OFFICERS SERIES #1: Detaining Him [COMPLETED]

Kabanata 13

Happy 100 Reads! 🎉

13

---

"Ren!" Boses ni Chrispher ang nagpagising sa akin sa malalim na pag-iisip.

Natigilan ako sa paglalakad. Karga at yakap yakap ko pa rin ang bunso niyang kapatid.

"P-pasensiya ka na," hinging paumanhin niya ng tuluyan nang makalapit sa amin.

Humahangos siya at tumutulo pa ang pawis galing noo. Magulo ang basa niyang buhok at nagtataas baba naman ang dibdib. Kulay asul na ngayon ang suot niyang t-shirt at black na pants. Amoy na amoy ko rin ang pabango niyang walang halong ibang amoy.

Nanatili lamang ang titig ko sa humahangos at nakangiti niyang mukha. Sa hindi malamang dahilan ay bumalik ulit sa pandinig ko ang sinabi ni Chacey kanina. Iyon ang bumabagabag sa akin sa halos buong minuto na paglalakad ko papunta sa pwesto namin kanina at sa kuya niya.

Hindi ko lubos maisip na malulungkot at magagalit si Chrispher, dahil palagi siyang nakangiti o di kaya'y seryoso lang. At tama ba iyong narinig ko? Si Berenice ang dahilan? Bakit?

"Ahh..." Pumaling ang ulo ni Chrispher, tipong nagtataka sa pagkakatulala ko. "O-okay ka lang?"

Si Berenice? Kung hindi niya iyon girlfriend ay kaano-ano niya ito? At bakit parang takot ang bata sa kaniya?

Psh. Sino ba namang hindi matatakot e ang sungit sungit ng mukha niya? Feeling ko nga kanina sa restroom ay masasabunutan na ako no'n.

Pero teka... Ano naman ang pakialam ko sa buhay nitong lalaking 'to at ng babaeng 'yon? Basta ba ay hindi nila ako idamay sa problema nila ay okay na ako!

Tumikhim ako at iniling ang ulo. Ginamit ko ang kaliwa kong kamay na nasa likod ni Chacey nakaantabay para tapikin siya ng marahan.

"Chacey?" tawag ko sa bata.

Gumalaw siya at humarap sa akin. Namumungay ang kulay abo rin nitong mga mata. Hindi ko na naman mapigilang mapangiti sa tuwing nakikita ko ang mukha niya. She's so cute and adorable, and seeing her sad awhile ago makes me feel the same way too.

"Nandito na si Kuya," ani ko at sinulyapan si Chrispher. I saw him staring at me, bitting her lower lip, hiding a smile. Ang nakangiti niyang mga mata ay tila nagpipigil.

Chacey looked sideways to see his Kuya. Napangiti siya ng makita ito at agad na binuka ang mga braso para magpakarga ata sa kay Chrispher. Hinayaan ko naman siyang kunin ni Chrispher sa mga braso ko.

"Ah..." Nagkakamot ng ulo si Chrispher habang nahihiyang nakatingin sa akin. "Salamat pala, ah. 'Yong taga-bantay niya kasi... n-naaksidente."

Halos lumuwa ang mata ko dahil sa sinabi niya. "Ano?!"

Tumango siya at malungkot na hinagod ang likod ng kapatid.

"Nasa hospital, pupuntahan ko pa ngayon pagkahatid ko kay Chacey sa bahay," aniya.

Napakurap ako. "M-may magbabantay ba sa bata doon sa inyo?"

Matamis siyang napangiti. "Maraming magbabantay do'n, don't worry."

Napatango na lang din ako kahit na nagu-guilty at nag-aalala rin ako sa Nanny ni Chacey. Kanina kasi ay pinag-isipan ko pa 'yon ng masama. Hindi ko akalain hahantong sa ganito.

"S-salamat at... pasensiya ka na sa abala—" hindi ko na siya pinatapos.

"Chrispher, hindi iyon abala. Hindi ako ganiyang tao. Tsaka kailangan niyo ng umuwi, baka kung ano ng nangyari sa Yaya niya," bakas ang pag-aalala ko sa boses.