Yürek yangınım

11. Kisim

Elif saskinlikla bakiyordu ikisinede. Ne söyleyecegini bilmiyordu. Bir an nutku durmustu... Beynindekiler onu kemirmeye basliyordu. Neler oluyordu anlam veremiyordu.. Bu kiz kimdi, neden böyle konustu bilmiyordu..
Gözleri doldu elifin. Yusuf tan bir söz bekliyordu ama Yusuf da onun gibi saskin bakiyordu.. Sanki bir an bir sessizlik düsmüstü.. O kiz ise gülüyordu hala. Alay edercesine bakiyordu..
Elifin soru isaretleri cogaliyordu. Bu sessizlik onu cok huzursuz etmisti. Eli ayag titriyordu...
"Kim bu Yusuf" diye sessizligi bozmustu..
Yusuf ne cevap verecegini sasirmisti.. Yüzüne bakmaya utaniyordu sanki..
Tam birsey söylemek isterken kiz masaya oturdu. Ikiside ona bakti saskinlikla.
"Aa anlatmadi mi yusuf beni" demisti o kiz..
Elif daha da kötü olmustu. Gözlerindeki yaslar durmuyordu...
"Bak bu yusuf ve ben, eskiden berri tanisiyoruz" demisti.
Elindeki telefonla bir kac resim gösteriyordu. Elif gözlerini yumup bakmak istemesede görmüstü bile. Cok cani yanmisti. Bunu beklemiyordu yusufundan..
Yusuf daha da sinirleniyordu.. Eli ayag birbirine dolanmis bir sekilde ona bakiyordu...
"Ee yusuf, ilk önce zehrayi biraktin simdi sira bu kizdami? Gerci bunun yasi biraz kücük görünüyor ama güzel kizmis" demisti. Sözleri gittikce daha agirlasiyordu.
"Selin sus!" Diye bagirmisti Yusuf...
"Bak güzelim bu resimi tam bir 9 ay önce cekmistik. Yusuf en iyi arkadasim Zehrayla birlikteydi. O gün hep beraber gezmeye cikmistik. Bu resimlerde o günden" diye konsuyordu. Elif agliyordu. Cok agliyordu. Bu kadarini beklemiyordu..
"Zehrami" diye bilmisti elif sadece..
"Elif bak anlaticam sana herseyi, ama ne olursun bunu dinleme" diyordu Yusuf...
"Evet canim Zehra. Haa dur sadece bir zehra yoktu bir de bahar vardi. Ha dur birde tugce vardi. Ya saysam bitmez bu Yusufn kizlarini." Diyerek alay ediyordu..
Elif daha fazla dinlemek istemiyordu. Hemen cantasini eline alip oradan kacti. Hic arkasina bakmadan cikti oradan. Cok agliyordu. Inanmisti ona. Nasil olurda böyle biseyi söylemezdi ona...
"Ee yusuf simdi sira kimde, arkasindan kosmicaksin herhalde... Gerci simdiye kadar hic bir kizin arkasindan kosmadin, hep kizlar kostu arkandan" diye gülüyordu o kiz.
Yusuf sinirli ve heybetli bir sekilde kalkip ellerini masaya vurarak o kizi ürküttü.. Öyle sinirli bakislari vardi ki, korkuntu.
"Sen ne yaptigini saniyorsun selin! Hersey geri de kaldi anladinmi! Ne selin nede bir baskasi olmicak hayatimda. O kizla evlenicem ben! Ben artik eski yusuf degilim, olmicamda!! Anladinmi beni" diye bagrarak cevap verdi yusuf.
"Hep sen can yaktin sira bizlerde öyle deyilmi!" dedi son olarak o kiz. Yusuf sandalyesini iterek elifin arkasindan kostu..
O kiz ise öylece baka kaldi..
Elif disarida bir kösede agliyordu. Cani cok yaniyordu.. Nasil güvenirdi ona birdaha.
Yusuf yavasca yanina yaklasip ona herdeyi anlatmak isterken elif ona agir bir tokat atti.
Yusuf öylece kaldi ve hic birsey yapmadi.
"sana güvendim ben! Kaabe duamsin dedin sen bana! Kandirdin beni dimi! Neden ya neden! Hedefine ulasip beni de mi bir kenara aticaktin!! Edep yahu edep!! " diye cildiriyordu elif. Kenidine hakim olamiyordu artik.
"Öyle deme Elifim. Ben seni sevdim. Allah icin sevdim. Ne olursun böyle deme. Beni gecmisimle cezalandirma. Ben pismanim tevbe etmeye gittim ben kaabeye. Seni verdi yaradan. Ama gecmisim le vurma beni kücük elifim" diye konusuyordu Yusuf. Gözleri dolmustu. Gecmisi ilk defa bu kadar agir yüzüne vurulmustu...
"Sus konusma! Birdaha karsima cikma! Senden nefret ediyorum ya! Nefret!" Diye bagriyordu.
"Hayir elifim beni seviyorsun, benim de seni sevdigim gibI!" Diyordu Yusuf.
"Sevmicem anladinmi! Sev mi cem! Uzak dur benden. Senden igreniyorum" diyip kostu elif. Agliyordu cok.. Yusufun yüzüne bakmak bile istemiyordu. Sesine dahi tahamül edemiyordu artik..
Yusuf öylece kaldi. Hic bir sey yapamadi.. Elifi kaybetmisti.. Kücük elifini kirmisti.. Onu birdaha affetmeyecegini biliyordu..
Daha sonra o kiz geldi yusufun yanina. Gülerek yanina yaklasti.
"Henüz bitmedi Yusuf, onu senden iyice uzaklastircam. Varligindan bile igrencek" demisti.
"Ondan uzak dur tamammi! O sizin gibi bir kiz degil. O cok masum. Hic mi Allah tan korkmuyorsun sen ya" diye üstüne yürüdü yusuf. Artik kendine hakim olamiyordu..
O kiz korkmaya baslamisti..
Ama yinede pes etmiyordu yusufun canini yakmaktan "peki ya sen hic korkmadin mi can yakarken, aa tabi yusuf en gözde cocuk nede olsa cok yakisikli.. Ama merak etme benim oyunum bitti gerisi Zehra da " diyip oradan gitti..

