Yürek yangınım

21. Kisim

Elifin sanki bedeninde kanlar durdu. Ne konusacagini ne yapacagini bilemedi. Fatihi gözleri kapali. Güzel tebessümlü görünce elleri titredi. Öylece bakti. Ne bir söz ne bir kelam vardi. Emanet ettigi kisi öylece elife bakiyordu. Yusuf bile ne diyecegini sasirdi.. "Fatihim?" Dedi elif..
Herkes elifin o cansiz haline bakti..
Ve bir an iste o bir an "FATIH BIRAKMA BENI!!! " diye bagirdi elif... Yere yigildi... Sedye önünde elleri fatihin ellerindeydi... Hickiriyordu elif. Feryad ediyordu... Öyle agliyordu ki tüm canlar sizladi... "FATIHIM, CAN DOSTUM, HANI BIRAKMAYACAKTIN BENI! HADI KALK YAKISMADI BURASI SANA! KALK RESULALLAH DAYIZ, HADI ELLERIMIZI ACIP DUA EDELIM!! KALK CAN DOSTUM NE OLURSUN KALK! " diye haykiriyordu elif...
Yusuf elife dokunup tutamiyordu bile. Duyduklari, kafasini karistirmisti...
Kizlar elifi kaldirmaya calisiyordu ama elif fatihin elini birakamiyordu...
"AYIRMAYIN CAN DOSTUMU BENDEN! GÖTÜRMEYIN ONU NE OLURSUNUZ! " diye bagiriyordu... Kimse ayiramamisti onu...
"KALK HADI. HADI BAK SENI GÖTÜRMEYE CALISIYORLAR! KALK HADI ! HANI SEN DAHA YÜRÜYECEKTIN, HANI NEDEN KALKMIYORSUN! " diye uyandirmaya calisiyordu elif fatihi. Ama o duymuyordu onun feryadini. Öyle güzel tebessümlüydü ki... Nur vardi yüzünde... O yakisikli fatih, o kara kasli kara gözlü fatih daha da baska yakisikli olmustu...
Yusuf dayanmadi ve elifi cekti oradan. Simsyki tuttu onu... "Elif sakin ol! " diye bagirmisti... Elif o göz yaslariyla öyle bir bakti ki yusufa. Yusufun ici titredi. Elifi öyle görmek yakti onu. Yürek yangini agliyordu... Ama öyle bir agliyordu ki, göz yaslari onunla birlikte agliyordu...
"Yusuf uyandir onu! Ne olursun sana yalvaririm uyandir onu! " diye yusufun bögrüne vuruyordu. Yusufun gözlerinden yaslar süzüldü. Elifi seviyor saniyordu...

Daha sonra fatihi götürdüler. Morka götürdüler.... Elif öyle cansiz öyle halsizdi ki... Bir yokmus gibi yasiyordu..
Yusuf uzaktan izliyordu onu... Elifi tek bir an yanliz birakmiyordu. Yanina gelmese bile uzaktan sevdigini gözlüyordu..

