Song of the Wind

Kabanata 36

Rumors

Addicted to you:

Have a safe trip. I'll pray for your safety.

Abot langit ang ngiti ko nang mabasa ang text ni Sandro. We're at the airport right now to ride our jet. Nakaupo ako ngayon sa pang-isahang couch at nagtipa ng sagot.

Ako:

I miss you. :(

Addicted to you:

I already miss you, too...

Ni hindi na kami nagkita pa bago ako umalis. Gusto ni Mommy na umaga pa lang ay makarating na kami sa Monte Carlo. Isang araw pa lang kami hindi nagkikita, nangungulila na ako sa pag-aaruga niya.

"Cybele, let's go."

I stood up and followed Mommy. Sumakay pa kami sa isang itim na SUV para ihatid kami sa aming eroplano.

Malayo ang tingin ko habang tulalang pinagmamasdan ang mga ulap. Sabay nang paglipad namin ang paglipad ng utak ko. I am thinking of ways how I'd slowly introduce Sandro to her.

Nilipat ko ang tingin sa likod ni Mommy. Her head is leaning on Tito Lucas' shoulder. I bit my lower lip. Maybe Tito Lucas can help me? He has been patient with Mommy ever since. Sinalo niya lahat ng problema namin simula nang mamatay si Daddy. He's always kind to me and helps me in a way I won't see it. Siya ang nag-asikaso ng visa ko sa Switzerland, nag-ayos ng mga papeles para makapag trabaho ako, binigay niya sa akin si Rowan, siya ang nag-a-account ng lahat ng gastusin ko, at siya ang nagbibigay ng malaking allowance sa akin.

Siguro, sabihin ko muna kay Tito Lucas.

With that plan in mind, payapa akong nakatulog.

~

An old yet sophisticated Porsche awaits us. It'll be our ride for the next weeks.

Monte Carlo—the den of the wealthiest. Hindi ko masisisi si Dane kung gusto niyang i-celebrate ang kaarawan dito sa Monte Carlo. After all, their summer mansion is located near the French Riviera and their family is that powerful and that wealthy to conquer the world.

I listened to Lana del rey's playlist. I am in the mood to feel rich, old rich to be exact. Considered naman kaming old rich family dahil simula pa sa ninuno namin, mayaman na kami at ang kayamanan ay patuloy na lumalago hanggang ngayon. Ang kinaibahan lang, we're not considered the wealthiest. Ang kaya pang makisabayan sa mga Rockefeller ay ang mga Almenanza, Alfonso de Lopez, at lalo na ang mga Cantillan.

Nakarating kami sa isang magarbong hotel. Lahat naman ng hotel dito ay magaganda. Of course, this is Monte Carlo, it's all about wealth and glamour.

Thank God my room is separated from them. Nakakahiya lang din na katabi ko pa sila sa pagtulog ko. I removed my sunglass as I scanned my room. Very chick and vintage.

"If you need anything, mademoiselle, please call the intercom." The bellboy uttered, having a hard time comprehending his English.

Tumango ako sa kanya at sinara na ang pinto. I opened the glass door, letting in the salty air of the sea.

I immediately went to my convo with Sandro.

Ako:

Finally here in Monte Carlo. I don't know what to do.

Ilang minuto kong tinitigan ang aking cellphone pero hindi pa rin nag-se-seen si Sandro. He's probably busy.

Hell! I am bored! Sino naman puwede kong kausapin? I checked Kendra and she's inactive thirteen hours ago! Ano nang nangyari sa babaeng 'yon?!