I Love You But It's RPW(Teen Series #1) |Completed|

47

Nagising ako sa puting silid, napapikit ako ng masilaw ako sa liwanag. Pumikit muna ako para i adjust ang aking mga paningin.

Nang makabawi ay iminulat ko na ang aking mga mata at napatitig kung nasaan ako.

H-hospital?

Inilibot ko ang aking paningin at huminto ang aking mata sa taong natutulog sa tabi ko.

"A-ada? Gising ka na?!" Hindi makapaniwala nyang tanong.

I don't answer him, i just stares at him.

"Teka tatawagin ko lang yung doktor" and he leave me alone in this room.

I stared at the kisame and trying to recall the things happend.

"Oh hello? Bakit?"

["Maligo ka na, samahan mo ako, may pupuntahan daw tayo nila Kim"]

"Ha? Saan naman?"

["Ewan ko, niyaya lang din ako eh, maligo ka na agad"]

"Tara na? Nakapag paalam ka na ba?"

"Oo at saglit lang tayo don sa pupuntahan natin ha? Sabi ko kay Mama ay saglit lang"

"Oo tara na"

"Saan ba tayo pupunta Kim?"

"Ako'y tinamaan, puso'y tinamaan
Sadyang ikaw lang ang tanging dahilan
Walang iniisip walang nalalaman
Kundi ikaw lang at
Pagkat ikaw ang mahal"

"Tunay na lahat ay hahamakin pag iyong nararamdaman"

"Hop! Ano ba naman tong sasakyang to"

"Nawawalan na ng kontrol ang sasakyan!"

"AHHH!"

Tinakpan ko ang aking tenga nang maalala ko na ang mga nangyari at napaluha.

No! Hindi yon nangyari!

Nagtuloy tuloy na ang mga luha ko. Ang mga kaibigan ko!

"Ada!" Sigaw ni Kuya ng makapasok sya at niyakap ako.

"K-kuya, a-ang mga k-kaibigan ko. Ang mga k-kaibigan natin" at lumuha ako sa kanyang bisig.

"Shhh" at inalo alo nya ako.

"K-kamusta sila?" I ask and my tears are never stoping.

The doctor entered and i think his 40s or 50s.

Namulsa ang doktor "Actually okay naman silang lahat, kayong lahat pero yung isa mong kaibigan"

Kinabahan ako "B-bakit po sya?" I ask.

He sighed "She's unconsious at hindi namin alam kung kailan sya magigising, but we will do anything to fast her recovery" dahil sa sinabi ng doktor ay mas lalong lumakas ulit ang iyak ko.

"K-kuya!" At patuloy akong humihikbi.

"Stop crying that will never help in your case right now, let me check you" at humiwalay ako kay Kuya pero patuloy pa rin sa pag iyak.

"Three weeks kang tulog, ikaw pa lang ang gising, natama ang ulo mo sa matigas na parte ng sasakyan kaya na-damage ang iba mong cells sa ulo kaya ang tagal mong magising, pray to your friends that they wake up" the doktor said after he check me.

"And pray for my daughter too"

My eyebrows ay nagsalubong but i still nod and he leave. Medyo may pagkakahawig sila ni Jena.