Playing Tyrion's Game (Complete)

PTG36- Name

“Anong ibig mong sabihin sa salitang binitawan mo kanina?” I asked.
 
He shrugged, “Soon, I will tell you how we met but first let’s enjoy cuddling in this soft misty night.” Sabi niya bago niya sakupin ang aking labi.
 
Pinalo ko ang kanyang balikat, “Kung saan na gumagapang ang kamay mo.” Nakanguso kong sabi ng maramdaman ang kabyang kamay sa loob ng aking night dress.
 
He smirked, “Can’t help to touch of your skin.”
 
I rolled my eyes, “Touch pero mamaya ibang meaning na iyan.” Gatong ko sa kanya.
 
His lips parted in amusement, “Can we?” he asked.
 
I teasingly bite his chin, “Then go bago pa magbago ang isip ko.” Natatawang sabi ko sa kanya.
 
Mabilis pa sa alaskwatro niyang tinggal ang kanyang sando at inatake ang aking labi na parang halimaw na uhaw na uhaw sa halik. Minsan napapaisip ako kung saan nakukuha ni Tyrion ang lakas niya tuwing nagtatalik kami kahit pagod siya galing trabaho. Ika nga ng iba kung gusto tyen go.
 
Ikinawit ko ang aking kamay sa kanyang leeg. This day was so blast for us. Tyrion. Hindi niya alam kung paano jiya ako napasaya ng sobra-sobra. Our  first issue may be disaster but look, our relationship turned into beautiful disaster.
 
The day I realized that I love him,  my life changed. I found my missing piece. Tyrion complete my broken heart and he made me realized that I’m not scared to fall again. I will never forget the day our paths met. He bring  colors into my life and I’m thankful for that. I love my . Mr. Handsome Hubby Papabol with all my heart, and my soul.
 
Napagkasunduan naming dalawa na sa mismong pasko gaganapin ang aming kasal. The was the best gift I’ve ever received marrying the man I love the most. Tatlong linggo na lang ay magiging isang ganap na Montero na ako.
 
Hinimas ko ang aking tiyan, kailan kaya magkakaroon ito ng laman? Nakaramadam tuloy ako ng excitement na magkaroon ng anak. Simula ng tinanong ni Tyrion kjng gumagamit ako ng pills ay mas pinili kong ginamit dahil gusto ko ng magkaroon ng anak pero nakakalungkot dahil dinadatnan ako tuwing buwan. Siguro hindi pa oras para magkaroon kami ng anak. Pero mas masaya kung meron na diba? Magagawa ko na kung paano magkaroon ng munting Tyrion kung saan laging dinadamayan ko tuwing naiyak at tumatawa sa saya.
 
I will to the right time to have a little Catriona and Tyrion.
 
“What are you doing here?”  napatingin ako sa babaeng nakatayo sa aking harapan.
 
Binitawan ko ang sapatos na hawak ko, “Obvious naman nagshoshopping diba?” sarkastiko kong wika.
 
She rolled her eyes at me, “Hindi na babagay ang basurang gold digger sa mall na ito.” Aniya.
 
I balled my fist in annoyance, “Bakit mayayamang maarte lang ang pwedeng gumala at bumili dito?” tanong ko.
 
Porket mayaman siya wala siyang karapatan siyang husgahan ang mahihirap. Dahil sa mata ng diyos pantay pantay lang tayo walang lamangan at walang kulangan. For petes sake yes tinanggap ko ang alok ni Tyrion pero hindi ibig sabhin  gold digger na ako! Ano pa nga maasahan ko sa kitid ng kanyang utak kahit anong ibigay mong explanation, kung ano ang perspective niya kahit mali ay iyon parin ang ipaparatang niyang salita. Minsan maiinis na ako sa mamayaman dahil ginagawa nilang mangmang ang mga mahihirap. Kahit mahirap lamang ay may meron silang karapatan para sa mga gusto nila sa buhay hindi lagi nakikisawsaw at nagbibigay negatibo ang mga mayayaman na salita. Nakalimutan na ata nilang tao din kaming mahihirap mabilis masaktan at mabilis bumangon sa sakit ng buhay.
 
“Wala akong sinabi pero sa gaya mo hindi.”
 
“Wow! So, sa iyo tong Mall para pagbawalan ako dito?!” sarkastiko kong sabi.
 
She smirked, “Nope but I can buy this whole Mall.” Mayabang niyang wika.
 
Umasim ang aking mukha, “Ay oo nga pala mayaman pero mayabang.” pang-aasar kong sabi.
 
Poket mayaman may karapatan ng yumabang!. Bawal iyon magyabang ka kung may mabuti kang ginawa hindi iyon nagmayabang ka nga pero hindi naman kaganda-ganda.
 
