Yürek yangınım

7. Kisim

Yusuf oradaydi... Yusuf ravzanin avlusunun oradaydi. Annesini bir görevliye emanet etmeye calisiyordu. Ravzaya resulallaha girsin diye...

Gözleri dolmustu elifin... Görmeyecek birdaha saniyordu. Ama nasib olmustu. Yusufu oradaydi....
Elif ayag kalkip onlara dogru yürüdü.... Heyecan icerisindeydi... Cok heyecanliydi... Elleri titriyordu, sesi tiriyordu...
Yanlarina geldiginde basi yerdeydi... Kaldiramamisti utancindan... Yusuf sanki hissediyordu. Bir tuhaf olmustu. Usulca basini Elife dogru cevirmisti... Ve gördügünde ise bir an nutku durdu.. Ne diyecegini bilemedi .... "Anne elifim burda" demisti sessizce...
Annesi ikisininde yüzündeki mahcubiyeti görmüstü... "Selamun Aleykum teyze" demisti Elif.. Yusuf sanki sesine hasretti. Yumdu gözlerini... Derin derin nefes aldi.... Dua si yine kabul olmustu. Yine bulusturmustu yaradan.
"Aleykum selam kizim" diye cvap vermisti annesi.. "Istersen beraber girelim Ravzaya" demisti Elif. Annesi cok sevinmisti. Yusuf ona emanet etmisti annesini. Merhamet ile sefkat ile bakmisti Elife... Sevdasi dillenmisti gözlerinde.... Elif utaniyordu... Masum bir tebessüm bürümüstü Yüzünü..
Hemen annesinin koluna girip yardimci olarak yavas adimlarla yürüyorlardi. Yusuf arkalarindan bakiyordu... Öylesine güzel görünüyordular ki... Yusuf yine dualarini dillendirmisti...

..........................

Bekleme yerinde bekliyorlardi... Heyecan doluydu Elif. Son bir yasini kalmisti... Hemen kur ani kerimi cikarip olumaya baslamisti. Ayetleri okurken kipir kipirdi. Yusufun annesi onu hayranlik ile izliyordu... Bu nasil bir Allaha dönüstü....
Elif okurken son bir sayfasi kalmisti. O arada bir yasli teyze gelmisti yanina.. "Selamun aleykum kizim" demisti. "Aleykum Selam " diye cevap vermisti Elif.. "Kizim o kadar tatli görünüyorsun ki kur an okurken. Birde sabah sabah tek genc sensin burada. Cok gururlanim. Böyle genclerimiz de var dünyada" diye tebessüm ederek konusuyordu... Elif utanmisti... Nefsi kabarmasin diye icten ice dua ediyordu.. Susturmak ustiyordu nefsini. Gururlanmamaliydi... " allah razi olsun teyze" demisti Elif.
"Sana hep dua edecegim kizim. Rabbim bahtini acik etsin insaAllah... Karsina salih kullardan cikarip hayirli yuva versin sana" demisti teyze. Elifin gözü hemen yusufun annesine gitmisti. Yanaklari kizarmisti. Cünki bu dua da yusufu hissetmisti...
Teyze tebessüm ediyordu. Elif "teyze az biraz müsade ver insAllah ben su son sayfami da okuyayim" demisti. Teyze ise anlayisla karsilayup omuzunu oksamisti. Elif hemen devam okuyup bitirmisti. Bittikten sonra ici sanki daha da bir heyecan doluydu...
Teyzeyi ariyordi gözleri ama yoktu... Bembeyaz di. Nur saciliyordu o teyzenin yüzünden. Cok ta güzeldi. Ama yoktu görünmüyordu. Zeynep üzülmüstü....

Bir saat sonra onlari iceriye almak icin duyuru yapmisti görevliler. Elif hemen büyük bir hedecan icinde ayag kalkmisti... Yusufun annesi ona baktikca seviniyordu. Kalbi allah ile doluydu. Yakistiriyordu Yusufuna...
Cok kalabalikti orasi. Iceriye girdiklerinde ise cennet bahcesinde namaz kilmaya yer kalmamisti... elif cok üzülmüstü... Cok istiyordu orada namaz kilmayi. Ama nasip olmicak saniyordu. Duasini edip aglamaya baslamisti... Sonra birden bir görevli ona bakip göz yaslarini görmüstü. Elif tam disariya kalabaliktan cikcacakken onu durdurdu..
"Neden namaz kilmiyorsun" diye sormustu görevli... "Yer kalmadi ki bana" demisti elif.
"Bekle" diye ona isaret etmisti görevli. Elif cok sasirmisti...
Sonra görevli herkesi disariya cikarttirdi. Sadece elifi ve yusufun annesini degil....
Gözlerine inanamamisti elif. "Ama neden cikarttiniz" diye sordu elif. "Onlar gördü bile kac kez, sen ilk defa geliyorsun, haber geldi bana" demisti görevli...
Elif anlamamisti. Ne haber diye sormustu ama görevli birsey söylemiyordu. Sadece tebessüm edip kilmasini söylemisti...
Saskin icerisindeydi Elif. Ama mutluydu. Süküre bogulmustu dili. Görevli ise o namaza dururken edepten arkasina dönmüstü...
elif bir kez degil 3 kez cennet bahcesinde namaz kilmisti. Herkes perde arkasinda bekletilirken o yapa yanliz peygamberinin yanindaydi...

Dua ederken agliyordu elif. Bunu hak ettimi diye gercekten soruyordu kendine. Binlerce kez sükür ediyordu...
"Ben geldim Resulallahim, ben geldim... Senden af dilemeye geldim, sana laik bir ümmet olamadim....
Ne olursun benden razi ol... Ne olursun birakma beni... Kokunu versen bana...
Hissetsem seni ya nebi...

Biliyormusun... Bir yusuf cikti karsima... Öyle merhametli.. Öyle sefkatli ki... Ilmine asik oldum. Allah diyisine asik oldum.. Utaniyorum karsinda bunlari demeye.. Ama sen bana bir yol göster... Dogrumudur onu kalbime düsürmeye..........."

Iste tam dua ederken elif bir koku aldi. Gözlerinden akti damlalar. Gül kokusuydu bu... Resulallah kokuyordu...
Derin derin cekti Elif icine... Sadece sükür etmeye baslamisti.......

Dua sini bitirdikten sonra elif yusufun annesini de alip cikisa dogru cikti.. Son kez oraya döndü. Ve ordaki görevli ona tebessüm ediyordu. Elif sessizce ona "allah razi olsun" demisti...
Cikista bekleyen yusuf elifi görünce bir an eli ayag dolandi...
Elif yusufun annesinin tekerlinsi sandalyeyi iterken yusufa itiyordu. Tam o anda yusufun eli Elifin eline degdi.......