Yürek yangınım

27. Kisim

Dakikalar zor geciyordu elif icin. Yusufu yoktu iste. Bir an bir korku sardi yüregini. Gelmeyecekmiydi yoksa? Elif bunlari aklindan bile gecirmek istemiyordu ama seytanin vesvesesi gittikce cogaliyordu. Babasi odaya girdiginde kizini öyle görünce cok duygulanmisti. Melek gibi olmustu. Cok güzeldi. O elifi bir kiz evladi degildi onun icin, Allahin en güzel emaneti olarak görüyordu onu. Yanina oturdu ve basini oksadi.. Birde bakti ki gözlerinden yaslar akiyordu..
"Ne oldu kizim neden agliyorsun?" Diye sordu babasi.
"Yusuf telefonlarini acmiyor baba, saatlerdir ortada yok. Onun icin hem endiseleniyorum hemde korkuyorum baba" demisti elif.
"Neyden korkuyorsun kizim" diye soru isaret kalmisti babasinda.
"Ya gelmesse baba? Ya vazgectiyse?" Diye agliyordu elif.
"Bak kizim siz cok sey yasayarak bu yola girdiniz. Sakin ve sakin icinde biraz süphen olmasin.. Ben gözlerinden anladim onun, seni öylesine cok seviyorki bir an dahi kaybetmek aklindan gecirmez.. Bekle, hep bekledigin gibi yolunu, yine bekle kizim..
Simdi sil o gözlerindeki yaslari. Hadi.." Demisti babasi. Elifin ici öylesine rahatladi ki bu sözlerden sonra. Hakliydi babasi cünkü. Yusufu birakmazdi onu..

Biraz süre gectikten sonra kapi caldi.. Elif hemen ayag kalkarak " yusuf geldi" diye kapiya kostu.
Sabirsizca bekliyordu. Kapiyi birde cti ki gercekten yusufu gelmisti..
O an kendini kaybetti ve simsyki sarildi ona.. Korku belasi iste. Canini yakmisti.
Daha sonra babasini fark ettinde hemen cekildi yusuftan.. Biraz uzanmisti. Edebinde uymadi bu. Basiniyere egdi. Ama babasi kizmamisti bile ona..

"Nerede kaldin yusuf? Beni cok merakta biraktin" diye söylendi biraz elif.
"Hakkini helal et elif, telefonumu evde unutmusum, damat tirasina gitmistim ancak yetistim" demisti.
Ve elinde birsey uzatti elife.
Elif gördügü seye merak ile bakti..
Birde aldi ki eline. Ne görsün.. Iki bilet..
" bu ne ?" Diye sordu elif..
"Umreye gidicez yarindan sonra" demisti. Elif öyle cok sevindi ki buna.
Mutluluktan ucuyordu adeta.
Yusuf babasindan müsade alarak daha fazla oyalanmadan elif ile ciktilar yola.
Resim cekinmeye gidiceklerdi oradan da salona..

..........................

Ve iste o an. Yusuf elifi kapiya kadar getirdi. Salona giricekti az sonra..
Yusuf daha sonra kina icin gelicekti. Ama simdi sadece elif.
Ikiside cok heyecanliydilar..
Yusuf dayanamadi " gel sevdigim ilk önce baska biryere gidicez" diyip kolundan tutup arabaya bindirdi.
Camiye geldiler. Elif cok sasirmisti.
"Neden geldik buraya?" Diye sordu.
"Eee hanim, sükür namazimizi da mi kilmayalim? Hadi bakim hiic itaraz istemem, biraz allaha kavusalim" demisti. Yusuf sakalasarak sevdigini biraz güldürmek icin hersey yapiyordu..
Ikiside mescide gittiler. Bostu. Yusuf önceden ayarlamis bile. Sadece ikidi olucaklardi. Ayni mescidde. Yusuf önde elif ise akasinda sükür namazlarini kildilar. "ALLAHU EKBAR " diye yürek konusmaya basladi.
Ikiside secdeden kalkamiyordu. Iste o an varya, o an allaha yakin olan en güzel andi..
"Subhane rabbiel ala" diyorlardi. Ve her dediklerinde kalplerde sanki bir siyah noktayi temizlercesine yaniyorlardi.. Öyle güzel bir sükür namazi kilmislardi ki..
Bittikten sonra en güzel dualarini yaptilar ve hemen el ele ciktilar oradan. Salona yetismeleri gerekiyordu..

