Pagkatapos ng New Year balik ulit sa dating routine, shift, aral, shift. Balik nanaman sa tunay naming tahanan, ang ospital.
"Grabe gusto ko ng mamatay." nakapikit na sabi ni Hana na kasalukuyang katabi ko ngayon at sout sout pa ang surgery gown tulad ko.
"Ako din."pagsangayon ko at napapikit din. Paano ba naman kasi, kagagaling lang namin sa bakasyon ay sinalubong kami ng isang dosenang surgery na naka schedule sa iisang araw, at ngayon ngayon lang, katatapos lang ng panghuli naming surgery ngayong araw, it's almost 4 AM in the morning,baente kwatro oras na walang tulog, walang pahinga at walang kain. Mukhang nagiging robots na ata kami. Some of our seniors kasi including the other surgeons ay nasobrahan ang bakasyon at nasa ibang bansa pa at nageenjoy, when in fact, they should be the one who is supposed to perform the surgeries.
Mayamaya rin ay tumayo na kami pareho ni Hana at nagtungo sa locker room para magpalit ng damit. Pagkopen ko ng cellphone ko ay sunod sunod na nagsidatingan ang mga messages, at miscalls maski mga notification sa instagram ko ay nagsidatingan din, eh pano halos boung araw kung di nagamit.
Inopen ko ang pinakahuling dumating na message, it was from Mateo, he's asking me kung nakapgpalit na ako and I said yes so I met him at the parking lot.
"Sigurado kang kaya mong mag drive?" nagaalalang tanong ko after putting my seatbelt.
Inirapan niya ako."Im not drunk Eli."
Kinurot ko nan siya sa braso pero mahina lang." Yes, you're not drunk but you literally do 5 surgeries straight kanina and assist the rest, wala pa akong balak mamatay Dr.Acosta, incase you doze off while driving."
Kasama ko siya sa isang araw na surgery ngayon, he's the most consistent and reliable resident sa department namin kaya binigay sa kanya ang limang surgery, I just asisst but of course nakakapagod din 'yon.
Tamad na tumingin sa akin si Mateo."Alangan namang ikaw mag dridrive, edi mas lalo nating makikita si San Pedro niyan."
Because yeah, I don't know how to drive."Sige na nga, but be careful."
Di na siya nagsalita pa at pinaandar na ang sasakyan. We stopped on McD's drivethru at umorder doon ng pagkain bago umuwi, we arrived exactly at 4:51 AM, mag aalasingko na.
We arrived infront of my Unit, I entered my password and we both enter inside, if you ask, I do not know, after New Year, he just started to hang out in my apartment to the point that, he almost lives here with me, may mga damit nadin siya dito, sabi ko ng hati na kami ng renta eh.
"You should go back to your Unit, people might assume that were a live in partner." sabi ko habang nilalapag sa counter ang order namin. Pero walang sumagot kaya napatingin ako sa sala and there he is, lying on the sofa sleeping. Amazing.
Napailing nalang ako at naghugas ng kamay para makakain, I'm freaking hungry, bahala siya, inuna niya pagtulog eh.
After kung makakain ay nagtungo ako sa banyo para maligo, I felt dirty, feeling ko nasa akin parin yung mga dugong tumalsik mula sa mga pasyente, I felt sticky. Halos 30 minutes din akong nakababad sa bathtub bago ko napagdesiyonang umahon, I change into my panjamas and wear my white hoodie jacket.
Lumabas ako ng sala at nakitang tulog pa si Mateo, kinuha ko yung kumot na nakatupi sa paanan niya at kinumot sa kanya, I also remove his eye glasses dahil di na niya ito natanggal. He must be really tired.
BINABASA MO ANG
The Epitome of Love (Medical Series#1)
Ficțiune adolescențiLauren Fernandez is secretly admiring Mateo Acosta a guy from her High School, but unfortunately, Mateo's heart was set to someone else. After finishing college, they met again in Medical School and took their residency on the same hospital.