I Love You But It's RPW(Teen Series #1) |Completed|

63

Nakahinga ako ng maluwag dahil nailabas ko na ang nasa dibdib ko.

"Salamat talaga Kuya, wala na kasi akong ibang mapagsabihan neto eh" saad ko habang pinupunasan ang luha ko.

"Stop crying, alam mo ba na masakit din sa amin na nakikita kayong umiiyak at nasasaktan?"

I nod and stop crying "Sorry sa abala"

Binatukan nya ako "Aww" napakamot ako sa bandang yon.

"Anong abala? Hindi ka abala sa akin, gaga ka, kapatid pa din kita at dapat kitang intindihin noh?"

"Pasensya na"

"Ay! Kuya!" Saad ko ng may maalala ako.

"Bakit? Sisigaw ka pa magkatabi lang tayo, hindi ako bingi"

Natawa ako "P-paano si Airo? Panigurado nagseselos din yon, mas lalo yung magseselos kasi dati sya talaga yung tinututukan ni Mama di ba?"

He nod "Yeah sinabi nga din ni Mama eh, nag walk out daw kayo, ewan ko lang kung nahalata ni Ara ang galaw nyo kanina, baka alam nya na yung dahilan kung bakit kayo nag walk out"

Nakaramdam ako ng pagsisisi "Sorry"

He tsked "Puro ka naman sorry, wag kang OA diyan"

Napairap na lang ako "Puntahan mo na din si Airo, okay na ako, sige na, sya naman yung dinggin mo, hindi yon nagsasabi pero madami din yung kinikimkim"

"Sige. Pero wag ka ng OA diyan ha? Baka maaubtan na lang kitang may hawak na kutsilyo tapos itatarak mo na sa sarili mo, ayoko, ayokong mawalan na naman ng kapatid, at ayokong mawala ka, edi wala ng pangit dito sa bahay, tsk"

Hindi ako makapaniwalang napatitig sa pintong nilabasan nya "Hoy! May kambal din ako! Edi pangit din sya?!"  Sigaw ko at natawa.

"Hala! Oo nga, sorry" nagulat ako ng mag pahabol pa sya ng salita bago umalis ng tuluyan sa aking kwarto.

"Susumbong kita!" I shout.

"Ge lang!" Balik nyang sigaw.

Natawa na lang ako at dinama ang puso ko. Hinaplos ko ang dibdib ko "Abnormal ka pero, Salamat Kuya, nabawasan yung bigat na dinadala ko" i whispered.

Kahit nilalait ako non napakaswerte ko pa din don, hindi nya ako nakakalimutan kahit may pamilya na sya. Siguro nga mas naging mature pa sya simula nung magkapamilya na sya.

Kailangan ko na din ba magkapamilya? "Gaga, mag tatapos muna ako" nasagot ko na lang sa katanungan ko sa isip ko.

Nahiga ako sa kama at tinignan ang kisame. Kalawakan.

Pinikit ko ang aking mga mata "Malapit na din ang birthday ko" bulong ko "Ay birthday pala namin" naalala ko si Ara.

Nasanay na kasi akong mag isa kong nagbibirthday dito sa bahay. Halos 21 years na din akong mag isang nagbibirthday sa ganitong buwan. Tapos may kambal pala ako? Hindi ko ineexpect yon.

"Sana maging maayos yung birthday ko" i whispered.

I get my phone on my bag and i call Ate Kaye.

[Oh? Hello Ada? Napatawag ka? Wala pa dito si Kuya mo]

Natawa ako "Wala lang Ate gusto ko lang mangamusta at andito pa nga si Kuya"

[Ahh ayos lang naman kami, masaya nga kami dahil nakakaintindi na din itong si Jayie, minsan nga lang ay napakakulit pero mahal na mahal namin ito ni Ajiro] at may bahid na ngiti habang sinasabi nya yon.

"Ate? Saan nyo nakuha yung name nya?" I ask.

[Pinaghalo namin ni Jiro yung name namin, oh di ba? Ang ganda! Jayie Ria F. Suarez]