarak konuştuğunda.