Elif yalniz iceriye girmeye baslamisti. Bütün gözler onun üzerindeydi. Cok ama cok güzeldi..
O kirmizi elbisesi sanki ona bir elbise degil cenneten gelen bir kiyafetti.. Öylesine güzel ve dorukdu ki... Bütün insanlar tebrik etmek icin yanina geldiler..
Cük güzel bir sekilde vakit geciyordu.
Ve artik kina vakti gelmisti..
Yusuf ve elif yanyanalardi..
Kinalarinin yakilmasi icin ellerini acmislardi.
Elifin canindan can gidiyordu sanki.. Annesi basinda agladigini duyuyordu. Hissediyordu babasida agliyordu. Artik baba evi yoktu cünkü. Sevdigi ile kendi yuvasi olucakti yarin..
Kina yakildiktan sonra ailelerin elleri öpülecek iken elif annesine öyle bir sarildi ki iste orada sanki kalbinde kiyameler koptu. Annesi kiymetlisi onun icin agliyordu. Ayriliga agliyordu. Elif de ayni sekilde.......

Ve bitmisti bu gece. Eve gelmisti herkes. Elif hemen üzerini degistirip babasinin dizine yatti.. Sefkatini istiyordu. Kücücük bir kiz cocugu gibi babasii dinlemek istiyordu. Bir yanda da annesi oturuyor onlari izliyordu. Elifin ve babasinin muhabbeti öyle güzeldi ki hem gülüyor hemde hüzünleniyordu..
Sabaha kadar sürmüstü o muhabbet..
Ve ikiside öylece orada uyuya kalmislardi..

Sabah bir saat caldi. Elifin telefonun saati..
"EYVAAAAHH BUGÜN DÜGÜN VAR VE BEN YATIYORUM HEMEN HAZIRLANMAM LAZIM BENIM" diye firlamisti babasinin dizinden. Babasi sesine uyanmisti. Güzel bir tebessüm ile. Elifin bu heyecani onuda mutlu ediyordu....

.....................

Ve elif o bembeyazlar icinde gökten inmis bir melek gibi olmustu. O kadar tarifi olmayan bir sekilde güzeldi ki. Bir elifti o... Evde herkes elifi izlemeye doyamiyordu.
Ve yusufun ailesi de gelini cikarmak icin gelmislerdi. Yusuf elifi görüdügü anda göz yaslarina hakim oalamadi. Bu nasil güzel bir sevgiydi. Sevdigini gelinliklerin icinde görünce duygulani. Inanamamisti sevdigi ile bugün dügnü olucagini.. Onlar tertemiz bir sevda ile bu yola girmislerdi..
Artik kusagi takilacakti. Ari ile namusu ile dimdik duran elifin kirmizi kusagini abisi baglayacakti. Abisi orada kendine hakim olamadi ve göz yaslari ile bagladi. Kiz kardesine elifine sonkez simsyki sarildi. Sanki birakmak istemiyordu onu.
Elif artik baba evinden cikiyordu. Cok zor gelmisti ona o an.. Hüzününüde mutlulugunu da aile ile olan bu evini artik ardinda birakiyordu.. Yusufun elini symsiyki tuttu ve ciktilar evden.
Arabada cok üzülmüs ve yine cok agliyordu. Yusufun omuzuna basini yasladi ve aglarken yusuf ona " sevdigim aglama, canim yanar oldu" demisti..

.................

Ve beraber camiye girdiler. Dügünleri oldu burada. Temiz bir askata yeni bir sayfa....

En zon an ise artik ailesi ile yollarini ayirarak evine gidecegi andi elif icin. Yusufun elini tuttu ve arabaya dogru yürüdüler..
Sonkez ardina bakti ve ilk bakisi babasinaydi.. Babasi dayanamadi kizina kostu e sarilirken elif babasina " sen benim ilk kahramanimsin babam" demisti..
Ve ayrilik baslamisti....
Ikiside kendi evlerine gittiler. Huzu ile ilk adimlarini artikar evlerine.. Artik burada yasayacaklardi...

..................

Elif sabah namazina uyandi ve hemen yusufuda uyandirdi..
Abdest aldilar ve namazlarini kildilar.
Daha sonra elif " hadi uyuyamayalim. Kütüphane kösemize gidelim ve allahin kelamini edelim demisti elif ....
Beraber cok güzel sohbetler ettiler ve ddaha sonra elif kocasina cok güzel birbkahvalti hazirladi.. Yusuf hem uykuluydu hemde pes etmiyordu. Sevdiigini izlemekten zevk aliyordu...

Ama bir kac dakika sonra olacaklarini düsünememislerdi. Hic pilanlamadan.... Ikiside saskinlik icerisinde birbirine bakiyorlardi.