..................

Elif bir kac saat sonra eve gelmisti. Hemen abdest alip namazini kildi. Hala agliyordu. Ama huzuru rabbinde aradi. Derdine derman olabilcek tek Rabbiydi. Huzuruna inip saatlerce icini döktü. Gözleri cok sismisti ... Olanlari düsündükce daha da agliyordu...
Biraz sakinlestikten sonra ailesinin yanina gitti..
ailesi iyi oldugunu fark etti. Ne oldugunu sorsalarda bir cevap alamicaklarini biliyorlardi... O sadece susuyordu..
"Kizim bugün bizi birileri aradi.. Bizleri tanimak istiyorlarmis. Yani daha dogrusu seni" demisti annesi...
Elif basini kaldirip annesine bakti. Öyle öfkeliydi ki Yusufa, ama bir yandan da cok üzgündü..
Annesi sabirsizca bir cevap bekliyordu...
Elif "evet" cevabini vermisti...
Cok sasirmisti annesi..
"Kizim yani sende büyüdün. Sonucta seninde bir nefsin var. Günaha batmadan belki de dogru olur" diye kizyla konusuyordu. Elif duymuyordu sanki annesini. Birsey söylemiyordu.
Ayag kalkti ve odasina gidicekken "yarina gelsinler anne " diyip gitti oradan....

Ertesi gün missfirleri geldi. Elif cok üzgündü. Aslinda o oglani istemiyordu. Yusufunu istiyordu ama duyduklari ona cok agir gelmisti...
Misafilere caylarini ikram ederek orasa oturdu Elif. Onu istemeye gelen oglan da cok yakisikli ve edepli bir cocuga benziyordu..

Yusuf cok huzursuzdu. Evine dönmüstü. Ve annesine hemen anlatmisti herseyi. Annesi bunlari duydugunda yüzüne tükürdü. Hak ettigini düsünüyordu.

Elifin ve o ogalnin bir odada görüsmelerini istediler. Odaya gectiklerinde yanlizlardi. Oglan elifin ismini biliyordu ama elif de oglanin kini bilmek istiyordu. Oglana bakti ve ismini sordu...
Ve bir an biraz daha cani yandi.
O oglanin ismi de "yusuf " du.....