I Love You But It's RPW(Teen Series #1) |Completed|

61

Napahinto ako sa paglalakad. A-am i jealous?

"I see" then he chuckled.

I glared him and continue walking.

I still silent. Naiinis pa din ako.

"Whats wrong? Youre so quiet"

Still silent.

"Hey Ada, speak up"

Remain silent.

"Fuck!" I gasped when he face me at him "Tell me youre problem! Youre so silent! What's wrong?" I just stared ar him.

"Ada! Tell me!"

I sighed and looked on the ground "Tanong mo sa sarili mo, baka sagutin ka" and i was about to walk again when he pull again my arms.

Napapapikit ako dahil sa ginawa nya. Nanlaki ang mga mata ko dahil sa posisyon namin. Nakayakap sya sa akin!

Akmang lalayo ako sa kanya ay mas hinigpitan nya pa ang yakap "Tell me youre problem, hindi ako sanay sa pagiging tahimik mo, madaldal ka eh,  Ada please tell me, i want to know why are you so silent" his voice was begging.

I sighed "You jealous?" He asked. Yes im jealous. Pero walang tayo, wala akong karapatang mag selos. Hindi kita pwedeng pag bawalan dahil wala namang tayo.

"N-nasaktan ako kanina sa ginawa mo" i whispered while looking at his eye's.

"Im sorry, i didn't mean it"

I nod "Kaya nga, kaya iintindihin ko na lang" at nag lakad ulit ako.

Hinigit nya na naman ang kamay ko kaya napahinto ako sa pag lakad.

"May problema ka pa di ba? Tell me, para mabawasan yang dinadala mo"

"Wala na"

"Meron pa"

"Wala na nga" pilit ko.

He hugged me again "Yes you have, im sorry about that, i didn't mean to push you, ako kasi yung nakahawak ng bola tapos nangyari yon, im sorry hindi ko sinasadya yung nangyari, please forgive me"

I smiled "Ayos lang, di mo naman kailangang mag paliwanag, wala naman tayong relasyon eh" at ako din ang nakasakit sa sarili kong sinabi.

He got stilled "Y-yeah right. Wala namang tayo" then we start to walk.

Tahimik lang kami hanggang makarating kami sa bahay.

"Im sorry" he apologize again.

"Apology accepted" and i smiled at him.

"Okay ka na?" Hindi pa.

"Yes" i lied. He smiled.

"I have to go, im sorry again Ada" at nag lakad sya papasok sa bahay nila.

Tinitigan ko ang bulto nya "Im not okay, Nagseselos talaga ako at nasaktan sa ginawa mo"

I whispered before entered the house.

Wala na sila Kuya. Nandon na sa bahay nila, napagdesisyonan nila ni Ate Kaye na lumipat kasi kailangan din nila ng privacy. Kahit ako din naman kapag nasa posisyon na din ako ng ganon ay gagawin ko din ang ginawa nila.

I stop when i see Airo focusing on his study. Napangiti ako.

"Uy? May pa ganon na ang Bunso" saad ko at tumawa. He just gave me bored look and then back to studying.

"Siguro may girlfriend ka na noh? Kaya ganyan ka kung maka aral"

"Pwede ba Ate? Wala kong girlfriend! Tumigil ka diyan! Palibhasa kasi iniwan" bulong nya sa huling sinabi nya.