Yürek yangınım

19. Kisim

Elif bakiyordu öylece. Kalb iste o kalp varya feryad etti.. O gözler varya o gözler iste onlar kör oldu.. O dil varya o dil iste o tutuldu... Elifin gözlerinden süzüldü damlalar. Yusufu, yusufuyla yine umrede karsi karsiya geldi. Bir yil sonra yine karsi karsiya geldi.. Hani o özlem varya, yaninda bile dinmiyordu.. O ask varya barut dan volkanlar oldu... Eli kalbinde sus diyordu.. Bedeni titriyordu hasretten.. Ve bir ezan sesi duyuldu... Yusufun da dillendirdigi ezan sesi. Imamla birlikte oda elifine duyurdugu sesi.. Iste oracikta "yarabbi sükür" dedi yüregi...

Fatih bakiyordu elife. Gözlerinin ici nasil parladigini görüyordu..
Elif daha fazla bakamadi utandi fatihden ve bakislarini yere egdi.. Fatihin yanina oturarak zemzemi uzatti.. Yusuf ise kendini ezana vermis tevbe ediyordu.. Sükür ediyordu.. En cok ta dua ediyordu... Eli kalbinde yüregini dinliyordu..
Fatih elife tebessüm etti ve ondan onu kaldirmasini rica etti.. Yusuf cok kiskandi.. Bakislari birden degisti.. Sevdigi bir baskasina hizmet ediyordu.. Elifim diye sevdigi baskasinin elifiydi. Yürek yanginim dedigi duasi baskasina helal di.
Fatih yusufa bakti ve "bak buda benim gönül dostum, müsadenle biz kalkalim artik. Namaz vakti giriyor. Abdest almam gerekiyor. Görüyorsun biraz rahatsizim. Elif yardim etmesi lazim. Haliyle uzun sürüyor biraz kardesim. " diyip elif kolundan tutup boynunda gecirdi kolunu. Belinden tuttu elif ve yürümeye basladilar. Elif agliyordu, cok agliyordu. Kalbi sizliyordu..
Sonra sessizce Yusufun söyledigini duydu. "Ah yürek yanginim ah, ben senin hakkini nasil öderim " demisti. Elif simsiyki yumdu gözlerini. Konusacak söz bulamadi...
Fatih bir kenara gecip oturdu.. "Oydu dimi yusufun" diye sordu..
"Özür dilerim fatih. Seni utandirdim, hakkini nasil öderim. Affet beni" demisti.
"Shht ahu gözlüm, hakkim sana helal. Ben senden raziyim sende benden razi ol, o seni hala seviyor.. Ona sirtini cevirme.. " diye cevap verdi fatih...
Elif daha fazla birsey demeden disarida bir abdest yeri bulup ona yardim edip abdest aldirdi.. Yusuf uzaktan onlari izliyordu.. Cani öylesine yaniyordu ki.. Elifi bir baskasina dokunuyordu.. Baskasinin helaliydi... Nasil dayanirdi bu yürek. Oysa bilmiyordu, fatih onu basi acik dahi görmemisti daha, dokunmadan sevdi onu. Sadece gözlerine bakarak...

Abdestlerini aldiktan sonra bir kenara gecip beraber namazlarini kildilar. Fatih oturarak kiliyordu. Daha yanliz yürüyemiyordu ayakta kalamiyordu..
Namazdan sonra fatih elife "ahu gözlüm. Rabbim senden razi olsun.. Bana buralari yasattinya. Rabbimde sana gönlündekini versin.. Sen öyle güzel bir es sin ki.. Bana sadik kaldin hep. Yüregine bile dur dedin ya, sen benim gönül dostumsun.. Birgün ben öldükten sonra onunla evlendiginde..."
Derken elif sözünü kesti.
"Fatih ne olursun öyle deme.. Birakmicaksin sen beni.. "Dedi elif.
"Elif ikimizde biliyoruz bunlari. Ve eger sende beni dostun olarak görüyorsan son istegimi yerine getir.
Yusufla evlendiginizde insaAllah, oglunuz olursa ismine musab koyarmisin?.. Hep bir cocugum olursa hayalini kurdugumda öyle diledim. Musab-bin umeyir gibi olmasini istedim.. " dedi fatih. Öyle güzel yüregi vardi ki..
"Beni birakma fatih" dedi elif sadece.
"Söz ver bana elif" demisti fatih..
"Söz, ahiret dostum, sen yeterki razi gel benden, ey en güzel intihamim... " demisti elif. Fatih öyle cok sevinmisti ki... Tebessüm etti..
"Elif biliyormusun, eger belki sen olmasaydin, ben hic konusamicaktim, hic yürüyemicektim, sen beni öyle bir tuttunki boslugumda, sirtimi dayadigim en güzel diregim oldun. Sen bana sadece bakmadin, sen bana rabbimin güzelligini tattirdin. Allah sana öyle bir güzelliginden vermis ki, sana baktikca rabbimi hatirladim ben, sen konustukca sevdim rabbimi ben, senle namaz kildikca Allah dedim ben" dedi fatih.
Elif utandi. Yere bakti sadece. Bir durgunluk vardi.. Karanligin cokmüs izi vardi..
"Fatih biliyormusun, sen benim hayatimdaki en iyi dostum oldun. Sirdasim oldun, imamim oldun, senin yaninda olunca ben hep mutlu oldum. Beni birkez olsun üzmedin. Hep sevdin.. O gözlerin varya o gözlerin bana es-sabur dedi. Sen bana intiham degil hediye olarak geldin.. Ben sana hakiki eslik etmedim, ama sen hic kizmadin.. Sen beni uzaktan severek kabul ettin.. Sana eslik etmek istedigimde nefsine yenilmedin, beni temiz tuttun.. Oysa sana helaldim.. Allahim senden razi olsun.. " Dedi elif. AglaArak dedii. Yutkunuyordu.. Öylesine korkuyordu ki fatihi kaybetmekten..
"Elifim. Hep ismin gibi dimdik ol. Basini hic yere egme.. Sen öyle iffetlisin ki. Allah seni sevmis, öyle cok sevmis ki, sana nurundan vermis.. " dedi fatih..
"Korkuyormusun fatih.. " diye sordu elif.
"Neden korkayim ki, allaha kavusacayim, seni emanet ettim daha ne isterim.. " diye tebessüm etti fatih..