I Love You But It's RPW(Teen Series #1) |Completed|

64

When i woke up it's already 5:12 in the morning. Naligo na ako at nag suot ng uniform.

Dati pang'studyante ang suot ko pero ngayon pang studyante pa din. Pero malapit naman na akong makatapos. Oh Ara? What her course kaya?

I go to kitchen and i see Ara and Mama helping each other for breakfast. Mama was cooking while Ara was arranging the plate's. I smile and help Ara. I get spoons and glass "Good morning" i greeted them.

"Good morning" they same greet me.

"Oh? Good morning Airo" Ara greeted Bunso.

"G-good morning Ate Ada, Ate Ara" he greet akwardly.

We sat on the chair "Ara? What's youre course?" I ask.

She still serving her food "Phsyciatrist" she simple answer.

"Huh? Why Phsyciatrist?" I ask again.

She swallow the food in her mouth before she answer me "Kasi may sakit pala sa utak si Mama" she stop and lauhged "Si Mama Germa, yung dati kong Nanay na akala ko Nanay ko. Nalaman kong depressed sya at gusto ko syang tulungan kahit papaano. Minahal ko din sya kahit ganon sya sa akin. Gusto kong tulungan sya para din may magawa akong mabuti sa kanya. Gusto kong bumawi sa kanya kahit sya ang may kasalanan sa akin. Kasi naawa din ako sa kanya eh. Mahal nya talaga si Papa kaya nya nagawa yon" she sighed "Gusto kong gumaling na sya para hindi nya na tayo guluhin. Baliw na sya. Pero naawa ako kapag nakikita ko sya sa ganoong posisyon. Kahit ang sama sama nya sa akin ay nagawa ko pa ding maging mabuti sa kanya. Naging magaan na din ang loob ko sa kanya kasi kahit napakasama nya. Hindi ko sya hinuhusgahan kasi alam ko ang kwento nya at napakasakit non. Ako lang pala ang nag iisa nyang anak. Kahit halos ipagtabuyan nya na ako. Namatay daw ang anak nya dati kaya inangkin nya din ako" tumulo ang luha nya "K-kahit hindi nya ako itinuturing na anak ay itinuturing ko syang ina, mahal na mahal ko sya kahit hindi nya ako kayang mahalin na parang isang tunay na anak"

Agad syang niyakap ni Mama "Natutuwa ako sayo kasi kahit hindi kita pinalaki sa aking tabi ay may mabuti kang puso. Nanaig pa din ang pagiging mabuti mo, ang saya ko kasi sa kabila ng pinagdaanan mo ay nagawa mo pa ding gawan sya ng mabuting gawain kahit napakasama nya na sayo. Napakasaya ko dahil may mabuti ka ding puso gaya ng mga kapatid mo"

Ara smiled and hugged Mama too. Tumikhim si Airo. Natawa na lang kami at nag patuloy sa pagkain.

After eating i wait trycicle to the front of our house. Napapikit ako ng may humintong Dukati sa harap ko.

"Wanna ride?" He asked while smiling.

Paano ako sasakay diyan? Ang laki laki nyan! Baka masira yung uniform ko!

"A-ah hindi na maghihintay na lang ako" i said.

He looked at me begging "Please? Ngayon lang ulit ito, sige na wala ka ng masasakyan diyan. Beside's same place lang din ang pupuntahan natin"

I check the time and it's already 6:57 in the morning.

"Sige na nga Shon! Ang kulit mo din eh! At saka malalate na din ako" i said and move closer to him.

"Kaya mo ba?" He asked.

I wear the helmet "Yeah! Kaya!" At umangkas ako sa likod nya.

"Shon! Dahan dahan lang ah?! Ayoko ng madisgrasya!"

"Yeah? But what did you say? Accident?" He asked.

I just sighed "Ayoko ng madisgrasya kako"

"O-okay i will just slow"

I nod and he start the engine. Hinawakan nya ang kamay ko at iniyakap sya bewang nya. Nagulat ako kaya inalis ko yon. He chuckled "Ahh!" Napayakap ako sa kanya ng biglain nya ang pag andar.