O gece elif ravzanin önüne oturdu ve yesil kubbeyi izledi.. Hem agliyordu hemde korkuyordu. Yanliz di artik. Döndügünde ailesine ne diyecekti.. Ne yapicakti bilmiyordu. Öyle yaniyordu ki ici. Sirdasi, intihami burada son verdi herseyi. Allah onu hemen yaninda istedi.. Elifi yine yanliz birakmisti..
Göz yaslarini tutamiyordu. Her an her saniye ona dua ediyordu.. "Bekle can dostum beni cennetülala da. Bekle beni " diye kendince konusuyordu.. Öyle alismisti ki ona.. En iyi arkadasiydi o.. Hic yorulmadan hizmet etti en sevdigi dostuydu...
Onu arkadan izleyen yusuf daha gazla dayanamadi ve yanina oturdu. O aglayan gözlerine bakti..
"Cok mu sevdin onu" diye sormustu.. Elif basini kaldirdi ve bakti ama hic birsey demedi... Yine sustu..
"Karninda onun cocugunu tasiyorsun, ismi musab olucak demek " demisti yine yusuf. Birseyler söylemesini istiyordu. Tek bir söz ya. Ama elif susuyordu.. Konusmuyordu...
Sadece agliyordu ve dua ediyordu..
"Elif konussana! Birsey söyle ya! " diye bagirmisti yusuf artik. Ama o yine susmustu...
Korkuyordu artik herseyden korkuyordu...
Sonra bir kac arkadasi geldi. Elifi cagirdilar. "elif, fatih senin kocan di dimi? " diye sormuslardi. Yusufun bi kez daha yüreginden alevler cikti..
"Yarin gömücekler, ama seni cagriyorlar bir kac prosodür varmis." Dediler.
Elif basini salladi ve yusufa bakti.. Bazen gözler bin sözden daha cok sey ifade ediyordu. Elif sözleri ile degil gözleri ile yusufa birseyler söyledi..
Ve kalkti oradan. Elif fatihin yanina gidiyordu.
Yusuf orada oturmus teheccüh namazini kilmak istiyordu.. Allah di onu ayakta tutan. Bir kez daha rabbinin huzuruna indi... Öyle güzel kildi ki namazini. "ALLAHU EKBAR". diyince kalp dile geldi sanki. Elleri titremeye baslamisti. Nede güzel bir nimetin icindeydi. Hem medinedeydi hem elifi vardi hemde Allahin huzundaydi.. Ve secdeye indi. Kalkamadigi o secde. Hickiriklara boguldu. SUBHANE RABBIEL ALA diyordu.. Gözlerinden süzüldü yaslar. Bedeni titriyordu. Basi sadece Allaha egiliyordu.. Sanki tüm bedeni uyusmustu.. Allah diye zikir ediyordu sanki damarindaki kanlar.. Kalbi cikacakmis gibi atiyordu... ve ALLAHU EKBAR dedi.. Gözleri yasli kalkti secdeden. Bir nimet di bu... Ve birdaha indi secdeye. SUB HANE dedikce hickiriyordu. RABBIEL demeye zorlandi VE ALA dedigi anda bir rüyaya daldi... Secde halinde burnuna gül kokular geldi... Öyle güzel kokuyordu ki onu alip götürmüstü. Parmak aralarindan nur gibi parlayan bir isik görüyordu sanki.. Iste oracikta bayilmisti yusuf.... Secde aninda bayilmisti. O nur basini döndürmüstü. Öyle güzeldi ki o nur bakamadi bile..

Elif sonkez fatihi görmek icin morga girdi.. Agliyordu, cok özlemisti can dostunu... Yüzünü acti ve göz yaslari fatihin gözlerine akmisti.. Basini oksadi. Sakallarini oksadi..
"Can dostum, sen kimsesiz degilsin. Bak ben burdayim. Sirdasim sevdigin burada... Beni biraktin ya sana kizgin degilim. Nasil kiyayim ki ben sana, senin o hayat veren bakislarin bana huzurdu. Simdi onlar yok, ama sen beni yusufuma kavusturdun... Senin öyle güzel kalbin vardiki bana hic kizmadin.. Bana hakkini yinede helal ettin.. Benim hakkimda sana helal fatihim...
Bu bir veda degil. Biz veda etmiyoruz. Seninle yine görüsecegiz.. Yine bulusturacak yaradan... Bana dua et olurmu can dostum, benim senin duana ihtiyacim var... " diye agliyordu elif...
Ellerini tuttu ve onlari oksadi.
"Acmayacaksin dimi gözlerini? " diyip yikildi.. Bir umuttu elifinkisi. Belki, belki bir rüyadir uyanir diye bekliyordu. Ama o huzurluydu. Yüzünde cok güzel tebessüm vardi.. Öyle mutlu görünüyordu ki.. Elif ona baktikca oda tebessüm ediyordu...
Sonra bir görevli geldi ve cikmasi icin bakti.. Yarin sabah gömüceklerdi..
Elif sonkez yanagini oksadi ellerini oksadi ve "sana sözümü tutacagim can dostum " dedi..
Ve aglayarak cikti. Onu orada yapa yanliz birakmisti. Iste bu agrina gidiyordu. Söz vermisti ona. Yalniz birakmayacakti onu.. Yürütecekti yine...

Elif ordan sonra ravzaya gitti... Orada yürürken yusufu gördü... Secdedeydi...
Arkasina oturdu ve onu izledi... Ama yusuf bes dakikadir kalkmiyordu secdeden. Elif gittikce endiselendi.. Sonra oda yanina gecti ve secdeye indi... Dua etti. Ikisi icin dua etti sadece. "Yusufum" diyerek dua etti...
"Ben geldim ya nebi" dedi.
"Biz geldik ey allahin resulu. " dedi. Ve o nuru oda gördü.. Onun bedenide o nuru o isiltiya dayanmadi oracitka secde halinde bayildi...
Iki asik, orada baygindi... Yer sadece göz yaslarinin cesmesi olmustu. Agliyorlardi... Bayginlardi..
Elif yavas yavas kendine geldi. Yusuf hala secdeden kalkmamisti...
Elif ona dokundu ve bir ciglik daha atti ... "Yusuuuuuuf"