Omegaverse | Hyunlix

01| Söz

Topyekün Aleykümselam!

Kitabı düzenlemeye başladım. Bazı bölümleri birleştiriyorum. Başta kafama göre yazıyordum. Şimdi ciddiye almaya başladım. Düzenlediğim için paragraf yorumları silinecek maalesef. O yüzden bol bol yorum yapın, görüşlerinize ihtiyacım var!

Keyifli okumalar~

▪️▪️▪️

Bugün 2020 yılının son dolunayının çıkacağı gece. Bölgemizde yaşayan tüm akranlarım ve vasileri konferans alanında toplanmıştı. Birkaç dakika içerisinde hangi türe ait olduğumuzu anlayabilecektik. Tek duam, bir omega olmamak.

Omegalar bu dünyadaki en zayıf varlıklardı. Bu hiyerarşik toplumun en alt tabakasındaki insanlar. Sürekli zorbalık gören, suistimal edilen, güçsüz ve üremekten başka bir işe yaramayan insanlar.

Alında toplumun en büyük ihtiyacı onlardı. Çünkü bugüne kadar omegalara yapılan zulüm, tecavüz ve katliamlar sebebiyle sayıları giderek azalıyordu. Omegaların sayısının azalması, alfaların ve betalarında zamanla azalması anlamına geliyordu.

Eğer alfaysan itibar görürsün. Güçlüsündür ve diğerlerini ezme hakkın vardır.

Betaysan işçisindir ve toplum için çalışmak zorundasındır. Sıradan insanlardan farkın yoktur.

Omega isen de, varoluşunun tek sebebi üremektir.

Kodumun hiyerarşisi.

Dolunay çıkmaya başladığı esnada herkesin yaptığı gibi benim de gözlerim gökyüzünü buldu. O esnada arkamdan birinin yaklaştığını hissediyordum. Dönmeye fırsat bulmadan kollarını belime doladı ve başını omzuma koydu.

'Artık sözünü tutmanın zamanı geldi Felix.'

Kulağıma fısıldadığı cümle ve burnuma dolan toprak kokusu olduğum yere çakılmama sebep olmuştu. Yağmur sonrası toprak kokusu?

Şu an bana rakamdan sarılan kişi bir sigmaydı. 

Yanılıyorum. Belkide parfümünün kokusuydu. Sonuçta koca dünyada sadece 2 sigma vardı ve birinin gelip bana sarılması, üstüne üstlük ismimi bilmesi hiç mantıklı değildi. 

Cesaretimi toplayıp hafifçe başımı çevirdim. Karanlığa ve siyah şapkası yüzüne gölge düşürmüş olmasına rağmen gözlerindeki ateşi görebiliyordum. Gerçekten sigmaydı. 

Dünyadaki iki sigmadan biri, Hwang Hyunjin.

'Artık sözünü tutmanın zamanı geldi Felix.'

Ne sözünden bahsediyordu? Be onunla daha yeni tanış-

Bu gerçek olamaz.

Ciddi değildi.

Üstünden yıllar geçmişti ve ben çoktan unutmuştum.

Gözleri ve kokusu beni o kadar korkutuyorduki ne ağzımı açabiliyor ne de hareket edebiliyordum. Her ne kadar kokusunu yalnızca benim duyabileceğim kadar feromon salgılasa da insanı iliklerine kadar titretiyordu kokusu.  'Hatırladın mı Felix?' dedi yüzüme yaklaşırken. Boyu benden uzun olduğu için başımı kaldırmıştım.

O an boğazım düğümlendi ve yutkunamadım. Unutmamıştı, verdiğimiz sözü unutmamıştı ve beklemişti. Oysaki ben adını bile yeni hatırlıyordum. O sırada dolunay yükseldi. Gözlerimi ondan alıp gökyüzüne çevirdim. Etrafı ani bir okyanus kokusu sardı. Feromonlar o kadar baskındı ki kendimi bayılacak gibi hissediyordum.

Herkes bana bakıyordu. Hyunjin'in belimdeki kolları çözülmüş ve benden uzaklaşmıştı. Neler oluyordu burda?

Boynumun sağ tarafında, tam da feromon bezimin olduğu yerin acıdığını hissediyordum. Kokunun benden geldiğini fark etmem uzun sürmemişti. Feromonlarım etrafımdaki tüm alfaları tetiklemişti, hepsi aç gözlerle bana bakıyordu. Gözlerimin dolmasına engel olamadım. 50 kadar alfanın arasında deli gibi feromon yaymak hiç iyi değildi. Şu an bana ne yaparlarsa yapsınlar, feromonlarımı zapt edemediğim için suçlusu ben olacaktım.