Song of the Wind

Kabanata 39

Hide

It was always a whirlwind encounter when it comes to Sandro. Parang tumitigil ang mundo kapag kami'y nagkakatitigan. But whenever the gust of wind passes through, bumabalik ulit ako sa masakit na reyalidad.

"Cy..."

Nangatog ang binti ko nang bigkasin niya ang pangalan ko. Hindi ko man rinig, kita ko, ramdam ko sa pagkibot ng kanyang labi at sa sinseridad ng kanyang pagtingin.

Napasinghap ako nang hawiin niya ang buhok ko na ngayon ko lang namalayan na sumasabog na sa mukha ko.

Tumayo siya habang hawak niya ang kamay ko. Kinuha niya mula sa kabila kong kamay ang leash ni Rowan at ang ice cream ko. Marahan niya akong hinila patayo at nang magawa niya iyon, tinaggal niya sa ang paghawak sa aking kamay at ipinulupot ang braso niya sa aking baywang.

His touch soothed me. Kahit pa ang ginawa ko ay tumakas sa kanya, sa problema namin, pero ang makasama siya ay parating nagbibigay sa akin ng kapayapaan.

Noon man hindi ko lang ma appreciate ang presensya niya dahil okupado ang isip ko na sirain siya. Yes, I am aware that I like him but I never knew that there will come a time when my ego would step down and submit to him at any second of the day.

Parang ngayon, may galit pa ring namamayagpag sa puso ko ngunit pinaghaharian din ito nang pagmamahal ko sa kanya. Hindi ko kayang iwan siya. Ni hindi nga ako makatulog nang matiwasay kapag may problema. I am really determined to mend things between us.

Dinala niya ako sa isang park na napapalibutan ng cherry blossom trees. Kakaunti lang ang tao at ang iba'y nakaupo lang sa bench—nagmamasid sa pag-ulan ng mga bulaklak. Sandro led me to a vacant bench, away from people.

The ice cream has already melted but good thing it is in a cup. After Sandro settled beside me, he scoop a spoonful of the melted ice cream and offered it to me. I curiously stared at it, dumbfounded by what he was doing. Nonetheless, I parted my lips so I could drink slash eat the ice cream.

Dumapo ang tingin ko sa kanya. Ngayon ko lang napansin na umiigting ang panga niya at ang paraan nang pagkakahawak niya sa wooden spoon ay sobrang higpit na. The veins in his arms are now showing with his grip. His brows are also furrowed as he angrily looked at the ice cream. It is as if he is angry at the food.

Napahawak ako sa kamay niya, dahilan nang pagbaling niya sa akin. Namungay ang mata ko nang makatitigan ko siya. Binaba ko ang cup ng ice cream at gusto nang tapusin ito.

"I'm sorry."

"Pasensya na."

Sabay naming sabi.

Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. Humihingi siya nang tawad. Saan?

I let him explain first.

"Pasensya na at nadala ako ng inggit ko. I couldn't help it. After reading a magazine where you are featured--you with a man at the party you attended, and after reading the speculations and how close you two are at the said party, hindi ko mapigilan ang sarili kong magalit, Cybele." His eyes bore to me like a hawk eyeing his prey.

I gulped at his sudden confession. So, he saw that magazine where Crescell and I were featured! Iyon pala ang dahilan bakit ang lamig nang pakikitungo niya.

I badly want to explain my side but I let him vent out all of his frustrations to me. Halata naman na pati siya, wala ring maayos na tulog.