Yürek yangınım

18. Kisim

"Bir zamanlar annem beni umreye göndermisti, o zamanlar acik bir kizdim..
Ve tesettüre sicak bakmiyordum.. Abim ile gitmistim Cok güzel bir yerde buldum kendimi.
Ilk defa orada taniyabildim bendeki elifi..
Allahi buldum orada..
Sadece onun aski ile dolsun yüregim istedim..
Ama o ilk gün kaabede tavafa girerken bir Yusuf ayagima basti. Bastigi gibi mühürledi orayi sanki...
Meger orada dua etmis, allahin sevdigi bir kulu ciksin karisina diye.
Ve gözleri ilk bana degmis.. Sonra onu sevmeye basladim.. Kücüktüm henüz, ama allah kalbe veriyorsa veriyor iste..
Seninde kalbinde ben oldugum gibi.. "
Fatihin gözlerinden süzülüyordu yaslar.. Elife öyle bakiyordu ki.. Kiskanclik yoktu orada, elifin gözlerinden akan yaslara dayanamiyordu.. Elif basini yerden kaldirmiyordu.. Taaki fatihin hickirigini duyana kadar. Onu öyle görünce simsiki sarildi ona.. Gözlerinden yaslari sildi.. Ve avuclarinin icini öptü..
Susmak istedi ki, fatih devam anlatmasi icin isaret etti..

"Biliyordum oda benis seviyordu. Hep cok güzel bakardi bana, sefkat ile, muhabbet ile, sevgiyle ...
Bazen utanirdim karsisinda..
Cok anlar oldu ondan vazgecmek istedigim, ama kalp bu izin vermedi iste..
Sonra onu daha da sevdim..
Cok sevdim hatta..
Umre dönüsünde bana bir gül almisti..
Onu hep koklar saklardim döndügümde..
O kadar mutlu ederdi ki beni.. Sonra bir kac vakittin sonra buldu beni.
Evlenme teklifi bile yapti..
Tabiki kabul ettim. Gönül ferman dinlemiyor..
Birgün konusmak icin görüstügümüzde ise gecmisinden gelen bazi seyleri duydum..
Cok canim yandi..
Ondan, o ask dolu gözlerden o seyleri bekleyemiyordum.. Öylesine hayal kirikligina ve kiskanliga ugradim ki onu dinlemeden gittim.
Ve sinirle birisi ile evlenmeyi kabul ettim..
Ama o bunu ögrendiginde ise beni kacirmisti..
Konusmustuk.
Beni ikna etmeyi basarmisti. Zaten ben ondan vazgcemezdim ki..
Sonra bu evlilik isinden vazgectim.
Karsi tarafa bos ümitler vermezdim.
Babamla konustum ve bu konuyu kapatti ama biletimide alip beni buralara gönderdi..
Simdi ise bazen özlüyorum onu.. Aceba iyimidir, evlenmismidir.. Ne bileyim iste allaha siginiyorum."
Diye anlatmisti elif. Cok agliyordu. Anlattikca yüregi sizliyordu. Yusufunu cok özlemisti. Yusufum demeyi belkide.. Bir ates gibi kavruluyordu yürek denilen sey..
Fatih ise daha da agliyordu.. O yakisikli fatih bir an cok kötü olmustu.. Zorlaniyordu. Kollarini kaldirip elifin göz yaslarini silmek istiyordu.. Direnmisti ama. Vazgecmiyordu.. Ve basarmisti. Kolunu kaldirabilmeyi basarip agir agir elifin göz yaslarini sildi. Elif cok sasirdi bir an gözlerine inanamadi..
"Seninle evlendigime hic pisman degilim fatih. Sen cok önemlisin benim icin. Bazen moralim bozuk oldgunda sadece gözlerine bakiyorum. O sevgi dolu gözlerin varya icimi aydinlatiyor. Cok mutlu oluyorum. En cokta sana bakmasini seviyorum , allah icin yapiyorum ya hem senin rizani hemde allahin rizasini kazaniyorum.. Evet fatih sana yalan söyleyemem sana asik degilim. Ama kizma bana rabbim vermiyor. Ama seni cok seviyorum. Ve ne olur hic birakma beni olurmu. Hep bana bak o güzel gözlerinle, hep tebessüm et is dönüsü bana.. Benimle namaz kil abdest al. biliyorum birgün basaricaz. Kalkicaksin bu sandalyeden ve bana imamlik yapicaksin. Benden yeterki razi gel. Sen ahirette benden razi gelmessen ben rabbime mahcub olurum " demisti elif. O fatihi gercekten cok seviyordu. Yusufu kadar olmasada seviyordu fatihi. O cok yakisikliydi.. Ona baktikca elif de mutlz oluyordu. Bazen güzelligine hayran kaliyordu. Dayanamazdi eger fatihe birsey olursa. O ondan bir parca olmustu artik..
Fatih boynu yerde bakmiyordu elife. Elif eli ile basini kendine cevirdi ve sordu.. "Neden bakmiyorsun gözlerime, yoksa sevmiyormusun artik onlari" demisti. Fatih bu sözlerden sonra hemen elifin gözlerinin icine bakti. Ama onun gözleri yasliydi.. Agliyordu ama kalbiydi aglayan. "Elif göz yaslarini sildi ve "üzülme fatihim hersey allahtandir.. Ama ne olursun bana bakan gözleri birdaha cekme, onlarda huzur var.."demisti.