Mas lumaki ang aking ngisi ng makitang naasar siya sa aking sinabi. I’m confident na hindi niya ako masasaktan sa public places dahil isang sugod niya lang alam kong madudungisan ang pangalan niya. I never been heard that she caused a big or small issue dahil jnaalagan niya daw ang pangalang dala niya.
 
Pinipigilan niya ang sarili niyang sumugod sa akin. There’s no point arguing with her dahil alam ko kung saan tutungko ang pag-aaway na ito. Binalalaan na ako ni Tyrion na huwag lumapit kay Alice, medyo natrauma kesa sa akin ang asawa ko sa ginawang pagsaktan niya sa akin.
 
She tsked, “We’re not done yet, Catriona.” She said, “Congratulations pala pero I’m not letting you to have a happy ending. Soon I will make a move to destroy your happiness.”
 
Umalis siya sa aking harapan. Sa totoo lang, nakaramdam ako ng takot sa kanyang babala. She will make a move to destroy my happy ending at iyon ang kinakatakot ko. Napalunok ako ng malalim para pakalmahin ang aking sarili. Naupo ako sa malapit na upuan. Ang kaninang Akice ko ay ang Alice na nanakit sa akin. Matapang ako sa kanyang harapan pero pagtumatama ang malamig at nakakatakot niyang mata ay hindi ko mapigilan umatras sa sobrang takot.
 
I shook my thoughts and calm myself. Nanf mahismasan ako ay pinapatuloy ko ang aking pamimili. Namili ako ng mga regalo na para ibibigay sa mga taong importante sa aking buhay. This is my first Christmas with them.
 
Pagkatapos kong mamili ng mga regalo ay nagpahatid na akong umuwi. Simula ng naging asawa ko si Tyrion ay minsan lang ako nakakagala pero okay lang dahil paggumagala ako ay nakabuntit siya. Pumupunta kami sa mga lugar kung saan kami nakakarelax at masayang pinapanood ang mga magagandang tanawin. Simple and peaceful date with him is priceless.
 
“Nandiyan si Tyrion sa loob?” tanong ko kay Mikael.
 
Ibinaba niya ang kanyang salamin at tumingin sa akin. Siya pala ang tinutukoy nilang bagong secretar ni Tyrion. Tumayo siya sa kanyang ipuan at lumapit sa akin.
 
“Yeah pero kausap niya si Mr. Paterson.” He replied.
 
My eyes squinted at him, “Why? Anong pakay niya kay Tyrion.”
 
He shrugged, “Beats me.” He said. “Lunch for him?” tanong niya ng dumapo ang mata niya sa aking hawak.
 
Naisipan kong bisitahin si Tyrion. Wala akong matinong libangan sa bahay kaya naisiapn ko siyang bisitahin at dalhan ng lunch. Gusto ko siyang supresahin kaya nagsinungaling ako na nakipagkita ako kay Tita Chia.
 
Itinaas ko ang aking hawak, “Yeah pero may kausap naman siya .” sabi ko.
 
He smiled, “Kakapasok kang ni Mr. Paterson I’m sure matatagalan si Mr. Paterson.” Aniya.
 
I sighed, “Ikaw hindi ka pa ba maglalunch?” tanong ko sa kanya.
 
He shook his head, “Hindi pero lunch break ko na.” sagot niya.
 
“Gusto mo ba kasama?” nahihiya kong tanong sa kanya. Humigpit ang hawak ko sa aking dala. Ewan ko kung bakit ko iyon nasabi  pero hindi ko na iyon kayang bawiin baka mamaya sasabihin niyang paasa ako.
 
Nahihiya niyang kinamot ang kanyang batok, “Kung okay lang sa iyo dahil gusto din sanang kausapin.” Tumangk ako sa kanyang sinabi.
 
Pumunta kami sa malapit na restaurant. Nag-order kami ng pagkain namin. Busog pa ako pero nakakahiya namang hayaan siyang kumain siya mag-isa gayong ao naman ang nag-aya.  Matagal na din yung huli ng magkasama mami. There’s no point reminiscing tge oast. Nakamove-on na kami pareho sa pait ng nakaraan.
 
“Ano yung pakay mo sa akin?” tanong ko sa kanya.
 
Uminom siya ng kanyang juice, “I just want to say sorry to what Alice do to you. Nalaman ko kay Tyrion ang ginawa niya.” He said.
 
I pouted, “Bakit ka nagsosorry kung siya naman ang may kasalanan at hindi ikaw..” sabi ko.
 
He chuckled, “Mahal ko kaya handa ako lumuhod sa mga taong binabangga niya. Hindi ugali ni Akice na humingi ng tawad dahil feel niya natatapakan ang pride niya.” He explained.
 
Napailing na lang ako, “Iba talaga ang patay na patay kay Alice.” Natatawa kong sabi.
 
“By the way, congrats to the both of you. Best wishes.” Masaya niyang sabi.
 
Nagkwentuhan lang kami ng kung ano-ano. Napansin kong nagtagal na kami. Sabi ko kay Mikael na malelate na siya pero sabi niya tapos na ang trabaho niya. Pinagpatuliy namin ang pagkukwento bamin ng may kjnapit na waitress sa aming mesa.
 
May hawak siyang chocolate cake, “Ma’am meron pang nagpapabigay.” Sabi niya ng mailapag sa aking harapan ang dala niya.
 
Tumingin ako ng may pagtataka sa aking mata, “Sino daw?” tanong ko sa kanya.
 
“Hindi po sinabi ang pangalan pero binilin niyang ibigay namin sa iyo.” Sabi niya bagi umalis.
 
“Maybe some your admirers.” Maikling konklusyon ni Mikael.
 
I hissed, “Admirers my ass.”
 
“You’re not fond in sweet pero sabi nila masarap daw ang cake nila dito but it’s my first time kaya mag-order na din ako nakakahiya naman sayo.” Sabi niya at humalakhak.
 
Gaya ng sinabi niya ay nag-order siya ng red velvet cake niya. Nagpresinta na din siya ang magbayad sa mango juice ko. Wala namang masama na kainin ko ang cake na ito tutal ibinigay naman sa akin. Naghiwa ako ng konti at sinubo. Suddenly, my heart tightened I don’t know why. Napansin ata ni Mikael na hawak kk ang aking dibdib. Kinakapusan ako ng hininga napansin ko din ang pamumuo ng oantal sa aking balat.
 
“Fuck! Anong nangyayari sa iyo, Catriona?!” natataranta niyang sabi sa akin.
 
Naituro ko ang cake na nakain ko. Nuong una ay hindi niya nagets pero kalaunan ay naitindihan niya ang ibig kong sabihin. Nagkakaroon na ng komosyon sa loob restaurant. Mabilis tinawag ni Mikael ang manager ng restaurant.
 
“May nuts or something ba yung cake na ibinigay niyo sa kasama ko?” galit niyang tanong sa manager.
 
Nanginginig tumango ang manager ngrestaurant. Mabilis binuhat ako ni Mikael palabas ng restaurant. Hawak hawak ko ang aking dibdib. Naiiyak na din ako kase hindi ako makahinga ng mabuti. Ramdam ko ang pangingig ng aking tuhod. Taimtim ako nalalangin kahit alam kong walang lumalabas na boses sa aking bunganga.  Kailan na ba yung huling inatake ako ng ganitong sitwasyon?.. Dahil sa sobrang hina ko ay unti-unting pumipikit na ang talukap ng aking mata.
 
And everything went black…..
 
I slowly opened my eyes. Nakakasilaw na liwanag ang bumungad sa akin. Kinurap kurap ko ito upang luminaw ang imaheng malabo sa paningin ko.  Tumambad sa aking ang puting kisame. I roamed my gaze at dokn lang nagsink-in sa aking isipan na nasa ospital pala ako.
 
Dumapo ang tingin ko sa lalaking nakaunan sa aking kamay. Napangiti ako ng makita siyang mahimbing ang tulog. Maingat kong tinggal ang kamay ko dahil gusto kong pumunta ng Cr. Nang makita kong hindi siya gumalaw ay napakawala ako ng mabugat na hininga at mabilis siyang hinalikan sa ulo.
 
Nang nasa loob ako ng CR ay nakarinig ako ng sigaw kaya binilisan kong umihi. Paglabas ko ay bumungad ang madaming tao na natataranta. Napatingin ako sa aking asawa na ngayon  nakasabunot sa kanyang buhok.
 
Napansin ako bg babaeng may kaiklian ang buhok  pero infairness ang ganda biya para siyang anime dahil kulay pink ang huhok niyo. Mabilis siyang lumapit sa aking asawa na pinagtaka ko ay itinuro ako.
 
Mabilis lumingon Tyrion at timakbo papunta sa akin. Nagulat ako ng yumakap siya sa akin ng mahigpit. “I…..c-cant breathe..” sabi ko.
 
Mabilis  siyang kumalas pero naiwan ang kanyang kamay sa aking balikat, “I thought  I’m gonna lose you.” Malungkot niyang sabi.
 
I reached up to cup his jaw line with a loving caress, “Nah, hindi iyon mangyayari.” Sabi ko.
 
His tender eyes  were filled with worry, “Kamusta na pakiramdam mo?” tanong niya.
 
“I’m  fine.” Masaya kong sabi.